بریده‌های کتاب علی (ع) از زبان علی (ع): زندگی و زمانه امیرالمومنین (ع) از زبان ایشان

این زندگی چه ثباتی دارد، وقتی فرجام آن مرگ است و چاره‌ای از رفتن به سوی قبرها نیست؟!

سوگند به خداوندی که تورات را بر موسی، انجیل را بر عیسی، زبور را بر داوود و فرقان را بر محمد(ص) نازل کرد، هرکه مرا دوست داشته باشد، در وضعی با من ملاقات خواهد کرد که موجب سُرور او خواهد بود و هرکه دشمنی مرا در دل داشته باشد، در وضعی با من رو‌به‌رو خواهد شد که اسباب ناراحتی و بدبختی او فراهم خواهد بود.

پس مسلمان کسی است که مسلمانان از دست و زبان او آزاری نبینند مگر آنجا که حق باشد و آزار مسلمان روا نیست جز در آنچه واجب باشد...

[یکی از یارانم با حسرت آرزو کرد : دوست داشتم برادرم نیز در این صحنه ها حاضر بود و این پیروزی بزرگ را می‌دید. از وی پرسیدم آیا دل برادرت با ما بود؟ گفت: آری. به وی بشارت دادم:] آری، او هم در این جنگ با ما بود. بلکه باید بگویم افراد زیادی در این جنگ با ما شریک خواهند بود که هنوز به دنیا نیامده‌اند و در پشت پدران و رحم مادران هستند؛ ولی با ما هم‌عقیده و هم‌آرمان اند. به زودی متولد می‌شوند و دین و ایمان به یاری آنان تقویت می‌شود. 📚علی از زبان علی علیه‌السلام ✍ امیرالمؤمنین علی علیه السلام (گردآوری محمد محمدیان)

به خدا سوگند، آن نیرو و توانی که با آن در قلعه خیبر را از جا کندم و به اندازه چهل زراع به پشت سر خود انداختم،نیروی بدنی در اثر خوردن غذا نبود. آن نیرو از قدرت ملکوتی و تأییدات الهی بود و از جانی نشئت‌ می‌گرفت که با نور خدا روشن شده بود و البته هر آنچه از تأییدات ملکوتی و جان نورانی دادم، از رسول خداست و من پرتویی از تور او به شمار می‌آیم. به خدا سوگند، اگر همه عرب برای نبرد با من متحد شوند، من هرگز از مقابل آنها نمی‌گریزم؛ بلکه با تمام وجود با آنها می‌جنگم و امانشان نخواهم داد. آری، هرکس که از مرگ نهراسید دلش در توفان حوادث آرام و پابرجاست.

به خدا سوگند، نمی‌دانم از چه چیزی و به چه کسی گلایه کنم: از ستمی که به انصار روا شد یا از ظلمی که در حق من روا داشتند؛ هر چند حق این است که به من ستم شد و حق من را زیر پا گذاشتند؛ چراکه سخنگوی قریش در برابر استدلال انصار، پاسخ داد که رسول خدا فرموده است: «امامان از قریش‌اند» او با این پاسخ، انصار را به سکوت وادار کرد. اما نوبت که به من رسید بدون هیچ استدلالی حق مسلم مرا نادیده گرفتند و مرا از ورود به عرصه‌ی حاکمیت بازداشتند.

(تفکر نقاد در 1400 سال پیش! !) امام علی(ع) :برای اشکال تراشی و آزمایش کردن سؤال نکن؛ بلکه برای فهمیدن و یاد گرفتن بپرس و هنگامی که سؤال کردی در پاسخ آنچه پرسیده ای اندیشه و تدبر کن... _سیدبن طاووس، سعد السعود، صفحه109_

در دوستی با دوستانت افراط نکن، شاید روزی تبدیل به دشمنت شوند و در دشمنی با دشمن نیز زیاده روی نکن، شاید روزی دوست تو شوند.

"حق" از مفاهیمی است که در مقام تعریف و توصیف، ازهمه چیز زیباتر و‌ برازنده‌تر و درهنگام انصاف ورزی، گستره‌اش وسیع‌تر از هرچیزی است. اگر حق درجایی به نفع کسی باشد، حتماً مسئولیت‌هایی نیز در مقابل آن بر عهده‌ی او خواهد بود و اگر در جایی حق علیه کسی باشد، حتماً در جای دیگری به نفع او جریان پیدا خواهدکرد. و اگر بنا بود که حق یک‌طرفه باشد، یعنی به سود کسی جریان یابد و درعین‌حال مسئولیتی متوجه او نشود، چنین حقی به خدای متعال اختصاص دارد و بس!

حق واجب خدا بر بندگان، اطاعت آن‌ها از اوست و حق بندگان، پاداشی است که خدا به آنان می‌دهد و این، تفضّل و بزرگواری خداوند در حق بندگان خود است.

به راستی علی را با فدک و غیر فدک چه‌کار؟! آن هم وقتی جایگاه فردای آدمی قبری است که در تاریکی آن، آثار انسان نابود و خبرهایش به دست فراموشی سپرده می‌شود. هرچه بر وسعت آن گودال بیفزایند و دست‌های گورکن فراخش کند، سرانجام سنگ و کلوخ آن را پر کرده و خاک‌ها رخنه‌هایش را مسدود می‌کند.

در قرآن سه خصلت ذکر شده است که عواقب آن دامن مردم را می‌گیرد: ظلم و عهدشکنی و نیرنگ.

آری، هر کس که از مرگ نهراسد، دلش در توفان حوادث آرام و پابرجاست.

[هنگامی که خبر کشته شدن عثمان را شنیدم، گفتم: ] در دوستی با دوستانت افراط نکن، شاید روزی تبدیل به دشمنت شوند و در دشمنی با دشمن نیز زیاده روی نکن، شاید روزی دوست تو شوند.

خدایا تو می‌دانی که ورود ما به حکومت و جنگ و درگیری، برای به‌دست آوردن قدرت و حکومت و دنیا و ثروت نبود، بلکه می‌خواستیم: -نشانه‌های دین تو را به جایگاه خویش بازگردانیم. -و در سرزمین‌های تو اصلاح را ظاهر کنیم، -تا بندگان ستمدیده‌ات در امن و امان زندگی کنند -و قوانین و مقررات فراموش شده‌ی تو بار دیگر به اجرا درآید.

پیغمبر(ص) : کینه های انباشته ای در دل برخی افراد است که آنها را بعد از وفات من بر تو آشکار میکنند. این کینه ها از "جنگ بدر و جنگ احد" در دلها باقی مانده است...

آری، هرکس که از مرگ نهراسد، دلش در توفان حوادث آرام و پابرجاست.

اگر سفارش‌های خدا را به کار بندید و تقوا را رعایت کنید، تنزل شئون دنیوی زیانتان نرساند و اگر تقوا را از کف بدهید، حفظ هیچ یک از امور دنیوی سودتان نبخشد.