بریده‌های کتاب استاد: صد روایت از زندگی آیت الله سیدعلی قاضی

وصیت نماز اول وقت را مربی هر انسانی می‌دانست که می‌شود با مراعات آن، به کمال رسید: «اگر کسی نماز واجبش را در اول وقت خواند و به مقامات عالیه نرسید، مرا لعن کند!» معتقد بود همین که کسی مقید به خواندن نماز اول وقت حتی بدون حضور قلب باشد، نماز کارش را درست خواهد کرد.

محال بود از خواب بیدار شود و بدون وضو دوباره بخوابد. می‌گفت:« بیست سال است که بی وضو نمانده‌ام. بیست سال است که نخوابیدم، مگر با وضو.»

پرسیدم:(( در مواقع اضطرار و گرفتاری و بن‌بست، چه در امور دنیوی چه در امور اخروی، از کدام ذکر کمک بگیرم تا مشکل حل بشود؟ )) در جواب گفت: (( ابتدا پنج مرتبه صلوات بفرست. سپس پنج مرتبه آیة‌الکرسی را تلاوت کن. بعد این ذکر را در قلب خود بدون آنکه به زبان بیاوری آن قدر بگو تا مشکل برطرف شود: اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي فِي دِرْعِكَ الْحَصِينَةِ الَّتِي تَجْعَلُ فِيهَا مَنْ تُرِيدُ.))

ای فرزند!دنیا می خواهی نماز شب بخوان ؛اخرت می خواهی، نماز شب بخوان!

یک‌بار سرم آمد... از فرط خجالت و شرمندگی حسابی سرخ و سفید شدم... از آن‌دفعه به بعد، دیگر حواسم را جمع می‌کردم‌.. به مجلس روضه منزل آقای قاضی که می‌رفتم، کفش‌هایم را می‌گذاشتم زیر بغلم و با خودم می‌بردم داخل. می‌ترسیدم کفشم آنجا باشد و آقای قاضی که همیشه کنارِ در روی زمین می‌نشست، کفش‌هایم را مثل کفش‌های بقیه دستمال بکشد و جفت کند.

حدود بیست سال می‌شد که هوای چشم هایش را داشت؛ مبادا به نامحرم بیفتد. چشم‌ها دیگر عادت کرده بودند. هروقت نامحرمی می‌خواست وارد شود؛ چشم‌ها بسته می‌شدند...

مبادا به بهانه بهشت،از بهشت‌آفرین غافل شوید...

تمام غم و غصه دنیا پیش ما تا اولِ اللّٰه‌اکبر نماز است.

آنچه خدا خواست همان می‌شود و آنچه دلت خواست نه آن می‌شود

(آقا روح‌اللّٰه خمینی) بعدها هم در وصف او گفته بود: قاضی کوهی بود از عظمت و مقام توحید

استاد ادامه داد:«اگر به حرام و حلال معتقدی، من راضی نیستم نه بالای منبر نه پایین منبر، یک کلمه از من اسم بیاورید... هر کدام از این آقایان که درس من می‌آیند و درباره اوصاف من زیاده‌روی می‌کنند، حرام است؛ من راضی نیستم.»

وقتی به حرم امیرالمؤمنین(ع) می‌رفت، حتما مقید بود زیارتی بخواند. آن روز که به حرم رفتیم، دیدم بدون خواندن زیارت، دارد از حرم خارج می‌شود. پرسیدم:«چرا امروز اینقدر زود برگشتید؟!» گفت:«در حرم کسی را دیدم که می‌دانم نسبت به من بغض و کینه‌ای در دل دارد. ترسیدم مرا ببیند و این کینه دوباره در دلش زده شود و در نتیجه، اعمال خوبش از بین برود.»

معتقد بود همین که کسی مقید به خواندن نماز اول وقت حتی بدون حضور قلب باشد،نماز کارش را درست خواهد کرد!

اگر عیاشان و خوشگذران ها بدانند که در معرفت الهی چه مقدار شور و عشق و لذت است دست از همه آن کار ها برداشته و به طرف معرفت الهی روی آرند آیت الله سید علی قاضی

از خدا عشق خدا را بخواهید به شاگردانش توصیه کرده بود این دعا را در قنوت نمازهای واجب و مستحبشان بخوانند: «اللَّهُمَّ ارْزُقْنِي‏ حُبَّك‏ وَ حُبَّ ما تُحِبُّه‏ُ وَ حُبَّ مَن‏ْ یُحِبُّکَ وَ العَمَلَ َ الَّذِي ْ يُبَلِّغُنِي اِلی حُبِّکَ وَ اجْعَل‏ْ حُبَّك اَحَبَّ الاَشیاءِ اِلیَّ». خدایا، عشق خودت، عشق به آنچه تو دوستش داری، عشق به کسی که تو را دوست دارد و عملی که مرا به عشق تو برساند، به من روزی کن. خدایا، عشق خودت را محبوب‌ترین چیز‌پیش من قرار بده.

حتی بچه های کوچک که وارد خانه می شدند به احترام آنها از جا بلند می‌شد!

نماز را بازاری نکنید.اول وقت بجا بیاورید و با خضوع و خشوع.اگر نماز را حفاظت کردید همه چیزتان محفوظ می ماند!

عیدی روز عید بود. با چند نفر از دوستان، به زیارت مرقد استادمان آقای قاضی رفتیم. یکی از رفقا خطاب به روح استاد گفت: «امروز عید است. ما از شما عیدی می‌خواهیم.» ناگهان در همان بیداری دیدیم آقای قاضی با عمامه و عبا و جامی از گلاب آمد و کف دست ما از آن گلاب ریخت. بعد مقابل چشمان بهت زده ما گفت: «من از خدا خواستم که جسمم در برزخ، در اختیار خودم باشد.»