بریده‌های کتاب شکار و تاریکی

هرگز تصور نکرده بودم زاویه‌ای که از آن به فرد نگاه می‌کنیم تا این حد بتواند روی نظرمان اثر بگذارد. آن‌قدر عادت کرده‌ایم از سطح برابر یکدیگر را ببینیم که حتی آدم‌هایی که نسبت به ظاهر خود بیشترین دقت را دارند هرگز فکر نمی‌کنند که ممکن است از بالا دیده شوند.

وقتی تعداد سرنخ ها از حد معمول می‌گذرد ، محقق باید بیشتر مراقب باشد.

حقیقت اغلب از تخیل رمان نویس فراتر می رود

ادوگاوا رانپو در کنار امضایش می‌نوشت: «دنیای مرئی وهم است. واقعیت در رویاهای شبانه است.» ما هم خوش داریم از خود آلن‌پو نقل‌قول کنیم که نوشته است:‌ «نتوانستم چیزی را دوست داشته باشم جز آنجا که مرگ، نَفس خود را با نَفس زیبایی می‌آمیزد».