بریده‌ای از کتاب شکار و تاریکی اثر ادوگاوا رانپو
1403/3/10
3.7
37
صفحۀ 39
هرگز تصور نکرده بودم زاویه‌ای که از آن به فرد نگاه می‌کنیم تا این حد بتواند روی نظرمان اثر بگذارد. آن‌قدر عادت کرده‌ایم از سطح برابر یکدیگر را ببینیم که حتی آدم‌هایی که نسبت به ظاهر خود بیشترین دقت را دارند هرگز فکر نمی‌کنند که ممکن است از بالا دیده شوند.
هرگز تصور نکرده بودم زاویه‌ای که از آن به فرد نگاه می‌کنیم تا این حد بتواند روی نظرمان اثر بگذارد. آن‌قدر عادت کرده‌ایم از سطح برابر یکدیگر را ببینیم که حتی آدم‌هایی که نسبت به ظاهر خود بیشترین دقت را دارند هرگز فکر نمی‌کنند که ممکن است از بالا دیده شوند.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.