بریده‌های کتاب ایستگاه خیابان روزولت؛ روایتی مستند از تسخیر سفارت آمریکا در تهران

انقلاب اسلامی همانطور که نفوذ و قدرت آمریکایی‌ها را در ایران تهدید می‌کرد، ساختار اطلاعاتی آنها را هم به لرزه درآورده بود…

در سال ۱۳۵۵ که ساواک به باقیمانده گروه‌های مسلح مثل سازمان چریک‌های فدایی خلق و سازمان مجاهدین خلق ضربه زد، اداره کل سوم ساواک به این نتیجه رسید که خطری از جانب گروه‌های مسلح، حکومت پهلوی را تهدید نخواهد کرد، همین تحلیل اداره کل سوم به نمایندگی سی‌آی‌ای و دولت ایالات متحده هم سرایت کرد و از آن پس، آمریکایی‌ها بدون توجه به آنچه درون جامعه ایرانی می‌گذرد به فعالیت خود ادامه دادند.

گزارش مامور CIA: شریعتمداری دقیقاً می‌دانست چه نوع رابطه‌ای در حال برقراری بود و به خوبی می‌داند که دوستان آمریکایی همان دولت آمریکاست ... او آگاهانه تحلیل خود از وضعیت ایران، دولت موقت، آشوب‌های خوزستان و پیش نویس قانون اساسی را به عامل cia ارائه داد و در پایان از او خواست این دیدارها تمدید شود ...

به گفته ایشان(امام خمینی)، کسانی که می‌گویند ایستادگی در برابر زورمندان منجر به انزوای ایران می‌شود، انزوا را تنها محدود به روابط با آمریکا و شوروی می‌بینند؛حال آنکه عدم تعهد و وابستگی باعث می‌شود شما "خودتان کارهای خودتان را انجام بدهید."

که زیر بار ستم رفتن بدتر و قبیح‌تر از ستمکاری است.

از ابزارهای تسلط شیاطین بزرگ، مانند دولت‌های آمریکا و شوروی و بریتانیا، ایجاد خوف و وحشت در دل جوامع ضعیف‌تر است.

اولین مذاکره و توافق با آمریکا، بیش از آن که دستاورد داشته باشد، تجربه داشت.... توافق نامه های آمریکا سرشار از حفره های حقوقی است، بندهای تأویل پذیر هستند و مناطق مبهم و مسکونی در آن برجا می ماند

امام خمینی (ره): در نظرم است که در یک روایتی است که رسول خدا(ص) که مبعوث شد، آن شیطان بزرگ فریاد کرد و شیطان ها را دور خودش جمع کرد و این که مشکل شد کار بر ما. در این انقلاب، شیطان بزرگ که آمریکاست، شیاطین را با فریاد دور خودش دارد جمع می‌کند و چه بچه شیطان هایی که در ایران هستند و چه شیطان هایی که در خارج هستند، جمع کرده است و هیاهو به راه انداخته است.

از کارمندان گروگان گرفته شده در لانه‌ی جاسوسی: معمولاً تاریخ را فاتحان می‌نویسند، ولی به عنوان یک تاریخ شناس، باعث تعجب من است که تاکنون اکثر مطالبی که در مورد ایران نوشته شده از سوی بازنده‌ها، آمریکایی‌ها و عوامل شاه، بوده است!!!

میانه روها، شخصیت‌ها و گروه‌هایی بودند که عاری از اندیشه و رفتار انقلابی بودند؛ یعنی در ساعت اندیشه، با چپ‌گرایی یا اسلام انقلابی بیگانه بودند و در ساحت عمل، رفتارهای پرحرارت و رادیکال را تقبیح می‌کردند؛ اگر ائتلافی از این نیروها در حکومت ایران شکل می‌گرفت آمریکایی‌ها می‌توانستند از مسیر تبلیغات و بازی‌های سیاسی آنها را به قدرت برسانند و دست‌کم نسبتی از جایگاه سابق خود را باز می‌یافتند.

جان لیمبرت؛ کارمند بخش سیاسی سفارت آمریکا در تهران و گروگان واقعۀ ۱۳ آبان: معمولاً تاریخ را فاتحان می‌نویسند، ولی به عنوان یک تاریخ شناس، باعث تعجب من است که تاکنون اکثر مطالبی که در مورد ایران نوشته شده از سوی بازنده‌ها، آمریکایی ‌ها و عوامل شاه، بوده است.

اداره کل هشتم ساواک از سوابقِ وابسته‌ی مطبوعاتی سفارت(اغلب افسران اطلاعاتی سی‌آی‌ای) نتیجه گرفت که نمایندگی cia در تهران مجدانه پیگیر نفوذ در گروه‌های مختلف، به ویژه روشنفکران و تحصیل کرده‌های ایران بوده است ...

ائتلاف دست‌ساز «خط میانه» آمریکایی‌ها دیگر با اصحاب قدرت در ایران تماسی نداشتند و این تماس باید برای بار دیگر برقرار می‌شد؛ اما تا وقتی که می‌توان از ابزار نرم و هموار رجال و دستجات آمریکوفیل بهره برد، چرا باید پا در جادۀ صعب‌العبور کودتا گذاشت؟! راه‌حل ایستگاه خیابان روزولت این بود که هر دو مسیر به موازات همدیگر پیموده شود، هم مبارزات سیاسی گروه‌های آمریکادوست و هم کودتای نظامی. راهکار نخست، تأسیس ائتلافی متشکل از سیاستمداران، روحانیان و نظامیان «میانه‌رو» بود تا بتوانند قدرت را به چنگ آورند و منافع ایالات متحده در ایران را برای بار دیگر برآورده کنند؛ به همین خاطر بود که چنین ائتلافی به «خط میانه» شهرت یافت. از منظر آمریکایی‌ها، میانه‌روی در نقطۀ مقابل انقلابی‌گری معنا می‌شد. میانه‌روها، شخصیت‌ها و گروه‌هایی بودند که عاری از اندیشه و رفتار انقلابی بودند؛ یعنی در ساحت اندیشه، با چپ‌گرایی یا اسلام انقلابی بیگانه بودند و در ساحت عمل، رفتارهای پر حرارت و رادیکال را تقبیح می‌کردند. اگر ائتلافی از این نیروها در حکومت ایران شکل می‌گرفت، آمریکایی‌ها می‌توانستند از مسیر تبلیغات و بازی‌های سیاسی، آنها را به قدرت برسانند و دست‌کم نسبتی از جایگاه سابق خود را بازمی‌یافتند.