این #کتاب بیست سال و سه روز رو در نهایت تموم کردم
شما فرض کنید رفتی جایی میجنگی که شبش اونقدر تاریک میشه که تا ۲-۳ متری خودت چیزی نمیبینی حتی نور مهتاب هم نیست. بعد یهو یه آدمی رو تو جاده میبینی که میاد جلوت (چهره‌ش رو نمیتونی ببینی) و به عربی میپرسه: من انت؟ و تو باید تشخیص بدی سوری هست یا داعشی چون هر دو زبانشون عربیه.

دوستش داشتم. بخوانید
      

        امتیاز: ۳
دیروز این کتاب رو تموم کردم
برای یک بار خوندن خوبه
اگه از فیلم‌های ایرانی سیانور، ماجرای نیمروز ۱ و سریال پروانه خوشتون میاد این کتابم میتونه براتون جذاب باشه
فکر کنم متوجه شدید موضوع کتاب چیه
      

        اگه #کتاب تندتر از عقربه ها حرکت کن رو خوندید، لذت بردید از پشتکار هموطنتون در حیطه مهندسی پس سریع برید و این کتاب رو بخونید. شرکت جمکو رو شما یک جزء فرض کنید از یک کل (کشور) که اونهمه خواستن زمینش بزنن حالا فرض کنید کشور چند ده تا از این آدمها رو داخل خودش داره و چطوری این کشور تا حالا سرپا مونده اونم اول به یاری خدا و امام زمان و سپس به همت آدم هایی مثل مهندس رستمی، مهندس نظری و غیره. حضرت آقا یه زمانی خیلی از دانش بنیان صحبت میکردن این قبیل کتاب ها در واقع بهتون توضیح میده که فایده اصرار و صحبت‌های آقا به چه دلیل بوده. من این کتاب رو حتما پیشنهاد میدم.
      

        کتاب از سه مسیر طی میشه: مادر/زن، پدر/شوهر، فرزند
خانواده‌ای چهارنفره با عشقی که گریبانگیر پدر خانواده میشه و بخاطر رسیدن به اون زن (لیدیا) همسر و بچه هاشو ول میکنه از هم میپاشه. مرد به دنبال خواسته‌ی خودش میره و توجهی نداره که چه بلایی بر روان همسر و بچه هاش میاره. اما بلاخره این مرد برمیگرده به جایی که قبلا بهش میگفت خانواده

روابط زوجین و الگوبرداری‌های بچه ها از رفتارهای سمی پدر و مادرشون (مثل میل زیاد مادر به پول جمع کردن و حتی برای خودش خرج نکردن، کنار کشیدن پدر از یسری از مسائل و همه چیز را به همسرش سپردن و نشون دادن خودش به عنوان یک شوهر و پدر ضعیف) باعث میشه که اونها از پدر و مادر خودشون یجورایی کینه بگیرن و حتی هنوز که پدر و مادر زنده هستن به فکر این بیوفتن که خونه شخصی اونها رو بفروشن تا از پولش استفاده کنن. اینقدر این تزریق سم زیاد هست که دختر خانواده دلش نمیخواد حتی ازدواج کنه و یا بچه بیاره چون تمام اون اتفاقاتی که سر خودش اومده هنوز براش تازگی داره حتی تو سن ۵۰ سالگیش
بچه ‌ها با بندهایی به پدر و مادرشون متصلن (چه بخوان و چه نخوان) و جنس این بندهاست که بعدها نشون میده زندگی اون بچه‌ها در سلامت هست یا نه. و وای از روزی که نباشه.

من کتابو دوست داشتم و تو این کتاب گناه واندا رو یجورایی در حد گناه  آلدو میدیدم. آلدو یجور خودخواهی داشت (خراب کردن پل های پشت سر به قیمت رسیدن به چیزی که فقط باهاش حالش خوب بشه و از زندگی لذت ببره) و واندا هم یجور (خراب کردن وجهه پدر در جلوی چشمان بچه‌ها و کوچیک شمردنش)
      

        خیلی کتاب قشنگی بود.
اصول کتاب های شهدایی اینجوریه که با خوشی و خنده شروع میشه و آخر با بغض تموم میشه. بغض از دست دادن یه عزیز. مواجهه شدن با پیکر
داغ شهدا تازه میمونه مثل شهید رئیسی.


      

        پیش روی شما یک رمان کلیشه‌ای نوجوان پسنده که برای منِ بزرگسال جذابیت خاصی نداشت و خوندم که تموم نکرده به کتابخونه پس ندم.
گفتم کلیشه‌ای. در دنیای کتاب خوانی یک قانون نانوشته‌ای هست که میگه اگه تو برای اولین بار در مورد یک موضوع خاص سراغ یک کتاب بری و از قضا اون کتاب خیلی خوب با درجه سن تو منطبق باشه پس به وجد میای و میگی هوراا این کتاب از این ببعد کتاب موردعلاقه منه و از اون ببعد هر کتاب یا فیلمی ببینی زیاد واست جذاب نیست
کتاب ریتم خیلی خیلی کند و حوصله‌سر بر و به شدت بچگانه‌ای داره. تا حدود صفحه ۲۲۰ شما روی یک روند مستقیم کتابی میخونی که یهو میبینی نویسنده اومد و یه سنگ انداخت روی این جریان و مثلا خاص هیجان ببخشه و تو کشیده میشی دنبال ماجرای دروغ مادر مادلین به مادلین (در مورد مریضیش)
نکاتی که در کنار این موضوع قرار داره: چطوری مادلین فهمید باید کجا دنبال آلی بگرده؟ آیا بهش پیام متقابل داد؟ چرا زمانی که از خونه یجورایی جیم شدن و با توجه به اینکه نوجوان هم هستن و بچه مدرسه‌ای کسی تو اون هاوایی به این فکر نکرد که این بچه‌ها شاید فرار کردن و بلایی سرشون نیومد؟ (با توجه به فیلم‌هایی که میبینیم که یهو به دوتا بچه مشکوک میشن)، مادلین مادرشو بخشید؟
با توجه به پیامی که تو کتاب نمود داشت مخصوصا دیدی که دوست آلی (زک) به خانواده داشت من هیچوقت این کتاب رو به کسی توصیه نمیکنم. یعنی پیام منفی شاخصی داشت.
نخوندید هم چیزیو از دست ندادید
      

        این کتاب واقعا کتاب خوبی بود. و به جدّ به خانم‌های متأهل و دخترهای دم بخت توصیه میکنم وقت بزارن و این کتاب رو بخونن
حتما باید جلد دوم رو بخونم حتی اگه نوشته باشه هنر مرد بودن. 
وقتی که کتابو میخوندم، یجاهایی خندم میگرفت و منو یاد روزهای اول ازدواج ستایش و طاهر مینداخت که ستایش به طاهر میگفت تو باید هر روز یبار به من بگی دوستت دارم😆😂
اگه یکم دقت کنید میبینید نکات عملی بعضی از مطالب کتاب رو تو سریال ستایش دیدید :)
      

        اسرائیلی که من دیدم
اگر کتاب را بخوانید بخشی از سفر نویسنده را نیز شما تجربه می‌کنید. می‌گویم بخشی اما می‌تواند تمام آن باشد اگر شما هم خواهان صلح با اسرائیل باشید
نه صلح، نه حرف اضافه
صلح اگر صلحی باشد که امنیت و خاک اسرائیل را تهدید کند او هیچوقت به زیر بار قبول آن نمی‌رود پس باید بدانید اگر خواهان صلح با این رژیم خونخوار هستید صلحی که شما می‌خواهید یعنی گرفتن فلسطین و نبود شهرک‌سازی‌های اسرائیلی و داشتن استقلال و صلحی که اسرائیل از آن دم می‌زند یعنی ماندن او در خاک فلسطین و ندادن حتی ۱۰٪ آن به فلسطین‌ها
نویسنده کتاب اهل کشور مصر است که به جهت شغل خود - روزنامه‌نگاری- برای تهیه گزارشی راهی تل‌آویو و غزه می‌شود. تفکر نویسنده صلح بین فلسطینی‌ها و اسرائیلی هاست و جنبش حماس را خطرناک و برهم زننده این رویه صلح‌آمیز می‌داند و با افرادی مصاحبه می‌کند که بعضی از آن‌ها نیز تفکری همانند او دارند. این کتاب به شما دریچه‌ی جدیدی نشان می‌دهد که به شما یاد بدهد همانطور که در ۴۴ سالی که از انقلاب اسلامی می‌گذرد و بعضی‌ها از طرفداران آن بودند اما بعدها از این مسیر حال به هر بهانه‌ای منحرف شدند در قضیه فلسطین هم شبیه به آن‌ها را داریم. نام ببریم از عماد الفالوجی که روزی جزو جنبش حماس بود و الان به سازش‌گراها ملحق شده است.

از ترور یحیی عیاش ۱۹۹۶ تا شهادت یحیی سنوار در سال 2024 همچنان مردم فلسطین برای آزادسازی خاکشان می‌جنگند.
شهید یحیی عیاش مغز متفکر نظامی و مهندس عملیات‌های حماس نیز شخصیت بسیار معروفی در تاریخ فلسطین که توسط آدم‌های خودفروخته از سمت اسرائیل با بمبی در گوشی تلفن همراهش ترور می‌شود.

کتاب کوتاه اما بسیار قابل تأملی بود. توصیه می‌کنم بخوانید
      

        موضوع این کتاب، کشتن یک کشیش مسیحی در دمشق در سال ۱۸۴۰ به وسیله یهودی‌های آن شهر و استفاده از خون او در نان فطیر است. نویسنده با بیانی داستانی امّا براساس اسناد و مدارک قطعی آن را پرداخته و به خواننده ارائه نموده است. یهودی‌ها به طرح این موضوع بسیار حسّاسند و آن را اتّهامی علیه خود می‌دانند و غیر یهودی‌ها با بیان این واقعه و موارد مشابه آن در پی توضیح فرهنگِ شقاوت و قساوت هستند. قطعاً رد یا قبول این چنین اتّهامی باید براساس اسناد و مدارک متقن باشد امّا به هرحال سکوت در باره آن چیزی را حل نمی‌کند؛...

همچین مراسمی رو در یهود به نام عید پِسَح یا عیدالفَصْح میشناسن که خب خیلی تلاش میکنن که این قبیل جنایات رو شایعه خطاب کنن ولی بهرحال این جنایت سروصدا کرد اونم در زمان دولت محمدعلی پاشا و در دمشق. یهودیای دخیل در قتل کشیش و خدمتکارش ابراهیم دستگیر شده بودن و یکی دو نفرشون اعتراف کردن که چطوری کشتن و مُثله کردن و ... اما خب اینقدر جنجال بالا گرفت و وجهه یهودی ها داشت خراب میشد بخصوص اینکه یکی از این مجرمین متوجه اشکالاتی در دین خودشون شد و به سمت اسلام کشیده شد (خیلی جالبه بگم که کسی که به این آدم گفت شهادتین بگه به روش سنی ها گفت یعنی اشهد ان علی ولی الله رو نگفت) تا اینکه بلاخره با اعطای رشوه به محمدعلی پاشا این یهودی های مجرم در قتل کشیش و خدمتکارش آزاد شدن و شرط گذاشتن کسی هم اجازه نداره به اینا تعرضی کنه و آن ها کاملا آزادن.
ناشر توضیح میداد که قبل و بعد از این ماجرا (سال ۱۸۴۰) یه اتفاقاتی برنامه ریزی شده بود و این جنایت هم جزوش بوده اما حالا یه اشتباهاتی هم صورت گرفته. اتفاقاتی که اقامت یهودی ها در فلسطین و پایه گذاری صهیونیست بخشی از اون بود.

البته نویسنده نجیب الیکلانی است و این خانم مترجمه
      

        کتابیه که خیلی ترند شد و باعث شد بخونمش. یعنی وقتی دیدمش یه ضرب برداشتمش. اما در مورد خود داستان بگم قراره با مارتینی آشنا بشید که کوچکی خودش، مشکلاتش و مشکلاتی که درست میکنه، تفکراتش رو برای پسرش جسپر تعریف میکنه. گاهی اوقات راوی جسپر میشه که شما از زاویه دید اون نیز به ماجرا نگاه کنید.

محتوا ممکنه باعث بشه افسرده بشید. پوچ گرایی تو داستان مشهوده. آتئیست بودن مارتین و جهودی بودنش و اعتقاد به تناسخ که در لابلای کتاب دیده میشد. اینکه مارتین تصور میکرد جسپر نمونه تناسخ یافته خودشه ولی جسپر اعتقادی نداشت و از اینک جاپای پدرش بزاره نفرت داشت.‌ اما بنظرم ته کتاب به تناسخ دیگه ای رسید. اونم این بود ک فکر میکرد نمونه تناسخ یافته مادرش استریدِ. (صرفا گمانه‌زنیه) 
از یسری حرفا و کارایی که انوک میکرد بیزار بودم. اونجایی که مارتین منتظر مرگه و عُرضه خلاص کردن خودشو نداره و فقط چرت و پرت میگه و یا القای یسری افکار فوق العاده سمی به دیگران (مخصوصا پسرش) حال بهم زنه. اینکه حتی زنش هم میخواست بمیره.
در پایان بخوام صادقانه‌تر نظر بدم یسری جملاتش خوب بود و کشش داشت. ایده خیلی خوب بود ولی نبود معنویت و بارز بودن پوچ‌گرایی خرابش کرد.
در کل بنظرم نخوندید کتابو هم چیزی رو از دست ندادید چون ممکنه به این برسید چه چیز مفیدی از ۶۵۹ صفحه یاد گرفتید و نمیدونید🤷‍♀
      

        #بخشی از کتاب: اگر آمده‌اید من یک فرمول برایتان بگویم که با آن فرمول پول‌دار شوید یا مدیر شوید و اسمش را بگذارید موفقیت، اشتباه آمده‌اید. اگر فکر می‌کنید من وردی بلدم که آن را به شما یاد بدهم و شما هم آن را بخوانید و بشوید یکی از بهترین کارآفرین‌های این کشور و سرمایه‌تان در عرض یک دهه، ده‌ها برابر شود، همین الان بلند شوید و از این سالن بروید؛ چون من فقط می‌خواهم برای شما یک قصه بگویم. قصۀ زندگی خودم را: یک دانشجوی معمولی با نمرۀ ۱۴. جوانی که نه بابای پول‌دار داشت، نه جایی پارتی داشت. اما حالا خیلی‌ها و از جمله استادهای دیروزش فکر می‌کنند او موفق‌ترین شاگردشان بوده است...

کتاب فوق العاده خوبیه
قبلا هم گفتم بجای کتابای موفقیتی که بیشترش تو ایران کاربردی نداره میتونید از این تجارب نوید نجات‌بخش برای کارهای جهادیتون، کسب‌وکارتون، کمک به تولید داخلی و اقتصاد مقاومتی یا حتی اگر آشنایی با مقوله دانش‌بنیان که رهبری تاکید داشتن ندارید، ... استفاده کنید.
#پیشنهادی
      

        در کتاب «بچه‌های فلسطین» هر داستان یک شخصیت کودک دارد، کودکی که قربانی حوادث و رویدادهای سیاسی است اما با وجود این برای به دست آوردن آینده‌ای روشن در مبارزه‌ها مشارکت می‌کند....

اوایل کتاب در مورد غسان کنفانی که نویسنده‌ای فلسطینی است توضیح داده شده و اینکه در بیروت و همراه با خواهرزاده‌اش به‌واسطه بمبگذاری توی ماشینش کشته شدن.

داستانی که واقعا واقعا تو این کتاب برام به شدت جذاب بود داستان بازگشت به حیفا بود. در سال ۱۹۴۸ که همون سالی بود که اسرائیل تشکیل دولت خود را اعلام کرد خانواده‌هایی مجبور به ترک خانه‌هاشون شدن. یک خانواده، خانواده سعید و صفیه بود که از خانه‌شون رفتن ولی فرزند ۵ ماهه شون به دلایلی که حالا باید کتابو بخونید تو اونجا میمونه. ۲۰ سال بعد اسرائیل مرزهارو باز میکنه برای عبور و مرور فلسطینی‌ها. وقتی سعید و صفیه به خونه‌اشون میرسن سعید یه جمله ای میگه که خیلی جای فکر داره:
 حس کردم که من حیفا را می‌شناسم اما حیفا از آشنایی با من خودداری می‌کند. در این خانه، در این اتاق هم همین حس را دارم. می‌توانی تصور کنی؟ می‌توانی تصور کنی که خانه‌مان نمی‌خواهد ما را بشناسد و قبول کند؟
 خانواده لهستانی تو اون خونه زندگی میکنن که پسر سعید و صفیه رو بزرگ کردن. سعید وقتی با خلدون (پسرش) روبرو میشه خلدون رو در لباس ارتش میبینه و اونارو دشمنش خطا میکنه. این پسر تو مدارس یهودی ها درس خونده و خودشو عرب نمیدونه و با اینکه چند سال پیش بهش گفتن که پدر و مادرت کسان دیگری هستن هیچ حسی نداشته و تغییری نداشته براش.
سعید بعد از مهاجرت اجباری صاحب فرزندهای دیگه هم میشه یکیش خالده که دلش میخواسته به نیروهای مقاومت بپیونده اما سعید مخالف بوده بعد دیدن خلدون نظرش برمیگرده
      

        این کتابو خواستم تموم کنم دیدم چند صفحه آخر کتاب رو کنده بودن و این شد ک مجبور شدم آخر وصیت نامه شهید رو تو اینترنت بخونم و عکسای تو کتابم نتونم ببینم اما نسبت به کل محتوایی که خوندم واقعا کتاب زیبایی بود و #پیشنهادش میکنم.
بخونید تا رستگار شوید
      

        کتاب مستند روایی از زندگی عبدالله نوری‌پور عضو گروه دستمال سرخ‌هاست که نقش های زیادی چه قبل انقلاب چه بعد انقلاب و مخصوصا زمان اسیری ایفا کرده
به عبدالله گفتن عبدالله، هر اتفاقی الآن داره تو خوزستان می‌افته ، دمبش بیرون از ایرانه. باید بری دمب‌شون رو پیدا کنی. برای همین قبل از جنگ ایران و عراق عبدالله به انگلستان رفت
اما سر یه اتفاقی دستگیر میشه
عبدالله نوری‌پور یا عبدالله چریک به مدت ۱۲ سال اسیر زندان در انگلستان میشه که ۴ سال بهش میبخشن و ۸ سال از عمرشو اونجا میگذرونه. تو اون زندان سعی میکنه به زندانی های ایرلندی و انگلیسی و ... از مبانی اسلام و انقلاب جمهوری اسلامی بگه و ذهنیتشونو درست کنه ولی هیچوقت دعوایی درست نمیکنه و سعی میکنه با اخلاق رفتار کنه. روی خودسازی خودش خیلی زیاد کار میکنه، سعی میکنه به‌روز باشه. زبان های انگلیسی و عربی رو یاد میگیره و وقتی برمیگرده از وضعیت جبهه ها دلسرد میشه که یکم بعد دستور امام در مورد قطع نامه ۵۹۸ میرسه. بعد از مدتی به جهت توانایی هاش مسئولیت سایت پاوه رو به عهده میگیره و ....

کتاب خوبی بود.
      

        اولین اثری که از بوکوفسکی خوندم و چون دیروز اینجا گفتم که دارم میخونمش و یجا فور شد و یجا پرایوت شیر شد باید نظرمو میدادم.

کتاب اخرین کتاب بوکوفسکیه و طرف بعد این کتاب میمیره چیزی که فهمیدم بخاطر سرطان بوده.

شخصیت داستان یه آدم متوهمِ احمقِ دائم الخمرِ ۳ تا زن طلاق داده‌ِ تنهاییه که به خودش میگه کاراگاه. آدمیه که احساس پوچی و بیهودگی میکنه که با توجه به روزای آخر مرگ نویسنده طبیعیه اینجوری تو کتاب از مرگ نوشتن و ناامیدی القا کردن. کتاب عملا به من یکی چیز خاصی اضافه نکرد که توصیه کنم بخونیدش. حتی آخرشم خیلی مسخره تموم شد.