بریده‌های کتاب همزاد

می دوید و نمی دانست به کجا، در هوای آزاد، به سوی آزادی... هرجا که پیش آید.

یالاّ بجنب،تن لش!... سرباز لشکر قازورات!...)) آقای گالیادکین این حرفا رو با خود میزد و با انگشتان از سرما کرخت شده‌اش گونه‌اش را، که آن هم کرخت شده بود، نیشگون می‌گرفت و می‌گفت:(( چرا معطلی، بی‌عرضه؟ بی‌غیرت ،حقا که گالیادکینی!))

بعضی هستند، آقایان، که راه‌های کج و بیراهه را دوست ندارند و فقط برای بالماسکه صورتک بر چهره می‌زنند. بعضی هستند که مهم‌ترین رسالت انسان را در برق‌انداختن کف اتاق و به اصطلاح به کار بردن "دستمال ابریشمی" نمی‌شمارند. بله، آقایان، بعضی هستند که نهایت سعادت خود را در مثلا پوشیدن شلوار خوش‌دوخت نمی‌دانند و خلاصه آدم‌هایی هستند که از خوش‌رقصی بیهوده و مثل پروانه دور این و آن گشتن و شیرین‌زبانی و تملق‌گویی خوششان نمی‌آید و به جایی که دعوت نشده‌اند نمی‌روند و مخصوصا در کارهایی که به آن‌ها مربوط نیست دخالت نمی‌کنند. این خلاصه‌ی مطلبی بود که می‌خواستم به شما بگویم. والسلام! اجازه بفرمایید مرخص شوم... .

آدم کوچکی هستم، اما خوشبختانه افسوس نمی‌خورم که کوچکم. حتی می‌خواهم بگویم به عکس ، به عکس! و اگر بخواهم همه چیز را آن طور که هست عرض کنم، باید بگویم که احساس سربلندی می‌کنم که آدم بزرگی نیستم!

میخواهم بگویم امروز کسانی که صورتک به چهره دارند کم نیستند امروز تشخیص شخصیت اشخاص پشت صورتک آسان نیست

قضاوت جامعه چاکر صفت باور کنید پتروویچ من به صراحت میگویم هر دروغی را ممکن است راست جلوه دهد

دردنیای قصه ها هرکای برق آسا به سامان میرسد و این دلداری هم به دنیای قصه ها تعلق دارد

اگر شکست خوردی، بردبار باش! موفق که شدی، به کوشش ادامه بده.