بریده‌های کتاب بریت ماری اینجا بود

همان موقع بریت ماری یاد گرفت کسی که در این دنیا کمترین توجه را به همه‌چیز دارد، همیشه پیروز می‌شود.

یک روز آدم از خواب بیدار می‌شود و می‌بیند عمری که پشت‌ سر گذاشته، بیش‌تر از آن میزانی است که پیش رو دارد، بدون اینکه بداند چگونه این اتفاق افتاد.

آدم نمی‌تواند شرایط زندگی را انتخاب کند، ولی می‌تواند نوع رفتارش را خودش انتخاب کند.

اگه صداتون شنیده بشه، اون وقته که بقیه می فهمن شما هم وجود دارین.

گاهی زندگی‌کردن برای آدم راحت‌تر می‌شود؛ که اگر نمی‌داند کیست، حداقل بداند کجاست.

آدم ها می خواهند کسی آن ها را ببیند.

کسی که در این دنیا کمترین توجه را به همه چیز دارد همیشه پیروز میشود.

آدم ها به این نیاز دارن که کسی بهشون نیاز داشته باشه.

آدم وقتی به سن خاصی می رسد تقریبا همه سؤال هایی که از خودش می پرسد به یک چیز ختم می‌شود: چطور باید زندگی کرد ؟

اگر آدم چشم هایش را محکم ببندد و کمی صبر بکند، می تواند تمام لحظاتی را که فقط و فقط به خاطر خودش تصمیم گرفته به یاد بیاورد و شاید بفهمد که هیچ وقت چنین لحظه ای نبوده است.

تقدیم به مادرم؛ کسی که همیشه حواسش بود که شکمم سیر و کتاب در کتابخانه‌ام موجود باشد.

آدم‌ها در سفر عوض می‌شوند، برای همین بریت‌ماری همیشه از سفر نفرت داشت. دلش نمی‌خواهد عوض بشود.

آدم ها می خواهند کسی آنها را ببیند ...

یک روز صبح از خواب بیدار می‌شوی و می‌بینی روزهایی که پشت سر گذاشته ای بیشتر از روزهای جلو رویت است و نمیفهمی چطور انقدر زود گذشت.

تا وقتی با یک آدم دمخور نشوی خیلی چیزها را درباره اش نمیفهمی. مثلا چه کار هایی از دستش برمی آید یا چقدر جسارت دارد.