بریده‌های کتاب یاغی شن ها

و اگر‌ میگفتم دلم نمی‌خواهد،همراهی با اورا ادامه دهم،دروغ گفته بودم و دروغ گویی گناه بود..!

به حرکت بعدی ت، خوب فکر کن دوست من!

《 تو خودِ این کشوری امانی. زنده تر از هرچیزی هستی که باید اینجا باشه. تماما آتش و باروت ، با انگشتی که همیشه روی ماشه‌ست.》

مطمئن بودم که قلب من آنقدر تند میزد که برای هر دویمان کافی است .

« وقتی همه این قدر درباه ی اعتقادشون مطمئن هستن، سخته آدم بفهمه که اصلا کسی درست میگه یا نه .»

خانواده و خون با هم یکی نیستند .

در مقابل باور بحث منطقی غیر ممکن است. باور برای منطق مثل زبان خارجی است و او اگر به این نتیجه می‌رسید که من در طرف مقابل هستم ممکن بود من را زنده زنده بسوزاند.

می دونم که سلطان در ملأ عام با قدرت و اختیار ما موافقت کرد،اما موافقت نکرد که ما کشورتون رو از این پرستش گناهکارانه ی شیاطین،که اسمش رو گذاشتید دین،پاک کنیم.

راستش را بخواهید،من نخورده احساس مستی می کردم.

"تا قبل از اینکه تو رو ببینم به سرنوشت اعتقاد نداشتم "

« این بیابان پر از گناهه. »

راستش را بخواهید من نخورده احساس مستی میکردم

قصه‌ها و دروغ‌ها