بریده‌ کتاب‌های دزیره

درست است که من کسی را ندارم تا با او درباره‌ی این مرد جوان صحبت کنم.اما پدر خوب و مهربان من باید خوب دریافته باشد که وقتی اطرافیان انسان او را درک نمی‌کنند،چقدر احساس تنهایی و بی‌کسی می‌کند و به همین خاطر بود که این دفترچه‌خاطرات را به من هدیه کرد تا مونس تنهایی‌ام باشد.

پاپا مرا در بغل گرفت و گفت: - ملت فرانسه قرنها با درد و رنج دست به گرببان بوده است. از دردهای رنجیدگان و محرومین دو شعله زبانه کشیده است: شعله عدالت و شعله کینه. شعله کینه آهسته آهسته در میان امواج خون فرو مینشیند. اما شعله دیگر، شعله مقدس عدالت هرگز کاملا خاموش نخواهد شد، دخترم. گفتم: - پاپا، ممکن است «حقوق بشر» ملغی شود؟ - نه، حقوق بشر ملغی نمیشود. شاید مخفیانه یا آشکارا، آنها را زیر پا بگذارند اما کسانی که حقوق بشر را لگدمال کنند، کسانی که حق آزادی و برابری را از برادران خود سلب کنند، مرتکب بزرگترین جنایت تاریخ میشوند و هیچکس برای آمرزش روح آنها دعا نخواهد کرد، دخترم. وقتی پاپا از «حقوق بشر» صحبت میکرد صدای او مثل همیشه نبود. صدایش شبیه به صدای خدا بود. صدای خدا آنطور که من آن را خیال میکنم.

_ رسم و عادت نظامی این است که وقتی افسری زندانی می شود شمشیر خود را تسلیم می کند.من شمشیر خود را به همسر ولیعهد سوئد تسلیم می کنم زیرا ما به انتهای سرنوشت خود رسیده ایم.اوژنی تو در این مسابقه فاتح شدی.

از دردهای رنج دیدگان و محرومین، دو شعله زبانه کشیده است؛ شعله عدالت و شعله کینه. شعله کینه، آهسته آهسته درمیان امواج خون فرو می‌نشیند اما شعله دیگر، شعله مقدس عدالت، هرگز کاملا خاموش نمی‌شود.

- با ژوزف خوشبخت هستی؟ ژولی درحالی‌که برای احتزار از نگاه من، از پنجره چشم به باغ دوخته بود، گفت: «خیلی کم با او تنها می‌مانم.»

ناپلئون،من‌ هم‌ تاریخ جهان را بوجود خواهم آورد. از هر چیز بگذریم جهان از سرنوشت تمام افراد بشر تشکیل شده. نه‌تنها کسانی که‌حکم اعدام امضا نمایند و یا آنهایی که توپهای سنگین برای شکست ملت ها با کار می برند و تاریخ جهان را بنا می کنند بلکه افراد دیگر و آنهایی که سر خود را باخته و یا تیر باران شده اند،بنیان تاریخ جهان را ریخته اند و هر مرد و زنی که زنده است و امید دارد،عشق می ورزد و می میرد تاریخ جهان را بوجود می آورد.