بریدۀ کتاب

پاپا مرا در بغل گرفت و گفت: - ملت فرانسه قرنها با درد و رنج دست به گرببان بوده است. از دردهای رنجیدگان و محرومین دو شعله زبانه کشیده است: شعله عدالت و شعله کینه. شعله کینه آهسته آهسته در میان امواج خون فرو مینشیند. اما شعله دیگر، شعله مقدس عدالت هرگز کاملا خاموش نخواهد شد، دخترم. گفتم: - پاپا، ممکن است «حقوق بشر» ملغی شود؟ - نه، حقوق بشر ملغی نمیشود. شاید مخفیانه یا آشکارا، آنها را زیر پا بگذارند اما کسانی که حقوق بشر را لگدمال کنند، کسانی که حق آزادی و برابری را از برادران خود سلب کنند، مرتکب بزرگترین جنایت تاریخ میشوند و هیچکس برای آمرزش روح آنها دعا نخواهد کرد، دخترم. وقتی پاپا از «حقوق بشر» صحبت میکرد صدای او مثل همیشه نبود. صدایش شبیه به صدای خدا بود. صدای خدا آنطور که من آن را خیال میکنم.