آدم موجودی اجتماعی است؛ اگر تنها میماند، حتماً جایی اصول ابتدایی این زندگی اجتماعی را نقض کرده و به قول جامعه شناسها رفتار جامعهستیزانه داشته. اما جامعه دقیقاً چه جور رفتاری از من میخواهد؟ جامعه میخواهد در مسابقههای متفاوت موفقیت شرکت کنم. مثل اسمیت بدوم و اول شوم. خانه بخرم، بچهدار شوم، ماشین بهتری سوار شوم، مدرک دانشگاهی معتبرتری داشته باشم، و اگر یکی با علم به اینکه اگر بدود زندگیاش بهتر میشود یک جایی از این مسیر مسابقه ایستاد و دیگر ندوید، تنبیه میشود. تنهایی تنبیه جامعه برای ماست، جامعهای که به ما فرصت میدهد تا دوباره تنبیهمان کند.