بریده‌ کتاب‌های قلب سگی

نمی‌توان همزمان به دو خدا خدمت کرد.

چشم هواسنج است. همه چیز در چشم معلوم است: معلوم است چه کسی روحش سرشار از گرماست، چه کسی ممکن است بیخود بی‌جهت با نوک چکمه اش لگد بزند به دنده تو و چه کسی خودش از همه می‌ترسد

عو-وو-و-و-و-عوعو-عوو-عوو! آهای! مرا نگاه کنید، من دارم می‌میرم! باد از شکاف زیر در برای من مرثیه سر می‌دهد و من هم همراه آن زوزه می‌کشم. از دست رفتم، نابود شدم! مردم بی‌همه‌چیز با آن کلاه کثیفش، همان آشپز غذاخوری عمومی کارمندان شورای مرکزی اقتصاد مردمی، به من آب جوش پاشید و پهلوی چپم را حسابی سوزاند. عجب آشغالی، تازه «پرولتاریا » هم هست!!!

از دور ممکن است آن‌ها را اشتباه گرفت، ولی از روی چشم‌ها نه. این جا دیگر نه از دور، نه از نزدیک نمی‌شود اشتباه گرفت! وای، چشم قضیه‌ی مهمی است! چشم هواسنج است. همه چیز در چشم معلوم است: معلوم است چه کسی روحش سرشار از گرماست، چه کسی ممکن است بی‌خود و بی‌جهت با نوک چکمه‌اش لگد بزند به دنده‌ی تو، و چه کسی خودش از همه می‌ترسد.

کاملا دستگیرش شد که قلاده در زندگی به چه معناست. در چشم همهٔ سگ‌هایی که سر راهش قرار می‌گرفتند، حسادت دیوانه‌واری دیده می‌شد! در خیابان میورتْوی هم سگ ولگرد دیلاق دم‌بریده‌ای با زوزه‌اش او را «مزدور ارباب‌ها» و «نوکر حلقه‌به‌گوش» خواند.