بریده‌ای از کتاب ماجراجوئی های فیزیک دان قرن بیستم ریچارد فاین من اثر رالف لیتون

به همین جهت سوالاتم را با این پرسش که «آیا آجر یک شئ اساسی است» آغاز کردم. نوبت پاسخ‌ها فرا رسید. مردی برخاست و گفت: «یک آجر به عنوان یک آجر منفرد و مشخص چیزی است که منظور همان آقای وایتهد از شئ اساسی است.» فرد دیگری گفت: «نه. یک آجر منفرد یک شئ اساسی نیست. خاصیت عمومی مشترک تمام آجرها، یعنی آجر بودن است که یک شئ اساسی است.» مرد دیگری برخاست و گفت: «نه. خود آجرها شئ اساسی نیستند. شئ اساسی آن تصوری است که از اندیشیدن به یک آجر، در ذهن به دست می‌آید.» اشخاص یکی پس از دیگری برمی‌خاستند و من تا آن روز هرگز چنین دیدگاه‌های متفکرانه متفاوتی درباره یک آجر نشنیده بودم! همانطور که در تمام داستان‌های مربوط به فلاسفه آمده است، مباحثه به یک هرج و مرج ختم شد. آنها در هیچ یک از مباحثات قبلی، از خود نپرسیده بودند که آیا شئ ساده‌ای چون آجر و یا ذره کوچکی مثل الکترون یک شئ اساسی است یا خیر؟