کلمات و مفاهیم مثل آب در ظرف فکر حسین شکل می‌گیرند و به قلم روان‌تر از آبش توی ذهن ما جاری میشن...
کتاب اونقدر دوست داشتنیه که حیفم میومد زود تموم شه. هر بخش که تموم می‌شد و خیلی به دلم نشسته بود برمی‌گشتم و یه بار دیگه می‌خوندم.
این کتاب طعمش مثل قهوه‌ی صبحگاهیه. باید اول از عطرش تمام مغز و قلبت رو پر کنی بعد ذره ذره طعمش رو بچشی و با آرامش تا آخرین کلمه از طعمش لذت ببری.
      

        باعث میشه نسبت به ملیتم احساس غرور کنم. واقعا حیفه بزرگمردانی اینچنینی ناشناخته بمونند. شناخت امثال دکتر آشتیانی‌ها  برای نسل جوانی که احساس گم کردن رگ و ریشه دارند خیلی لازم و ضروریه.
از جمله کتاب‌هایی که به یه جایی که می‌رسی و میوفتی روی غلتک ماجرا دیگه نمی‌تونی زمین بذاریش...
      

        بهم بگید که جلد دوم هم داره. چون همین الان تموم شد و توی شوک پایان بازشم. واقعا از پایان باز متنفرم🤦🤦
      

        داستان شیرین و دوست داشتنی مناسب رده سنی کودک و نوجوان که بخش قشنگی از ۱۳ سالگی من رو رقم زد. اگر فردی توی این رده سنی هست که می‌خواین کتاب خوندن رو شروع کنه و بهش علاقه‌مند بشه ماتیلدا یکی از بهترین گزینه هاست
      

        کتاب واقعا خوب، ارزشمند و کاربردی بود برای من. حداقل تا اینجای کار...
من یه کانال هم زدم برای دوستام که خلاصه‌ی کتاب رو توی چندتا پارت بهشون یاد بدم چون حوصله و وقت خوندن دقیق کتاب رو ندارند ولی خب الان ازم ممنون هستند چون واقعا دارن ازش استفاده می‌کنن
      

        از بین تمام آثار جوجو مویز این کتاب واقعا ارزش خوندن داره. داستانش قشنگ و گیرا بود و پای داستان فرد رو نگه می‌داره. البته حرکت توی دو خط زمانی متفاوت ممکنه کمی گیج کننده باشه که با کمی پیشرفت توی داستان درست میشه. 
درهم آمیختگی بین دختری در جنگ جهانی و دختری یک قرن بعد در زندگی امروزی واقعا جذابیتش رو بیشتر کرده بود.
      

        خط داستانی و شخصیت پردازی قوی و خوب بود. اما سبک عاشقانه پسند من نیست. عاشقانه‌های معاصر غربی که اصلا برام قابل درک نیست.
به اندازه‌ای که معروف شد و سروصدا کرد از نظر من ارزش خوندن نداشت، نه این جلد نه حتی دو جلد بعدیش.