آه بل آمی عزیز! یا شایدم بل‌آمی رذل
کتابی مانند یک مجلس پر از آدم های کثیف که با افتخار هم به این کلاه گذاشتن سر هم می‌نازند.. اغوا، فریب، لذت
حقه بازی داخل کتاب رو موپاسان به معنای واقعی به رخ می‌کشه! آدم هایی که هم سر بقیه و هم سر خودشون کلاه می‌زارند و انگار فقط اون حس خوشحالی لحظه ای براشون مهمه..
جامعه ای پر از تصاویر ترسناک
و اما بل‌آمی! این شخصیت پر ادعا که همه کاری و به معنای واقعی همه کاری می‌کنه که به اون جایگاهی که دلش میخواد برسه!
«سواستفاده از عشق و پناه دادن به شهوت و پول و قدرت» و بدتر از بل آمی آدم‌هایی هستند که خواسته و ناخواسته به این هدف بل‌آمی کمک میکنند..
یه قلب بزرگ برای گی دو موپاسان ❤️و برای شناخت این دوران فرانسه و ابراز محبت های افلاطونی این آدم ها
و اما غمگینم برای خانم والتر، بسیار غمگین...
      

        با اصالت ❤️
      

        فانتزی غمگین
      

        امپراطور 💜
      

         لیانید ذهنش مریضه! خیلی مریض..
زندان، زندان و زندان!
      

        پایانی تکان‌دهنده🤌🏻
      

        کتاب عجیبی هستش..!
      

        کافکا و زامزا❤️🤌🏼
      

        کافکای نازنین 💜
      

        ذهن پریشان نویسنده!
یکم آروم مرد 😂💚
      

        آیا بیماری جنایته یا جنایت بیماری حساب میشه؟