چقدر داستان خانم لوندر احساساتیم کرد... چه اسم زیبایی برای این کاراکتر انتخاب کرده بود.

      

        قشنگ‌ترین پایان ممکن برای این کتاب بود. فصل آخر رو با اشک و لبخند خوندم.
اینکه میدیدم "محسن" انقدر بزرگ و بالغ شده، خیلی حس خوبی میداد. انگار خودم بزرگش کرده بودم😂
میدونم قراره خیلی دلم تنگ شه، خیلی.
      

        اینکه خودت ذره ذره همراه شخصیت اصلی جلو میری خیلی اعتیادآوره و کشش بالایی داره.
کمتر از ۲۴ ساعت تمومش کردم و طبق نظرات اونقدرام بد نبود، جذابیتش نسبت به جلد اول کمتر شده بود ولی خوندنش خیلی بهم چسبید.
بخونین و لذت ببرین‌ ♡
      

        داستان شیرین و بدون استرسی داشت
حتی تا یه جاییش قابل حدس هم بود
تنها چیزی که باعث شد ادامه بدم, شخصیت خنثی دایوید بود
میشه گفت واسه یکبار خوندن جالب بود
      

        حس قشنگ ❤