صادقانه بگم هرگز سمفونی مردگان رو با علاقه باز نکردم، بازش کردم چون همه جا پیچیده بود که خیلی زیباست، مسئله قابل توجه اینه که هرگز فکر نمی‌کردم اینقدر ازش لذت ببرم. بله، ریتمش جاهایی کُند بود و گاهی روایت به هم ریخته بود ولی تمایز کتاب از بقیه همین بود؛ اما بیاییم به این مسیر سرد و نفس‌گیر فکر کنیم که از کوچه‌پس‌کوچه‌های اردبیل می‌گذره و تا استخوان می‌شینه.

اورهان، آیدا، آیدین… و سایه‌ی سنگین پدری که صدایش از دیوارها هم سردتره. برای من «سمفونی مردگان» فقط یک رمان نبود؛ یک هوای یخ‌زده بود که باید نفسش می‌کشیدی تا بفهمی زنده‌ای، هر چند که سینه رو میسوزوند. هر صفحه مثل یک چیدمان دقیق و آهسته بود؛ صدای سماور، بخار شیشه، قدم‌های مردد. اعتراف کنم؟ چند بار کتاب را بستم و به یک جمله فکر کردم نه از پیچیدگی، از دردِ درست. از درد اینکه، هی من چقدر این رو درک میکنم!

نقاط قوت؟ نثر شاعرانه و تصویرسازی‌ای که صحنه‌ها را در سرت حک می‌کند. شخصیت‌پردازی آیدین این‌قدر جان‌دار هست که تا مدت‌ها اسمش در ذهنت می‌پیچد. نقص‌ها؟ گاهی همان شاعرانه‌گی تبدیل به کش‌دار شدن می‌شود و بعضی تعلیق‌ها دیر به ثمر می‌رسند. اما نتیجه؟ ضربه نهایی می‌نشیند.

اگر دنبال داستانی هستی که فقط سرگرمت نکنه و جای زخمش بمونه، این کتاب را از دست نده.


      

        انجمن شاعران مرده از اون کتاب‌هایی بود که نه فقط خوندمش، بلکه باهاش زندگی کردم.
کتابی که وسط هر فصلش، یه جایی توی دلت رو قلقلک می‌ده و می‌گه: «هی! تو می‌خوای با بقیه زندگی کنی یا زندگی خودتو پیدا کنی؟»
آقای کیتینگ برای من فقط یک معلم نبود؛ یه جرقه بود که نشونم داد شعر و زندگی از یک ریشه‌ان. وقتی گفت «کارپه دیم» (دم را غنیمت بشمار)، حس کردم جمله فقط برای اون بچه‌های داستان نیست… برای همه ماست.
بله، داستانش تلخ هم هست، و بعضی لحظاتش مثل مشت می‌خوره وسط قلبت. ولی شاید همین تلخی، شیرینی پیامش رو موندگار کرده.
بعد از خوندن این کتاب، برای مدتی هر بار که به یه انتخاب بزرگ فکر می‌کردم، ناخودآگاه صدای کیتینگ توی سرم تکرار می‌شد.

اگر عاشق شخصیت زنده و دوست داشتنی نیل پری شدی اخرهای کتاب دستمال کاغذی یادت نره!


      

        شش کلاغ ۱۶:۳۱ تاریخ ۱۲/۳۰ 
اولین کتابی که امسال تموم شد.
با باز کردن و خوندن این کتاب تو میشی هفتمین کلاغ. 
با کز حساب های باشگاه کلاغ رو درست می‌کنی و نقشه می‌کشی. با اینژ از در و دیوار کتردام بالا میری و برای کز اطلاعات جمع می‌کنی. با جسپر پشت میز های قمار می‌شینی و سر به سر ویلن می‌زاری. با ویلن طعم بی ارزش بودن برای پدر رو میفهمی و بمب های بی نظیر میسازی. با نینا نبض هارو احساس می‌کنی و با ماتیاس میفهمی خیانت به کشور چقدر دردناکه. اما یک قانون وجود داره، تو به عنوان کلاغ هفتم هیچ حرفی نمی‌زنی فقط میخونی.
با خوندن اولین کلمات پرت میشی به دنیای این کتاب و تا آخر عمر این شخصیت هارو فراموش نمی‌کنی. 
این کتاب اولین کتابی بود که امسال تموم شد و بهترین هم خواهد بود.