متن داستان شیرینه .
      

        تا اواخر کتاب ،اون رو با سرخوردگی و بی حوصلگی خوندم ، ولی صفحات اخر مثل معجزه ، همه ی داستان های کتاب رو بهم وصل میکنه و به این قصه مفهوم و معنای خارق العاده ای میده ... 
اگر متن داستان ، پر از اسامی ژاپنی بود و ترجمه ی اون به اندازه رمان های انگلیسی ، شیرین و دلپذیر نبود و پر از زیاده گویی بود ولی پیام اصلی داستان ارزش این رو داشت که بخاطر درکش یک رمان کاملا خونده بشه ... 

«و اگر این صندلی میتواند دل را متحول سازد پس فایده اش همین است . »
      

        رمانی که داستان دختر بی گناهی رو روایت میکرد که درروز عروسی و جلوی چشمان شوهرش به دست قزاق ها اسیر میشه ، 
حریر روایت ، دلتنگی ، عشق و معصومیت دختریه که در برابر 
مصائب تسلیم نمی شه ، دختر داستان ، بسیار بیشتر از علیسان « شوهرش »عاشق بوده  و چقدر دلم برای این دختر میسوخت در تمام صحنه هایی که میخواست بی گناهیشو به شوهرش ثابت کنه ...
علیسان که دراخر قصه  تردید هارو کنار میزاره و به حریر برمیگرده ... 
خیلی رمان جذابیه ، خیلی واقعیه و فراموش نشدنی
      

        بعضی از نکات عرفانی که بیان شده  قابل توجه بود ولی بنظر من متن کتاب حاشیه زیاد رفته بود ، و اشعار ابن فارض و دیگر عرفا 
 تناسبی با یک کتاب یادنامه نداشت . بهرحال ..
      

        در واقع شاید پیام اصلی رمان این باشه که آدمها خود واقعیشون باشن و برای هم نقش بازی نکنن ، چون نقش بازی کردن و ریا در زندگی باعث میشه سالها دچار روزمرگی و خستگی بشن ...
و صادقانه باهم  رفتار کنن  هرچند در برهه ای موجب تلخ کامی باشه  و هر انسانی لیاقت این رو داره که از ته دل دوسش داشته باشن 
 و نبودن و رها کر دن ،بهتر از بودن نصف و نیمه است ، کتاب یطورایی میگه ازدواجی که به دلیل مصلحت باشه دیریازود ازهم میپاشه حتی اگه ظاهرش اینطور نشون نده ..

عشق هیچوقت کافی نیست و درکنارش هردو طرف باید شخصیت سالمی داشته باشن تا بتونن باهم بمونن و تعهد داشته باشن .. 
      

        رمان زیبایی که در ژانر امنیتی ،معمایی نوشته شده بود .
شخصیت محمد قهرمان حل معمای پیچیده داستان محسوب میشد  و همینطور عمار ، دوست و همکار محمد که نماد از خودگذشتگی و مسئولیت پذیری بود ،دلم برای خانواده از هم گسسته عمار سوخت  .کتاب بسیار حرفه ای رمزنگاری و نوشته شده بود  بطوری که داستان رو با تعریف جزئیات  باورپذیرتر کرده بود . تجربه ی خوبی بود 
      

        خار و میخک داستان مقاومت و ایستادگی وداستان اشک و رنج و لبخند در راه ازادی قدس بود .شهید یحیی سنوار ، خاطرات کودکی و جوانی و مبارزه خود و اطرافیانش رو در این کتاب شرح میده ، این کتاب تا مدتها روح خواننده رو به خودش وابسته میکنه ، در طول 
خوانش کتاب ، بارها با یحیی سنوار احساس همدردی کردم ، 
شخصیت ابراهیم پسرعموی ایشان   ، و همینطور شهید عماد  عقل ، بخاطر پایداری و ایثارشون  تحسین کردم . 
این کتاب نکات ظریفی رو درمورد مردان مبارز یادآوری کرد اینکه 
زندگی برای اونها شبیه بقیه مردم نیست  همون جمله ای که ابراهیم گفت « ما مثل بقیه نیستیم احمد ، شب بخیر »
      

        در سالروز شهادت حضرت زهرا «س» ، 
تصمیم گرفتم این کتاب رو بخونم . وجه تمایز کتاب نسبت به بقیه 
کتابها اینه که بطور مستقیم از حضرت علی ع روایت شده و بگونه ای این حدیث نسبت طویل  ترجمه شده که متن از فضای احساسی که در جریان نقل داشته خارج نشده . من حس و حال خوبی با خوندنش گرفتم  . 
      

        یه کتاب بسیار زیبا که با نقاشی هاش و حاشیه های کوتاه 
من رو به همدلی وادار کرد. من تا زمان خوندن  این کتاب خیلی با کتابهای مصور ارتباط نگرفته بودم ولی این کتاب  با وجود کم حجمی اما فوق العاده و هیجان انگیز بود 
      

        من قبلا از جوجومویز خونده بودم ، بقیه کتابهاش فوق العاده بودن ، ولی ، این داستان  اصلا مورد پسندم نبود ، بسیار کلیشه ای تکراری و عاری از مفاهیم اخلاقی . 
      

        کتاب فوق العاده  ارزشمند  نویسنده کره ای ، که احساسات انسانی رو بطور ظریف و دقیق توصیف کرده ، با خوندن این کتاب موجی از گرمای همدلی رو  با « بک سهی » احساس کردم . درکل کتاب خیلی موثری برای شناخت  روحیات خودمون یا اطرافیانمون هست .  
      

        کتاب  عالی بود ...اونقدر خوبه که  نمیشه درموردش چیزی گفت ، 
باید خودتون بخونید . 
      

        روایتی خواندنی از زندگانی حضرت عباس ع ... 
واقعا داستان بسیار جذابیه  بطوری که از خوندنش خسته نمیشید 
ومیشه با این کتاب بسیار اشک ریخت ... من حضرت عباس رو قبل ازاین کتاب بسیار دوست داشتم اما با خوندن این کتاب انگار محبتی که در قلبم نسبت به ماه بنی هاشم بود ، چند برابر شد ‌‌..... 
واقعا عاشق این کتاب شدم به معنای حقیقی کلمه .
      

        هبذول تجربه تازه ای از یک داستان ماورایی با  استناد به روایات 
دینی بود .جملات نابی که در ابتدای هرفصل اومده بود به جذابیت رمان اضافه کرده بود (:  
شاید صفحات اولیه بدلیل اینکه داستان از موجودی که غیر انسانه 
روایت میشه تا حدی برا خواننده ناملموس باشه اما هرچه که از ابتدا عبور میکنیم ، خواننده با مسیر داستان و شخصیتها انس میگیره و برای فهمیدن عاقبت رمان مشتاق تر میشه . 
شخصیت هبذول نماد ، انسان هاییه که مسیر سختی رو برای یک هدف دوندگی میکنن اما سرانجام به این نتیجه میرسن ممکنه برای اونها بهتر از تقدیری که خودشون تصور میکردن ، وجود داشته باشه ... احساس میکنم نویسنده « آقای کوره چی » در صفحاتی از رمان با استفاده از نماد ها صحنه هایی از روز عاشورا رو در ذهن خواننده تصویر گری میکرد  ، در کل تجربه ی ناب و جالبی بود و از اینکه هبذول رو خوندم بسیار خوشحال و راضی ام .
      

        انسانها بدلیل عشق شان به یکدیگر کشته می شوند . هرروز همین اتفاق می افتد . در همه ی جهان ، شاید تاثیر گذار ترین جمله از داستان همین باشه ⁦:⁠-⁠)⁩