معمولا ترجمه های آریا نوری همیشه به صورت کتابی نوشته میشه و نثر روانی نداره ( البته این نظر شخصی منه) و از بعضی اصطلاحاتی استفاده کرده که فقط ایرانی ها استفاده می کنن ( که البته برای روان تر شدن داستان بوده ) ولی توی این کتاب بر خلاف همه این موارد داستان بسیار  شیرینی روایت شده که هم باعث گریه و هم خنده میشه . با سرنوشت رز گریه کردم و برای لولا خوشحال شدم و برای من جذاب بود. و البته که چیز خاصی نداشت برای سانسور کردن ولی خب 🙃 از فن ترجمه استفاده شده ♥️
        

          یه داستان معمولی از دختری که به سرپرستی گرفته شده و حالا در سن جوانی به دنبال هویت گذشته‌ی خود می‌رود. و با دریافت نامه‌ای ازمادربزرگ واقعی‌اش برخی رازهای زندگی گذشته برایش فاش می‌شود و همین باعث ایجاد و باز شدن دریچه‌های تازه‌ای از زندگی در مقابلش می‌شود. داستان بدی نبود ولی بیشتر حس می‌کنم مناسب نوجوانان بود.
        

          لولا نامه های رز، مادربزرگش را دریافت می‌کند و دعوت به یک زندگی جدید و ماجراجویی میشود.
خواندن این نامه ها و زندگی جدید لولا برای من شیرین بود. لولا از زندگی یکنواخت خود بیرون می اید و به رویاهایش نزدیک میشود‌.
.
«نامه‌های رز» را از طاقچه دریافت کنید
https://taaghche.com/book/32971
        

          خیلی وقت بود که نسخه الکترونیکش رو خریده بودم و افتاده بود تو کتابخونه. ریتم خوبی داشت و ترجمه‌اش روان  بود ولی داستانش شبیه رمان های ایرانی خودمان حرف جدی خاصی نداشت از نظر من و بخش سودمندش فکر کنم ۴ تا نکته ریزی بود که متن مختصر اشاره داشت به وضعیت فرانسه و پایتختش پاریس طی دو جنگ جهانی اول و دوم که برام تازگی داشت 
برای وقتی خوبه که دنبال یک متن غیر جدی می‌گردید تا بتونید با کتاب دوباره آشتی کنید و شما رو با خودش همراه کنه و دنبال پایان‌بندی عجیب هم نباشید
        

          😇
افتضاح!
خیلی بد!
هم ترجمه
هم داستانِ بی‌کششِ بی‌مزه‌اش 😑
تا ی جا خوندم... بعد خواستم تن تن ورق بزنم ببینم داستان ب کجا میرسه.. حتی اون موقعم بی‌مزه بود 😑
        

          چون عاشق نامه خواندن و نامه نوشتن هستم به این کتاب علاقه پیدا کردم و خب داستان زیبا و تعیلق داری داشت. 
شدیدددد پیشنهادش میکنم.