جدا از مقدمه شمس و  ضمایمی که به کتاب اضافه کرده، کتاب دو بخش اصلی دارد: چند یادداشت کوتاه از سفر اسرائیل جلال در اوایل سال  ۱۹۶۳ و مقاله‌اش در مجله دنیای جدید در سال ۱۹۶۷ که به توقیف مجله انجامید (و مستقلا هم با عنوان "اسرائیل عامل امپریالیسم" منتشر شده).

از متن کتاب روشن است که نظر جلال طی چهار سال و اندی بعد از سفرش و بعد از جنگ شش روزه تغییر کرده. 
اسرائیل در سال ۴۱ در نظر او "مایه قدرتی برای شرق" و "سرمشق معامله با غرب" است و آن را یکی از ملل شرقی می‌شمارد که مقابل "غرب" قد علم کرده. اما همان اسرائیل در مقاله تیر ۴۶ بدل به "شعبه خاورمیانه امپرسالیسم و سیا" شده که با سازمان‌های تروریستی‌اش خاک فلسطین را اشغال کرده و با مطبوعاتش افکار عمومی جهان را کنترل می‌کند.

خود جلال در مقاله‌اش می‌گوید "شلاق حوادث بیدارکننده‌تر از هر پند و موعظه‌ای است".
و وای به حال آن‌هایی که هنوز هم، شصت سال بعد از نگارش این مقاله، با شلاق حوادث بیدار نشده‌اند.
      

        این اثر در واقع پیاده شده مصاحبه‌ای با شهید مهدی عراقی در هنگام اقامت در نوفل‌لوشاتو فرانسه است و شاید از این جهت بتوان آن را اولین تاریخ شفاهی انقلاب اسلامی نامید. 
زمان انجام مصاحبه ارزشی مضاعف به کتاب می‌بخشد و می‌تواند دریچه‌ای برای آشنایی با گفتمان انقلابیون در روزهای منتهی به انقلاب باشد. 
اگرچه مصاحبه کامل نیست و فقط تا سال ۱۳۴۴ می‌رسد و به صورت حرفه‌ای هم انجام نشده و مصاحبه کننده سوالی برای جهت دهی به سیر بحث نمی‌پرسد؛ خاطرات شخص مهدی عراقی به عنوان کسی که از نزدیک با فدائیان اسلام و مبارزان مسلمان نزدیک به بازار و طبقه متوسط سنتی در جریان انقلاب همراه بوده نکات دست اولی از بسیاری از حوادث تاریخ معاصر ایران از جمله انتخابات مجلس شانزدهم ملی و ترور هژیر، نخست وزیری و ترور رزم‌آرا، قیام ۳۰ تیر، اعدام اعضای فدائیان اسلام، آغاز نهضت امام خمینی، راهپیمایی روز عاشورا در خرداد ۱۳۴۲ و ترور منصور در بر دارد. 
ناشر در متن مصاحبه برای ویرایش آن دست نبرده و با ویرایشی حداقلی صوت صحبت‌های عراقی و حاضران در جلسه را پیاده کرده است که در نگاه اول به نظرم نقطه ضعف کتاب بود اما در ادامه با آن همراه شدم. جا داشت تلاشی برای تکمیل برخی مطالب در قالب پاورقی صورت بگیرد و بعضی خطاهای جزئی در اشارات شهید عراقی اصلاح شود. به طور کلی می‌توان ایرادات بسیاری به فرم کتاب گرفت اما همچنان اثری ارزشمند برای مطالعه است.
      

        احتمالا کامل‌ترین اثر پژوهشی درباره کانون نشر حقایق اسلامی.
به واسطه کاری چند مقاله درباره کانون خواندم و همگی به وضوح وامدار این کتاب بودند. فارغ از برخی نکات جزئی محتوای کتاب برای آشنایی با جریان‌های فکری  و چهره‌های برجسته مشهد پیش از انقلاب اسلامی کارآمد است و به جهت اتکا بر تاریخ شفاهی و مصاحبه‌ها، متنی روان و خواندنی دارد که مطالعه کتاب را برای هر مخاطب علاقمند به انقلاب اسلامی ممکن می‌کند. 
پیوست‌های کاملی هم در انتهای کتاب برای سهولت دسترسی و اطلاعات بیشتر اضافه شده. اما بخش زندگینامه‌ها گویی از سر رفع تکلیف اضافه شده و می‌توانست دقیق‌تر نوشته یا به کلی حذف شود.
      

        •چند نکته پراکنده از آینده در قلمرو اسلام.

با مطالعه کتاب نویسنده در نظرم عزیز و مترجم در نظرم عزیزتر شدند. هم محتوای اصلی کتاب و هم پاورقی‌ها در نوع خودشان جالب بودند. تعابیر مترجم درباره سیدقطب فراتر از تصورم بود. و رفرنس‌های مترجم در پاورقی هم برایم جالب بودند:
•حواشی طالقانی بر تنبیه الامه نائینی 
•کتاب واژه‌های چهارگانه در قرآن
•مقاله خاورمیانه بر لبه پرتگاه جنگ اتمی الکس موریس
•اسلام مکتب مبارز و مولد بازرگان
•فایده و لزوم دین شریعتی 
•مقاله فلسفه شورشهای شیعه حکیمی
•سرگذشت فلسطین رفسنجانی

درباره محتوا:
نگارنده معتقد است انسان گریزی از دین (به معنای مجموعه‌ای از عقیده و عمل) ندارد و به این معنا هیچ انسانی نمی‌تواند بی دین باشد. نگارنده مروری بر تاریخ یهود و مسیحیت می‌کند که من سواد کافی برای ارزیابی‌اش ندارم و به علل عدم ظرفیت آن‌ها برای رهبری جامعه بشری می‌پردازد. سپس به پیشگویی راسل درباره به پایان رسیدن سیادت نژاد سفید اشاره کرده و مسئله را فراتر از آن و به سرآمدن تمدن غرب تحلیل کرده و از آنجا که مارکسیسم هم توان پاسخ به نیازهای بشر را ندارد آینده را متعلق به اسلام می‌داند. و با استناد به دالس و الکسیس کارل که گمشده انسان را معنویت و شناخت انسان دانسته‌اند، اسلام را راه حل سردرگمی بشر عنوان می‌کند. اسلام در نظر او در عین توجه به علم، فطرت انسانی را مبنا قرار می‌دهد. 
طبعا مخالفان این مسئله هم نکاتی دارند و جای بحث در این حوزه زیاد است کما اینکه زیاد هم بحث شده و حرف سید قطب حداقل در سال ۲۰۲۴ که من کتاب را خواندم حرف جدیدی نیست. اما شیوه طرح بحث جالبی داشت. همچنین قطب معتقد است روش علمی ابداع مسلمانان بوده و اسلام هیچ ضدیتی با علم تجربی ندارد اما تنها در عرصه ماده است که دست انسان برای آزمون و خطا و احاطه بر سوژه تا این حد باز است و انسان نمی‌تواند خود را هم با همین روش بشناسد و ناچار از اتکا به علم الهی است. در واقع در علوم انسانی نمی‌توان تنها به روش تجربی اتکا کرده و از علوم الهی غفلت کرد.
      

        "درون انقلاب ایران" کتاب خاطرات نیست. 
بلکه مجموعه‌ای از تحلیل‌ها و داده‌های استمپل درباره جامعه ایران به ویژه از سال ۵۶ تا آزادی گروگان‌ها در سال ۵۹ است. که در سال ۱۹۸۱ به نگارش درآمده.
اطلاعات نگارنده در بسیاری بخش‌ها غیر دقیق و یا حتی غلط و پیش‌بینی او از آینده وضعیت انقلاب کاملا مغایر با واقع است. 
در عین حال کتاب برای آشنایی با تحلیل یک دیپلمات آمریکایی که از وقوع انقلاب در ایران ناراضی است و از جهت پرداختن به اختلافات درونی ایالات متحده هنگام انقلاب و توجه به مسئله تسخیر سفارت آمریکا و آزادی گروگان‌ها و همچنین از جهت  آشنایی با نگاه عمومی به انقلاب در سال‌های ابتدایی آن می‌تواند برای علاقمندان مفید باشد.
      

        جدا از داستان که دست روی نقطه درستی گذاشته و به خوبی آن را بیان کرده، چقدر جملات پراکنده نادر ابراهیمی در مابین کتاب حکیمانه و فکر شده بود. انگار که از پس سا‌ل‌ها تفکر و تجربه برآمده بودند. به نظرم بعضی بخش‌ها را باید بارها و بارها خواند.
داستان هم به نظرم نسخه توسعه داده شده "یک روز قبل از همیشه بود" با همان رویکرد نقد جهان مدرن و نظام سرمایه‌داری.
      

        مختصر و مفید برای شناخت منافقین.
البته همین مختصر بودن باعث شده بود از برخی جنبه‌های سازمان غفلت شود.(اعدام‌های دهه ۶۰، روابط درون سازمان، نقش مریم رجوی و...) من چاپ اول را مطالعه کردم که فهرست اعلام و پیوست سند نداشت. نمیدانم در چاپ‌های بعد اضافه شده یا نه.
ارجاعات و پاورقی‌های کتاب و همچنین نقل‌های مستقیم بسیار مفید بود و به طور کلی برای آشنایی اولیه با مجاهدین اثر ارزشمندی است.
      

        وقتی پنجم ابتدایی بودم این کتاب را خواندم و آنقدر جذاب بود که هم مرا عاشق شخصیت ابوذر کند و هم در فهرست کتاب‌های مورد علاقه‌ام قرار بگیرد
      

        کتاب کوتاهیست شامل چند یادداشت و سخنرانی. دیدگاه تازه و جذابی نسبت به انقلاب اسلامی دارد که از آن لذت خواهید برد.
 به همه به ویژه جوانان هم سن و سال خودم توصیه اش میکنم


"با ذغال سیاه و خط کج و کوله دبستانی، روی دیوار تازه سفیدشده خانه همسایه نوشتیم: تیم شهید علی قاسم‌پور آماده مسابقه است. 
"مسابقه میدین؟"
هماوردها پیدا شدند. با تیشرت های زرد یکدست که اسم تیمشان هم رویش گلدوزی شده بود. مسابقه سر گرفت. نتیجه را فکر نکنم هیچکدام یادمان مانده باشد، ولی نام تیم حریف را چرا: تیم نوجوانان بابی ساندز!

بابی‌ساندز، آلنده، لومومبا، چگوارا، جمیله بوپاشا، امام موسی صدر و از آن سو پینوشه، موسی چومبه، سوموزا، موشه دایان و... نام های آشنایی بود در کوچه پس کوچه های جنوب شهر.
فرزندان انقلاب حتی بازی‌هایشان رنگ جهانی داشت."
      

        پیاده شده یک سخنرانی است
کوتاه و خواندنی
      

        اضافات زیاد داشت و شخصیت‌ها و مکالمات باورپذیر نبودند. ولی از آنجا که حجم کمی داشت به یکبار خواندن می‌ارزد.
      

        دوستش داشتم. چرا که هم سفرنامه است و هم مربوط به دورانی پیش از زیست من. اینچنین کتاب هایی توامان انسان را در تاریخ و جغرافیایی دیگر پرواز می‌دهد. اگر جلال و نثر جلال را دوست دارید از خواندن آن لذت خواهید برد.
      

        از ویژگی‌های مهم اشعار آقای جهاندار، انتخاب بهترین وزن‌ها، تلمیحات متعدد و بیان مضامین به بهترین شکل ممکن است که باعث شد این کتاب برایم به غایت دلچسب باشد می‌توانم بگویم تقریبا همه اشعار بی‌نقص و جذاب بودند تنها ایرادی که می‌توانم مطرح کنم طراحی جلد است که ای کاش کمی باسلیقه‌تر انجام می‌شد.