احتمالا کامل‌ترین اثر پژوهشی درباره کانون نشر حقایق اسلامی.
به واسطه کاری چند مقاله درباره کانون خواندم و همگی به وضوح وامدار این کتاب بودند. فارغ از برخی نکات جزئی محتوای کتاب برای آشنایی با جریان‌های فکری  و چهره‌های برجسته مشهد پیش از انقلاب اسلامی کارآمد است و به جهت اتکا بر تاریخ شفاهی و مصاحبه‌ها، متنی روان و خواندنی دارد که مطالعه کتاب را برای هر مخاطب علاقمند به انقلاب اسلامی ممکن می‌کند. 
پیوست‌های کاملی هم در انتهای کتاب برای سهولت دسترسی و اطلاعات بیشتر اضافه شده. اما بخش زندگینامه‌ها گویی از سر رفع تکلیف اضافه شده و می‌توانست دقیق‌تر نوشته یا به کلی حذف شود.
      

        •چند نکته پراکنده از آینده در قلمرو اسلام.

با مطالعه کتاب نویسنده در نظرم عزیز و مترجم در نظرم عزیزتر شدند. هم محتوای اصلی کتاب و هم پاورقی‌ها در نوع خودشان جالب بودند. تعابیر مترجم درباره سیدقطب فراتر از تصورم بود. و رفرنس‌های مترجم در پاورقی هم برایم جالب بودند:
•حواشی طالقانی بر تنبیه الامه نائینی 
•کتاب واژه‌های چهارگانه در قرآن
•مقاله خاورمیانه بر لبه پرتگاه جنگ اتمی الکس موریس
•اسلام مکتب مبارز و مولد بازرگان
•فایده و لزوم دین شریعتی 
•مقاله فلسفه شورشهای شیعه حکیمی
•سرگذشت فلسطین رفسنجانی

درباره محتوا:
نگارنده معتقد است انسان گریزی از دین (به معنای مجموعه‌ای از عقیده و عمل) ندارد و به این معنا هیچ انسانی نمی‌تواند بی دین باشد. نگارنده مروری بر تاریخ یهود و مسیحیت می‌کند که من سواد کافی برای ارزیابی‌اش ندارم و به علل عدم ظرفیت آن‌ها برای رهبری جامعه بشری می‌پردازد. سپس به پیشگویی راسل درباره به پایان رسیدن سیادت نژاد سفید اشاره کرده و مسئله را فراتر از آن و به سرآمدن تمدن غرب تحلیل کرده و از آنجا که مارکسیسم هم توان پاسخ به نیازهای بشر را ندارد آینده را متعلق به اسلام می‌داند. و با استناد به دالس و الکسیس کارل که گمشده انسان را معنویت و شناخت انسان دانسته‌اند، اسلام را راه حل سردرگمی بشر عنوان می‌کند. اسلام در نظر او در عین توجه به علم، فطرت انسانی را مبنا قرار می‌دهد. 
طبعا مخالفان این مسئله هم نکاتی دارند و جای بحث در این حوزه زیاد است کما اینکه زیاد هم بحث شده و حرف سید قطب حداقل در سال ۲۰۲۴ که من کتاب را خواندم حرف جدیدی نیست. اما شیوه طرح بحث جالبی داشت. همچنین قطب معتقد است روش علمی ابداع مسلمانان بوده و اسلام هیچ ضدیتی با علم تجربی ندارد اما تنها در عرصه ماده است که دست انسان برای آزمون و خطا و احاطه بر سوژه تا این حد باز است و انسان نمی‌تواند خود را هم با همین روش بشناسد و ناچار از اتکا به علم الهی است. در واقع در علوم انسانی نمی‌توان تنها به روش تجربی اتکا کرده و از علوم الهی غفلت کرد.
      

        "درون انقلاب ایران" کتاب خاطرات نیست. 
بلکه مجموعه‌ای از تحلیل‌ها و داده‌های استمپل درباره جامعه ایران به ویژه از سال ۵۶ تا آزادی گروگان‌ها در سال ۵۹ است. که در سال ۱۹۸۱ به نگارش درآمده.
اطلاعات نگارنده در بسیاری بخش‌ها غیر دقیق و یا حتی غلط و پیش‌بینی او از آینده وضعیت انقلاب کاملا مغایر با واقع است. 
در عین حال کتاب برای آشنایی با تحلیل یک دیپلمات آمریکایی که از وقوع انقلاب در ایران ناراضی است و از جهت پرداختن به اختلافات درونی ایالات متحده هنگام انقلاب و توجه به مسئله تسخیر سفارت آمریکا و آزادی گروگان‌ها و همچنین از جهت  آشنایی با نگاه عمومی به انقلاب در سال‌های ابتدایی آن می‌تواند برای علاقمندان مفید باشد.
      

        جدا از داستان که دست روی نقطه درستی گذاشته و به خوبی آن را بیان کرده، چقدر جملات پراکنده نادر ابراهیمی در مابین کتاب حکیمانه و فکر شده بود. انگار که از پس سا‌ل‌ها تفکر و تجربه برآمده بودند. به نظرم بعضی بخش‌ها را باید بارها و بارها خواند.
داستان هم به نظرم نسخه توسعه داده شده "یک روز قبل از همیشه بود" با همان رویکرد نقد جهان مدرن و نظام سرمایه‌داری.
      

        مختصر و مفید برای شناخت منافقین.
البته همین مختصر بودن باعث شده بود از برخی جنبه‌های سازمان غفلت شود.(اعدام‌های دهه ۶۰، روابط درون سازمان، نقش مریم رجوی و...) من چاپ اول را مطالعه کردم که فهرست اعلام و پیوست سند نداشت. نمیدانم در چاپ‌های بعد اضافه شده یا نه.
ارجاعات و پاورقی‌های کتاب و همچنین نقل‌های مستقیم بسیار مفید بود و به طور کلی برای آشنایی اولیه با مجاهدین اثر ارزشمندی است.
      

        وقتی پنجم ابتدایی بودم این کتاب را خواندم و آنقدر جذاب بود که هم مرا عاشق شخصیت ابوذر کند و هم در فهرست کتاب‌های مورد علاقه‌ام قرار بگیرد
      

        کتاب کوتاهیست شامل چند یادداشت و سخنرانی. دیدگاه تازه و جذابی نسبت به انقلاب اسلامی دارد که از آن لذت خواهید برد.
 به همه به ویژه جوانان هم سن و سال خودم توصیه اش میکنم


"با ذغال سیاه و خط کج و کوله دبستانی، روی دیوار تازه سفیدشده خانه همسایه نوشتیم: تیم شهید علی قاسم‌پور آماده مسابقه است. 
"مسابقه میدین؟"
هماوردها پیدا شدند. با تیشرت های زرد یکدست که اسم تیمشان هم رویش گلدوزی شده بود. مسابقه سر گرفت. نتیجه را فکر نکنم هیچکدام یادمان مانده باشد، ولی نام تیم حریف را چرا: تیم نوجوانان بابی ساندز!

بابی‌ساندز، آلنده، لومومبا، چگوارا، جمیله بوپاشا، امام موسی صدر و از آن سو پینوشه، موسی چومبه، سوموزا، موشه دایان و... نام های آشنایی بود در کوچه پس کوچه های جنوب شهر.
فرزندان انقلاب حتی بازی‌هایشان رنگ جهانی داشت."
      

        پیاده شده یک سخنرانی است
کوتاه و خواندنی
      

        دوستش داشتم. چرا که هم سفرنامه است و هم مربوط به دورانی پیش از زیست من. اینچنین کتاب هایی توامان انسان را در تاریخ و جغرافیایی دیگر پرواز می‌دهد. اگر جلال و نثر جلال را دوست دارید از خواندن آن لذت خواهید برد.
      

        از ویژگی‌های مهم اشعار آقای جهاندار، انتخاب بهترین وزن‌ها، تلمیحات متعدد و بیان مضامین به بهترین شکل ممکن است که باعث شد این کتاب برایم به غایت دلچسب باشد می‌توانم بگویم تقریبا همه اشعار بی‌نقص و جذاب بودند تنها ایرادی که می‌توانم مطرح کنم طراحی جلد است که ای کاش کمی باسلیقه‌تر انجام می‌شد.
      

        اضافات زیاد داشت و شخصیت‌ها و مکالمات باورپذیر نبودند. ولی از آنجا که حجم کمی داشت به یکبار خواندن می‌ارزد.