یادداشت هدی

        اولین کتاب ماکسیم گورکی بود که خوندم و چقدر محوریت شخصیت مادر برای تعریف داستان یک جنبش کارگری رو دوست داشتم!
داستان فراز و فرود چندانی نداشت اما چنین کتاب‌هایی رو بیش از تاکید روی ارزش‌های ادبی باید در بافتار تاریخیشون دید و باید اذعان کرد "مادر" در زمینه تاریخی خودش رسالتش رو انجام داده. 

این برش از کتاب چریک‌های فدایی خلق نوشته  محمود نادری هم درباره تاثیر مادر بر چریک‌های ایرانی جالب توجهه:
"بی‌تردید نمی‌توان در کنار همه عواملی که مبارزه مسلحانه را برافروخت، از ادبیات انقلابی در آن روزگاران چشم پوشید. به شهادت گزارش بازجویی‌های موجود و اسناد اطلاعاتی، مطالعات اکثریت به اتفاق چریک‌هایی که بازجویی شدند، از کتاب‌هایی چون «مادر» اثر ماکسیم گورگی، «چگونه فولاد آب‌دیده شد؟» اثر نیکلای استروسکی، «برمی‌گردیم گل نسترن می‌چینیم» و «رز فرانس» اثر ژان لافیت و «خرمگس» اثر اتل لیلیان وینیچ فراتر نمی‌رفت. بر بستر چنین تصوراتی بود که نوعی از مبارزه مسلحانه در ایران رخ نمود و زبانه کشید و سپس آرام گرفت."

در حاشیه‌: دیگه تقریبا مطمئن شدم اگر ترجمه محمد قاضی برای کتابی موجود بود لازم نیست سراغ ترجمه‌های دیگه برم‌.

در حاشیه ۲: به جهت حفظ امانت، بریده کتاب رو از کانال تلگرامی آب و آتش برداشتم.