خب بالاخره تموم شد.کتابی که ماه ها خوندنش رو عقب می انداختم و چندین بار سرش ریدینگ اسلامپ شدم.تا نیمه ی اول خودمو داشتم مجبور میکردم که بخونمش ولی از یه جایی به بعد این علاقه من نسبت به این کتاب بیشتر شد.وقنی تموم شد نیم ساعت فقط به کلمه پایان زل زده بودم و هنگ کرده بودم.کلی گریه کردم و هنوزم وقتی یادش می افتند ناراحت میشم.اگه برای سلامت روانتون ارزش قائلین سمت این کتاب نرین!!🙏
      

        خب میتونم بگم عالیییی بودد
من به شخصه تا صفحه ۵۰۰ بجز جاهایی که ونژی بود حال نکردم ولی وقتی اون اتفاق برای ونژی افتاد میتونم بگم یه ساعت داشتم گریه میکردم و بعدش که دیدم شینگ ین چیکار کرد خیلیییی خوشحال شدممم:))))
خوبه پیشنهاد میکنمم
      

        به لیست کتابای مورد علاقه ـم اضافه شد:)
و ارزش اینو داشت که تا ساعت ۶ صبح بیدار بمونم تا بخونمش:))
      

        اخه خیلی عجیبه، تو از روی اسم کتاب میدونی که هردو درنهایت میمیرند، ولی بازم از ته وجود ناراحت میشی. 
اولین کتابی که باهاش گریه کردم سنگدل بود ولی الان میبینم مقدار اشکی که برای این کتاب ریختم خیلی بیشتر از اون بود.
اگه نمیخواید ناراحت بشید و گریه کنید به هیچ وجه سمت این کتاب نرید....
      

        کتاب خوبی بود اما اخرش اون چیزی نشد که دوست داشتم
به شخصه از همون اول از لیوای خوشم نمیومد و به نظرم شینگ ین و ونژی زوج بهتری میشدن.
من سر این کتاب گریه کردم، حرص خوردم، عصبانی شدم، خندیدم  و.... 
کلی از احساسات رو تجربه کردم. 
قشنگ بود.... 
      

        واهااییی خیلی خوب بوددد ولی وقتی تمومش کردم اینجوری بودم که:پس توضیحااااتتت؟ 
بعد فهمیدم جلد دوم داره😂