3% از چالش کتابخوانی 1404 پیشرفت  

✨ کتاب کلیدر جلد 3 و 4 نوشته محمود دولت آبادی **، تجربهٔ جالب یک زندگی ممتد در دههٔ بیست شمسی است که طولانی بودنش، همدلی و همزیستی با عناصر داستان را فراهم میکند.  

💭 چالشهای اخلاقی و پرسش از **ارزشها و ضدارزشها**، داستانی را میسازد که ذهنتان را به تکاپو میاندازد.  

🔄 هیچ خطِ مستقیمی وجود ندارد که تصور کنید باید روی آن حرکت میشد! در هر چالش، خود را جای شخصیتها میگذارید و فکر میکنید:
 «اگر من جای او بودم، چه تصمیمی میگرفتم؟» 🤔  

🔥 **یک روایت پرکشش، پر از انتخابهای دشوار و لحظه های تأمل برانگیز!
      

        همه آدم در طول زندگی مصرف کننده اند. هوا و غذا و چیز های دیگر را مصرف میکنند و فقط تعداد اندکی از افراد هستند که پس از مرگشان تولیداتی از آن ها باقی می ماند. از برخی افراد صرفا چند اثر  هنری و کتاب باقی می ماند و از برخی دیگر چند قلم وسیله زندگی.
اما نادرند انسان هایی که تولیدات آنها انسان باشد. سید علی قاضی معلم بزرگترین انسان هایی است که در یکصد سال اخیر زیسته اند. آیت الله بهجت، علامه طباطبایی و ده ها شاگرد در این تراز که هر کدام دنیایی هستند بنشسته در گوشه ای تنها گوشه ای از دستاورد های زندگی سید علی قاضی هستند. 
گاهی ماها ملتفت نیستیم اصلا برای چه به این دنیا آمدیم و به کدامین سوی باید حرکت کنیم...
وقتی هم میگویند «توحید» تصور میکنیم همین که میدانیم خدا یکی است یعنی علم التوحید را در دست داریم ... بهتر است این کتاب را بخوانید تا بدانیم توحید چیست؟ راه کجاست؟ و انسان گاه تا کجا می تواند بالا برود.
      

        تصور اینکه قانون اساسی جمهوری اسلامی در چه شرایط تنش زایی و با وجود چه خط فکر های التقاطی و خطرناکی توانسته به این صلابت نوشته شود جای ده ها ستاره را دارد. براستی باید بر روح نگارندگان آن علی الخصوص شهید بهشتی بزرگوار درود فرستاد.
      

        همه ما میدونیم باید یه کتاب راجب پهلوی بخونیم اما حوصله کتاب های بلند و کتاب خاطرات رجال پهلوی و اینا رو نداریم آقای امرائی در یک کتاب مصور زیبا خلاقانه  خلاصه مطالب رو آورده
      

        در تاریخ سفر کنید. در دهه بیست شمسی ودر یک زمستان سخت و سرد، میان سیاه چادر های خاندان کلمیشی و روستاهای کلیدر زندگی کنید. 
از نویسنده هایی که دنیایی جدید را خلق میکنند خوشم می آید. اما توجه کنید که این داستان برداشتی از زندگی نامه مبارز منطقه خراسان گل محمد است. اما قبل از خواندن راجب آن تحقیق نکنید که خطر اسپویل در تعقیب شماست.
      

        اگر به نادر ابراهیمی یا به قلمش علاقه دارید لذت خواهید برد شاید بشود آن را نوعی اتوبیوگرافی دانست
      

        به نویسنده اعتماد میکنم و این داستان تخیلی رو واقعی تلقی میکنم در این صورت از زاویه نگاه یک دختر داستان جالبیه
اما پیشنهاد میکنم خودتون رو جای دیگر کرکتر های این کتاب هم بزارید و از زاویه دید اون ها دنیا رو ببینید
      

        عباس معروفی انقدر کاراکتر رو زنده میکنه که بعد از پایان کتاب با خودت میگی این کتاب خاطرات قسمتی از خود من بود یا تخیلات یه نویسنده
      

        هندسه رو از بدیهی ترین مباحث و علوم متعارفه شروع می‌کنه و به پیچیده ترین نقاط مبتنی بر همون بدیهیات شکل های قبل میرسونه
اینو اقلیدس سوری مینویسه ، خواجه تحریر و سبک سازی متن میکنه و شاگرد خواجه هم یکم شرحش کرده
مشکل قیمت خیلی بالای این کتاب بنظرم حدود یک و نیم میلیونه این چاپش
      

        به باور دینی ام معتقدم پرتو های نور از لابلای حجاب ضخیمی که روی حقیقت انداخته اند خود را نشان می دهد چراکه آنکه خاموش نشود نور خداست
      

        زندگی امین کریمی آنقدر جذابیت دارد که هر کتابی در باره اش نوشته می شد جذابیت داشت. و قلم خانم عرفانیان هم انصافا بر این غنا افزوده فقط یک نقد درباره سبک فصل بندی داشتم و آن مدل پیاده شدن مصاحبه ها بود یعنی مثلا مادر شهید از تولد تا شهادت فرد را تعریف می کند و بعد پدر شهید دوباره از تولد تا شهادت و بعد خواهر شهید دوست شهید همسر شهید 
ما بار ها از تولد تا شهادت را طی میکنیم و این جذاب نیست کاش مثل سبک ابراهیم هادی خاطرات را می شکست و یکبار خاطرات کودکی شهید و جلو تر و جلوتر و انتها همه خاطرات شهادت فرد را می شنیدیم
      

        برای منی که هنوز علقه های برخی سنت های فولکلور درون خانواده مان ریشه دارد وقتی قریب به بیست سال پیش در اوان نوجوانی توانستم شعر ترکی بخوانم این کتاب به منزله کتاب مقدس بود که مرا به سمت فطرتم فرا میخواند. جاهایی با بچه های روستا موقع خوردن آجیل چرشنبه خندیده ام و گاهی دلم همراه با فاطما خالا گرفته و شب عیدی نشسته و گریه کرده ام. شهریار زندگی نزیسته ولی فطری آذربایجان را سروده
      

        از آن کتاب هایی که وقتی بار بیستم میخوانیدش با خودتان میگویید پس من نوزده بار قبلی چه کار می کردم
      

        خانم انصاری را می شناختم حقیقتا در این حد می دانستم که با هزینه شخصی به فضا سفر کرده.سختیاین کار برای منی که مدتها با کیهان شناسی اجین بودم روشن بود. میدانستم که این فقط ثروت نیست که او را به یک توریسم فضایی کشانده چرا که شاهزاده های سعودی هم که ثروتشان شاید صد ها برابر انوشه بوده نیز فقط توانسته بودند پرواز های کوچکی با شاتل انجام دهند.

اولین بار که این کتاب را دیدم زمانی بود که سری به کتاب های فرشید در خانه شان زده بودیم. مقدمه کتاب را مطالعه کردم و کمی هم فرشید در باره آن توضیح داد. با شناختی که از فرشید دارم و میدانم هیچ چیز بیهوده ای را توصیه نمیکند قرار شد که کتاب را از او امانت بگیرم و مطالعه کنم. اما بنا به ضرب المثل معروف "نادان کسی است که کتاب را به دیگری امانت دهد و نادانتر از او کسی است که آن را پس بدهد." هیچ وقت این اتفاق نیفتاد. تا اینکه امسال در نمایشگاه کتاب تبریز بی هدف  راه میرفتم و کتاب ها را تماشا میکردم. بر خلاف مجتبی که کلی کتاب مختلف و در زمینه های مختلف خرید. من فقط دو کتاب از آن نمایشگاه خریدم یکی داستان بینوایان ویکتور هوگو به زبان اصلی(فرانسوی) و دیگری کتاب رویای من انوشه انصاری.
کتاب های کمی هستند که من در فاصله کمتر از 20 روز از خریدشان کلشان را خوانده باشم چون همیشه به ته صف مطالعه می روند و مانند کتاب هایی مانند مولانا پیامبر عشق و نبرد من و هفت عادت مردمان موثر که شاید بیش از چندین ماه هستند که در صف هستند اما هر بار کتاب های جدید و جذابی مانند رویای من سهم آنها را می خورند. رویای من از آن دسته کتاب هایی است که در این مدت که کار های بنیاد و انجمن با هم تلاقی کرده. هر فرصتی یافتم از مطالعه آن کوتاهی نکردم. ابتدا از اینجا شروع میکنم که بر خلاف اینکه زندگی نامه است من آن را در سری کتاب های بیوگرافی قرار نخواهم داد و هچنین بر خلاف ظاهر فضایی آن در قسمت کتاب های نجومی هم سطر دریچه ای به سوی کیهان و غیره نیز قرار نخواهم داد بلکه آن را در کنار کتاب های رابرت کیوساکی و استفان آر.کاوی و هم ردیف کتاب های روانشناسی قرار میدهم زیرا در آن علاوه بر اینکه ریز به ریز یک سفر فضایی از آموزش ها تا فرود تشریح شده قسمت اعظمی از کتاب به این اختصاص یافته که رویا های انسان هر چقدر هم که بزرگ و دور از دسترس بنماید دست یافتنی است. دعوت میکنم متن زیر را که پشت جلد کتاب در همین زمینه چاپ شده را بخوانیم:
رویای من
این رویای من بود...
اگر چه روزی جسورانه و خیالی به نظر می رسید
ولی امروز به واقعیت پیوسته است.
اکنون زمین زیر پای من است و من
گردش آن را می بینم.
زمین با تمام مردمش در سراسر قاره ها،
حتی هموطنان من در ایران زمین،
و این رویا با یک سفر آغاز شد و
با نیروی اراده و عشق ادامه یافت.
اکنون دیگر غیرممکن برای ما وجود ندارد.
فقط باید به رویا ها ایمان داشت
و با عزمی خلل ناپذیر
و یاری از نیروی بی بدیل عشق
گام برداشت.
بعد از خواندن این کتاب اما بیشتر شناختم انوشه را و اکنون او را مانند یک قهرمان میدانم نه به خاطر اینکه نخستین مسافر خصوصی فضا بود نه اینکه نخستین زن ایرانی و مسلمانی که خارج از جو زمین رفته و نه به خاطر اینکه یک میلیاردر خود ساخته است. هرچند برای هر کدام از این ها نیز شایستگی افتخار کردن را دارد. من به این خاطر به او افتخار میکنم که از محیطی که من و والدینم و همه دیگران در آن زندگی میکردند مانند همه افراد دیگر یک رویا کاشت اما از بقیه متمایز شد و برای درو کردن رویایش همه سختی های زندگی را به جان خرید. زندگی او در آن سال ها اگر به مراتب سخت تر و شکننده تر از ایرانیان دیگر نباشد یقینا مرفه تر و آرام تر از دیگران نبود. ماجرای ورشکستگی و مشکلات خانوادگی مشکلات ویزا و تنهایی و ... مشکلاتی بودند که ممکن بود هرکسی را از ادامه زندگی نا امید کند چه بماند که رویای سفر به فضا را در دل داشته باشد. او هرچند فرانسوی بلد بود اما در روز های اول اقامتش در آمریکا انگلیسی را اصلا بلد نبود و این برای یک نوجوان تنها مشکلی مضاعف بود که میتوانم درکش کنم. اما او باعث افتخار هر ایرانی هر علاقه مند به فضا و هرکسی که ارزش کارش را درک میکند است. امسال که او در آستانه 50 سالگی است و الگوی یک زن موفق آرزوی توفیقات بیشتر برایش.
کتابی که میخواندم مربوط به چاپ اول آن برای سال 1389 و مربوط به انتشارات شادان بود و قیمت آن 5500 تومان بود. در انتهای کتاب هم تصاویری از ماجرای کتاب چاپ شده بود.
در کنار خانم انوشه (رئیسیان) انصاری ، هومر هیکام نیز در تالیف آن نقش داشته و توسط الگا کیایی هم به فارسی برگردانده شده.
از نکات خاص این کتاب تاکید ناسیونالیستی خانم انصاری بر تابعیت ایرانی خود است که به نوبه خود نیاز به تقدیر دارد تا جایی که برای نصب پرچم ایران بر روی لباس فضا نوردی خود با مقامات ناسا و سازمان فضایی روسیه درگیر شد و در نهایت هم آن را پوشیداز دیگر نکاتی که در کتاب به آن غبطه خوردم حس همکاری شگفت انگیز خانوادگی آن ها بود. این که یک شرکت تاسیس کنیم و اینکه چندین نفر از اعضای خانواده قبل از طلوع آفتاب برای موفقیت آن تلاش کنند تا ساعاتی از نیمه شب. و این که در سخت ترین لحظه ها پشتیبانت باشند چیزی کمتر از سفر به ISS نبود. چیزی که در ایران بسیار کم به چشم میخورد و بعضا حتی ممکن است در جهت منفی هم کار هایی انجام شود.
اگر فرصت کافی برای خواندن کل کتاب ندارید در مورد شعار لوگوی سفر فضایی انوشه کمی تامل کنید. انگار کل کتاب را خوانده اید.
تصور کن ، خود تغییر باش ، قوت قلب بده

+ با تشکر از برادر حمید راستی عزیز که این پست در معیت ایشان و در دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز نگاشته شد.
۹۴/۸/۵
      

        تک جمله های قشنگی داشت اما همراهی با داستانش سخت بود