خب امروز هم جلد سوم و چهارم کلیدر تموم شد.
وای از این کتاب و شخصیت‌هاش.
چقدر خوب و پا به پای هم پیش میرن.
متن خوب داستان خوب.
این دو جلد میخوام بهش بگم تاوان.
اینجوری حس کردم بیشتر شخصیت‌ها تاوان دادن.
گل محمد، بندار، علی اکبر  حاج پسند ، بلوچ .
حتی  فهمیدیم کربلایی خداداد هم تاوان داده.
بهترین قسمتی هم که خوندم رو به رو شدن کلمیشی پدر و پسراش بود.
دلم سوخت  به حالش.
اون تصویر بارز عشق گل محمد به بچه‌اش و عشق پنهان کلمیشی  به گل محمد.
چندجا هم مبهم بود.
یکی زن و بچه خان محمد و یکی‌  هم اتفاقای خونه  علی اکبر حاج پسند. اون بره بریون چی بود دیگه؟؟
یه جا هم رو به رو شدن 
      

        یه کتاب عالی برای مرور کردن و پی بردن به فضائل اهل بیت
      

        خلاصه کتاب اینه طمع طمع طمع.
و اینکه از هیچ کسی‌ بعید نیست.
 چه جوون چه پیر.
حتی موضوعش مینونه همه چیز باشه.
چه پول چه زیبایی چه شهرت  حتی عشق.
کتاب لحظه لحظه طمع آدم‌های مختلف در موضوعات مختلف رو نشون میده و اینکه قمار فقط تو قمارخانه نیست.
هر لحظه از زندگی ممکنه ما هم تب و تاب یه قمار باز رو داشته باشیم.
خیلی لذت زدم. ترجمه‌ای که خوندم از جلال بود و نسبتا خوب بود.


      

        اگر چه همه روایت های در یک سطح نبودن ولی خب کلیت رو من دوست داشتم. خودم هم رفتم تو فکر اینکه روایتم از روضه ها چی هست این بیت از خاطرم گذشت.

ما یادمان که نیست ولی راستی حسین
 با درد غربت تو کجا آشنا شدیم؟
      

        هدف واقعه عاشورا چی بود؟
قیام، حکومت، شهادت، امر به معروف ؟
جواب هایی هستن که هزار ساله داره بیان میشه و دیدگاه های مختلف رو میرسونه.  هر کسی از زوایه دیدی بیان میکنه.
بخش های اولیه کتاب خود جهاد رو تبیین و توضیح میده و در بخش های انتهایی علی صفائی سعی داره هدف قیام  رو بیان کنه.
اگر چه توضیحاتش بسیار کمه و اصلا بحث تاریخی و سندی نیست که اصلا منش صفائی چنین توضیحاتی نیست.
اما با توجه به اینکه کتاب برای سال ۵۲ هست و با توجه به فضای اجتماعی اون موقع صفائی اصلا در دام نحله های فکری مختلف نیست و نظری رو میگه که به نظرم دقیقترین هست ولی خب تبیینی برای علتش نداره و توضیحاتش خیلی مختصره و فقط برای آشنایی اولیه شاید جالب باشه.
کاشانی یه دوره عاشوراشناسی داشت که خیلی خوب بود و برای خودم تازه بود. اون سخنرانی تقریبا همه علت ها بیان میشه و نقد میشه.

      

        در کل کتاب خوبیه.
اگر خرده عادت ها رو خونده باشید میشه گفت تکمله اون هست.
واقعا کمال گرایی انسان رو فلج میکنه و در بخش های ابتدایی نویسنده خیلی خوب با شرح مثالهایی نشون میده. 
در ادامه هم راه حل هایی رو میگه که تقریبا پایه اش همون معمول رفتار کردن و عادت دادن به ایحاد مهارت بر اساس خرده عادت های کوچیکه.
      

        مثل همیشه خوب
کتاب در مورد روابط زندگی هست و پند گرفتن از رخدادهایی که در این رابطه رخ میده.
بخش دومش یک صحبتی هم در مورد حجاب داره.
بخش سوم کتاب  رو خودم به شخصه بیشتر دوست داشتم.
      

        هیچ چیز خاصی نداشت.
شرح کتاب واقعیه.
خانم نویسنده ای در اواخر عمرش یادداشتی رو منتشر میکنه به این مضمون که شاید با شوهر من ازدواج کنید و همین باعث مشهور شدن و داغ شدن این  داستان میشه.
حالا کتاب نوشته همسر نویسنده است  و سعی داره  داستان زندگی با همسرش و اینکه چجوری با مرگش دست و پنجه گرم کرده و بعد از مرگش با این غم کنار اومده رو شرح بده که در مورد همین کنار اومدن با غم از دست دادن هم  هیچ نکته خاصی نمیگه.
کلا اینکه خوب نبود.
ولی ترجمه خیلی روان بود.
      

        من کتاب رو با ترجمه وحید خضاب خوندم.
جلد اول شرح تشکیل شدن هسته اولیه گروه ترور هدفمند در اسرائیل هست و عملیات هایی که تا سال 1970 تقریبا انجام شده.
خوبی کتاب در مستند بودنش هست. نویسنده  علاوه بر استفاده از اسناد، مصاحبه شفاهی هم با برخی از عوامل ترور داشته که این مزیتشه.
نویسنده خودش اسرائیلی هست به منشش ایمان داره ولی در بیانش سعی داشته نقدهایی هم به دستگاه های امنیتی و بعضی عملکرداشون داشته باشه. 
توصیه میکنم حتما بخونید. 
شنیدن روایت طرف مقابل حتما لازمه.
برای من که باطل بودن اسرائیل رو بیشتر نشون داد.
      

        تلخ و قوی 
دومین کتابی که از دولت ابادی خوندم
حال و احوال و فضا شبیه کلیدر بود ولی بسیار تلخ بود
      

        شرقاوی جزو تیم نویسندگان فیلم "الرساله" بوده.
در چیرگی نویسنده شکی نیست. اما برای من دلچسب نبود.
بدون شک کتاب به زبان اصلی بسیار خوب هست ولی ترجمه بار ادبیش رو بسیار بسیار زیاد کم کرده.
چون زیبایی کتاب در نحوه ادبی نمایشنامه هست بنابراین اصلا به تاریخ عاشورا مقید نیست و بیان احساسی از واقعه داره.
برای همین کتاب به زبان اصلی باشه شیرین تر دیده میشه.
کتاب مشکل ویراستاری هم داره که به نظرم زیاد اومد.
      

        اولین رمان کلاسیکی که خوندم. 
اونقدر کشش داشت و جذاب بود تا وسوسه بشم بقیه رمان های کلاسیک رو هم بخونم.
      

        خیلی از مطالب کپی وار گذاشته شده بود شبیه به روزنامه دیواری.
روایت نه دلنشین بود نه جذاب بود. 
با کسالت تمومش کردم.
      

        کسل کننده
هر لحظه دوست داشتم آخر کتاب خیلی خوب تموم بشه یه اتفاقی بیفته ولی متاسفانه نشد و نیافتاد.
"اختلاف طبقات در آرژانتین، دوران دیکتاتوری ویدلا، حقوق زنان" اینها چیزایی بود که خیلی گل درشت تو کتاب اومده بود و شاید همین تیکه اندازی ها باعث گرفتن جایزه شده باشه.
      

        نکات اخلاقی که بیان کردن عالیه. اماکتاب هایی که توسط خود موسسه منتشر شده بهتره چون متن صحبت های حاج اقا پیاده شده و بیشتر به دل میشینه.