چرا یک درخت باید با دروغ گفتن میوه بده؟ و چرا باید هر کسی که میوه درخت دروغ رو می‌خوره بتونه رازهایی رو کشف کنه؟ و چرا شخصیت اصلی قصه، میوه‌ این درخت رو می‌خوره و به حالت خلسه می‌ره تا مثلاً راز مرگ کسی رو بفهمه؟ اصلا چرا باید چنین داستانی بنویسیم و اصلا چرا باید چنین داستانی رو بخونیم؟
.
واقعا خوندن کتاب برام مساوی با شکنجه بود، اصلا نمی‌فهمیدم چنین داستانی چه معنایی داره و در نهایت قراره به کجا ختم بشه. مرز داستانی کجاست؟ داستان علمیه؟ یا علمی-تخیلی؟ یا معمایی؟ حد اتفاقات عجیب‌وغریب کجاست و کی تموم می‌شه؟
.
این هم که صرفاً به خاطر توهین به شخصیت دختر قصه بگیم، داستان راجع به مبارزه علیه تبعیض جنسیتیه همه چی رو عجیب‌تر می‌کنه.
.
فضای کتاب تاریک و تیره است، روندش بسیار خسته‌کننده است و پایان خوبی هم نداره. کلا به کسی توصیه‌اش نمی‌کنم.
        

          در عجبم از ذهن نویسنده .داستانی با موضوعی عجیب و پرداختی خوب
        

          مخاطبین داستان های تاریخی، معمایی و فانتزی، همگی مسحور این رمان فوق العاده خوش-ساخت خواهند شد.
        

          این حتاب اونقدر که روی دوستان من تاثیر گذار بود روی من نبود اما قلم این نویسنده چشمگیره و من کارش رو پسندیدم و به این کتاب چهار و نیم میدم درواقع گرچه بی عیب نیست


https://taaghche.com/book/86874
        

          بعد از مدتی خیلی طولانی تونستم برای حدود دوساعت بی وقفه کتاب بخونم و در این حین انقدر دل به کتاب بدم که حتی به فضای مجازی فکر هم نکنم.

بنظرم داستانی نفس گیر و نسبتا غیر قابل پیش‌بینی داشت و معمای قتل به شدت ماهرانه طراحی شده بود.

فیث مثل همه دخترهای دیگه که بهشون مثل یه عروسک تزئینی نگاه می شه، برای آزادی و رسیدن به جایگاهی که لایقش بود جنگید و به قول خودش به "الگوی بدِ" خوبی تبدیل شد

اگر شخصیت اصلی ۱۴ ساله نبود(مشکل همیشگی ام با داستان های خوب نوجوان) و در فصل اخر نویسنده برای تموم کردن داستان ماله به دست نمیشد، احتمالا اثر بهتری از آب درمیومد.
        

          دوستش داشتم. فانتزی جالبی بود.
مثل اکثر رمان های حال حاضر روی نقش دختر های کنجکاو و ماجراجو تاکید خوبی داره و این برای من لذت بخشه و حس خوبی بهم می ده.
خوبه. حتی برای الانِ منم می تونه دوست داشتنی باشه.
        

          در یک جمله میتونم بگم عالی بود
        

          فانتزی جذاب با ایده‌‌ای نو! 
        

          موضوعی جدید و جذاب که حیف و میل شد این توضیحیه که راجب کتاب میشه داد
داستان شروع به شدت عالی داشت شخصیت ها خیلی خوب توصیف شده بودن و روند داستان مناسب بود ،کل داستان توی هاله ای از معما و رزم و راز قرار داشت
به شخصه رفتار شخصیت اصلی دختر به شدت برام جذاب بود جوری که سر هر مشکل و معمای جدید منتظر واکنشاش بودم
کتاب میتونست به شدت فوق العاده باشه ولی وقتی به یک سوم پایانی کتاب میرسید تقریبا رفتار شخصیتای داستان براتون غیرمنطقی میشه و خیلی از علامت سوالای توی ذهنتون بی جواب باقی میونن نویسنده کارش توی گسترش جهان عالی بوده ولی مهم تر از گسترش و توصیفات عالی، توانایی نویسنده توی جمع بندی پایانیه که توی این کتاب به بدترین شکل ممکن اتفاق افتاده 
کتابیه که یک بار ارزش خوندنو داره و امیدوارم یه نویسنده دیگه با استفاده از این ایده یه کتاب خوب بنویسه🤭

        

          نویسنده خلاقیت جالبی برای نوشتن داستان داشت و احساسات هریک از شخصیت هارو به خوبی توصیف کرده بود
        

          قشنگ بود ولی به اندازه ی باغبان شب قشنگ نبود.
ارزش یه بار خوندن رو داره.
        

          داستان جالبی داشت و شخصا از شخصیت دختره خوشم اومد




        

          این داستان من را جذب خودش می کرد.غم زیادی را در آن حس می کردم. فیث (دختر نقش اصلی) قوی بود و با مسائل کنار آمد. قلم نویسنده را می پسندم.
        

          زیبا و پیچیده برای نوجوان ها
        

          قشنگ بود
دومین کتابی بود که از فرانسیس هاردینگ میخوندم(اولی قلب مدفون بود)
و نوشته های هاردینگ اینجوریه که کلا قوانین زیست و شیمی و فیزیک و... زیر پا میزاره🤣
        

          دروغ مثل آتش است اول باید با دقت و ملایمت از آن نگه‌داری و تغذیه شود .یک فوت جزئی شعله های تازه را قوی میکند ولی یک فوت شدید آن را خاموش میکند .
خب دوستش نداشتم و کتابی بود که دیگه نمیخوام دوباره بخونمش .
        

          درخت دروغ،درختی اسرار آمیز
اگر بدانی درخت دروغ کجاست تنها با گفتن یک دروغ ساده ،درخت به تو رازی را می گوید
        

          داستانش خوب بود اما نوشتاریش خسته کننده بود من خیلی جاها زده میشدم اما از حق نگذریم ایده جالبی برای یک کتاب تخیلی بود امام نویسنده میتونست جذابیت به رمان بده...