ناخمن، قهرمان این داستان ها، از بسیاری جهات خود مایکلز است. این دیگر تعجبی ندارد وقتی حرف های مایکلز را در مقاله اش، «شخصی و فردی»، خوانده باشیم. ناخمن، مثل خود مایکلز استاد دانشگاه است؛ یهودی است و پدر و مادرش مهاجران لهستانی؛ بعضی خاطرات مایکلز را که این جا و آن جا در مقاله هایش تعریف کرده، می شود عیناً در این داستان ها دید. ناخمن، که اصل عبری آن نحمان (به آرامش رسیده) می شود، استاد ریاضیات است؛ او در یقینی ترین علوم استاد است. اما آرامشی که ناخمن در پایان داستان هایش به آن می رسد به خاطر این یقین نیست. برعکس به خاطر گمشدگی ست و حیرانی.