ناخمن، هفت داستان کوتاه و سه جستار، به قلم لئونارد مایکلز و ترجمه‌ی مهتاب کلانتری، از مجموعه‌ی روایت خیال، به‌زودی منتشر می‌شود. مایکلز استاد جملات خوش‌ساخت و ظریف است که با دقت شعری می‌نوشتشان… دو مجموعه‌ی نخستش بر کار موفق‌ترین نویسندگان امریکایی آن روزها مانند ریموند کارور و توبیاس ولف اثر گذاشته بود… در سال‌های آخر عمر، از ۱۹۹۸ به بعد، مایکلز به پختگی فوق‌العاده‌ای در داستان‌نویسی رسیده بود. شروع کرده بود به نوشتن داستان‌هایی که قهرمانشان مردی بود به نام ناخمن. این داستان‌ها اوج قصه‌نویسی او و از مهم‌ترین نمونه‌های داستانی نوشته‌شده در ادبیات امریکا و مهم‌ترین گواه بر تشخّص تکنیکی و زبانی مایکلز هستند… ناخمن، قهرمان این داستان‌ها، از بسیاری جهات خود مایکلز است. بعضی خاطرات مایکلز را که اینجا و آنجا در مقاله‌هایش تعریف کرده می‌شود عینا در این داستان‌ها دید. ناخمن که اصل عبری آن «نحمان» (به معنای «به‌آرامش‌رسیده») می‌شود استاد ریاضیات است؛ او در یقینی‌ترین علوم استاد است؛ اما آرامشی که ناخمن در پایان داستان‌هایش به آن می‌رسد به خاطر این یقین نیست. برعکس، به خاطر گم‌شدگی‌ است و حیرانی… برگرفته‌هایی از «یادداشت‌های پراکنده درباره‌ی لئونارد مایکلز»