وای, وای لعنتی  خیلی خوب بود ایدش!!!
کیف کردم!:}
        

          گوشه ی اون صفحه ای که میگه "هر دست بسته ای حق داره در تهِ تهِ ناامیدی به کمک رویاهاش خودشو از دست واقعیت نجات بده" رو تا میزنم تا بعد،پس فردا روزی، اگه گذرم خورد بهش، لبخند بزنم!
        

          از کتاب: تقصیر شما نیست. اینطور بزرگ شدین که خیال کنین هرچی مال شما نیست باید لگدمالش کرد. افرا اگر هم تقصیری داشت در حد شما نبود که قضاوتش کنید. او اگر تقصیری داشت این بود که در خیال، امیدی برای خودش ساخته بود. هر دست بسته ای حق داره در تهِ تهِ ناامیدی به کمک رویاهاش خودشو از دست واقعیت نجات بده. 
تو امروز با کلمه ای که از کسی شنیدی منو هو کردی، فردا با کلمه ی دیگه ای سر می بُری!
        

          افرا
افرا
افرا
خیلی خوب است. خیلی خوب است.
وقتی نویسنده به داستان ورود می‌کند فقط یک معنی دارد. ما مسئول همه‌ی زندگی‌مان هستیم. ما خودمان زندگی‌مان را می‌سازیم. و این شعار نیست. شاهکاری‌ست از استاد بیضایی.