دلم برای این مجموعه تنگ خواهد شد...



برای گوش های نوک تیز کاس، برای لطیفه های بی مزه ی مکس_ارنست ، برای "مسخره" و "باحال" گفتن های یو_یوجی، برای عتیقه فروشی بابابزرگ لری و بابابزرگ وین، با اینکه حتی بابابزرگ واقعی شخصیت اصلی هم نبودن، برای من  بابابزرگ های واقعی بودن... 
برای پیترو ، اعضای گروه هنامحرم، برای دستگاه کد شکن مکس_ارنست، چیپس های ترکیبی کاس ، کوله پشتی کاس و فوبیا ها و حساسیت های مکس_ ارنست...
حتی برای خورشید نیمه شب! برای خانم مووه ای که ازش متنفر بودم و دکتر ل که واقعا خیلی گناه داشت، حتی برای خواهر های اسکلتون! برای کاساندرا یا همون کلارا عمه ی خانم جانسون،برای وراجی ها ی مکس ارنست ، برای شوخی های پسودانیموس بوش که جنسشون بعد رفتن روی صحنه در کودکی اش کاملا عوض شده بود، برای سخنرانی تاثیر گذار و اشک در آر مکس ارنست در جشن فارغ التحصیلی ، حتی برای آمبر !،حتی برای بنجامین بلک در زمان شستشوی مغزی!، برای هر ورق و هر صفحه ی هر جلد این مجموعه، برای بوی ورق ها و فونت کلمات پرتقال که انگار تو این مجموعه فرق داشتن، برای دیاپازون و برای سمفونی بو ها ‌..‌..
خلاصه برای تک تک ورقه های این مجموعه،مجموعه ای که یه سور زده به افسردگی بعد از اتمام کتاب .
برای همه چیزش
حتی برای لفت دادن نویسنده
حتی برای رو مخ بودن شخصیت های منفی
حتی برای خونه ی نصف شده ی پدر و مادر مکس ارنست 


برای همه چیز
همه چیز
همه........




چیز‌.
        

          بهترین کتابی بود که تا به حال خوندم😄
مجموعه ۵جلدی راز اثر پسودانیموس بوش عالی ترین کتاب ها هستن
        

          ای کاش تا همین جا بس نبود آقای بوش 
به شخصه تو تک تک صفحات این مجموعه کتاب زندگی کردم
نمیدونم همه به اندازه ی من خوششون میاد یا نه
قلم آقای پسودانیموس بوش عزیز کلا یه سبک خاصه 
و معمولا یا ازش متنفر میشید یا عاشقش میشید .
قبلا هم یه یادداشت برای کتاب اول(اسم این کتاب راز است)
نوشته بودم ،اما  به نظرم جا داشت به عنوان یه خداحافظی از این مجموعه یه یادداشت هم برای جلد آخر بنویسم
یکی از پایان‌بندی های واقعا قشنگی بود که خوندم
هرچند واقعا دوست داشتم بیشتر راجع به سرنوشت شخصیت ها بدونم ...
چیزی که این کتاب رو خاص می‌ کرد این بود که روایت مثل همه ی کتاب ها نبود طوری بود انگار آقای بوش نشسته جلوتون و براتون داستان میگه . انگار ما علاوه بر شخصیت ها ، با نویسنده هم آشنا می‌شدیم.
بسیار تا بسیار قشنگ ، قطعا دلتنگ این اثر خواهم شد...


        

          بعد از پنج جلد ، این داستان تموم شد . 
خوب دروغ چرا پنج جلد حدودا ۳۰۰ صفحه ای خوندم ، همش رو فهمیدم جز این چند صفحه ی آخر الان دقیقا نفهمیدم راز چیه ؟ و دلیلشم اینه که داستان باز تموم شده که من به شدت بدم میاد . حتی خود نویسنده هم نوشته که سرنوشت شخصیت هارو نمی گم ! 
خوب من واقعا از پایان باز بدم میاد اگه جلد های دیگه هم داشت میتونستم بگم تو جلد های دیگه جواب سوالام رو میگیرم اما جلد آخره! 
خوب چه کنم که کل داستان عالی بود و من عاشقش شدم البته که شخصیت اصلی واقعا خنگ بازی در می‌آورد ولی با حرف های مکس _ ارنست کلی میخندیدم و عشق میکردم و کل داستان و نویسندگی عشق بود . تا امروز جزو مورد علاقه هام بود ولی متاسفانه الان با این پایان بازی که در اختیارم قرار داده شده و همینطور که من ۵ جلد اومدم تا بفهمم راز چیه ولی هنوز متوجه نشدم ( البته یه چیزهایی فهمیدم ولی خوب توضیح داده نشده بود ) واقعا نمیتونم بزارم جزو لیست مورد علاقه هام . 
ولی با این حال یاد و خاطره ی پنج جلد یا بهتره بگم سه ماه با راز همیشه در ذهنم میمونه و همین طور شخصیت جذاب و اگوری پگوری و گوگولی مگولی خودم مکس _ ارنستتتتت و خیلی ناراحتم که قراره ازش جدا شم . ( البته کسی چه میدونه شاید بعدا نشستم دوباره کتابو از اول خوندم و بازم تو داستان غرق شدم )