یادداشت مِمول هلمز 🌱

        ای کاش تا همین جا بس نبود آقای بوش 
به شخصه تو تک تک صفحات این مجموعه کتاب زندگی کردم
نمیدونم همه به اندازه ی من خوششون میاد یا نه
قلم آقای پسودانیموس بوش عزیز کلا یه سبک خاصه 
و معمولا یا ازش متنفر میشید یا عاشقش میشید .
قبلا هم یه یادداشت برای کتاب اول(اسم این کتاب راز است)
نوشته بودم ،اما  به نظرم جا داشت به عنوان یه خداحافظی از این مجموعه یه یادداشت هم برای جلد آخر بنویسم
یکی از پایان‌بندی های واقعا قشنگی بود که خوندم
هرچند واقعا دوست داشتم بیشتر راجع به سرنوشت شخصیت ها بدونم ...
چیزی که این کتاب رو خاص می‌ کرد این بود که روایت مثل همه ی کتاب ها نبود طوری بود انگار آقای بوش نشسته جلوتون و براتون داستان میگه . انگار ما علاوه بر شخصیت ها ، با نویسنده هم آشنا می‌شدیم.
بسیار تا بسیار قشنگ ، قطعا دلتنگ این اثر خواهم شد...