یک روز به سوی تو می‌آرند مرا
بر شانه‌ی لا اله الا اللهی...

خیلی رباعیات خوب و قوی‌ای داره.
        

          بسیار با احساس و عالی
        

          بسیار اشعار زیبایی داشت .سرشار از احساس و عاطفه.ساده ولی پر از حرف 
در کنار رباعی های خوبی که نشون میده شاعر علاوه بر تبحری که در سرودن غزل دارن در سرودن رباعی هم موفق هستند.
        

          سلام.
من این کتاب رو خوندم و حقیقتش اینه که شعر ها کمی ضعیف تر از آثار جناب فاضل نظری هستن. و علت این مثال نقطه اشتراک این دو اثر هست و اون اینه که آثار هر دو بزرگوار لذت آنی به خواننده می‌دن و اثر گذاری طولانی مدت در ذهن خواننده ندارن و این یک نقطه ضعف به حساب میاد. علاوه بر اون در آثار فاضل نظری حداقل یک بازی با کلماتی رو می‌بینیم که جلوه زیباتری به شعر می‌ده و اشار بر سر اصول هستن، اما اینجا نویسنده گاهی برای جور کردن قافیه و وزن و اصول معنا رو زیر سوال بره و کلماتی استفاده کرده که بدنه شعر رو بر هم می‌زنه اما به هر حال کتاب خوبی هست برای این که گاهی تورقی کرد و لذتی برد‌.
با آرزوی موفقیت.
        

          اجازه هست که تعبیر خوابتان باشم؟
کنارتان باشم، هم رکابتان باشم؟
در این جهان سراسر هراس و دلشوره 
دلیل کم شدن اضطرابتان باشم؟
میان این صف دلداده‌ها امیدی هست
که من، اگرچه کمم، انتخابتان باشم؟
چه دور دست امیدی که آرزو دارم
که آرزوی شب پرشهابتان باشم
شنیده‌ام که خواب آسمان دیدید
اجازه هست که تعبیر خوابتان باشم؟
        

          شاعرانه ترین هدیه ای بود که تابحال گرفته بودم(:
زیبا،خیال انگیز و روح نواز
        

          کبوترانه بیایی، من آشیان باشم
تو بال و پر بگشایی من آسمان باشم 

به من اجازه بده لحظه‌ای برابر نور
برای راحت چشم تو سایبان باشم

مباد اینکه دلم را به جز تو بسپارم
مباد با احدی جز تو مهربان باشم

بگو چگونه مرا دوست‌تر از این داری
بگو که در چه خیالی، بگو همان باشم
‌‌
برای بود و نبودم لب از لبت بردار
بگو بمیر، بمیرم؛ بگو بمان، باشم...

زیباتر از این نمی‌شه.
        

          شیرین و دلنشین، همچون شاعرش! گاهی هرچند تلخ، اما همچنان دلنشین بود.
لذت بردم از خواندن چندباره‌ی ابیات. بعضا بسیار خیال انگیز بود و آشنا.
اولین کتاب شعری است که تاحالا خریده‌ام. خوشحالم که این کتاب را دارم.
        

          واقعا نسبت به انتظاری که میشه از اولین کتاب شعر یک شاعر جوان داشت بهتر بود ، امیدوارم قلم شان مانا باشه و روز به روز پربارتر
        

          معمولاً تو اولین دفتر شعرهایی که از شاعرهای مختلف می‌خونم، برای خودم یه چیزی بهشون نسبت می‌دم و اول کتاب می‌نویسم. وسطای کتاب بودم که برای معلمی نوشتم «شاعر وصال» به آخرش که رسیدم شد «شاعر وصال زمین و فراق آسمان».

«ساده، پاک، زلال، پراحساس، بی‌تکلف» کلمه‌هاییه که می‌شه کتاب رو باهاش وصف کرد و چقدر خوبه که بدیع‌زده نیست. با شعرهای «معاصرِ هندی» که اکثر شعرای هم‌تیپ معلمی دچارشن هم تفاوت داره و این تنوعه لازم بود. اما از طرفی هم کتابِ «یک‌بارخوان» و «فتح‌شدنی»ای بود و بعید بدونم بخوام بیشتر از یکی دو بار برم سمتش.
        

          مصداق همون  ماجرای "انعکاس سلوک دینی شاعر در اشعار عاشقانه "که تقریبا به تازگی توسط اساتید شعر مطرح میشه ،به بهترین شکل ممکن.
مضمون ها ،خیال،انتخاب واژه ،مشخصات بصری  و.. بیستِ بیست
        

          شعرخوانی محمدرضا معلمی در جلسه بیست‌وچهارم آبان‌ماه، چهارشنبه‌های شعر شهرستان ادب

- محمدرضا معلمی

📚 https://t.me/mimremeembook/720
        

          لذت بردم. واقعا...
حس نگاه کردن به یه آبشار بزرگ رو داشت خوندن شعرای آقای معلمی
و تماما حس میکردم ابیات از ناخودآگاه شاعر بر میاد
این اشعار رو در سن ۲۰ تا ۲۵ سالگی گفتن واقعا هنر و استعداد و تلاش میخواد و خیلی قابل تحسینه...
اینم بگم با این که حس خوبی داشتم قبل از این که بخونم کتاب رو، ولی اصلا فکر نمیکردم انقدر خوب باشه و تو دلم جا باز کنه و شعراش رو بار ها و بار ها بخونم...
        

          غزل‌هایی سرشار از احساس و بسیار خیال‌انگیز... وَ رباعیاتی دلنشین و دوستداشتنی... امیدوارم به زودی شاهد چاپ چند‌دهمِ ۱۳۷۵ و کتاب‌های بعدی جناب معلمی باشیم🙃👌🏻
        

          تنها کتابی که خودم خوندمش و به هر کی که اهل شعر بود هدیه دادم. به عزیزتراینانم هم اولین جلدهایی که خودم خریده بودم رو هدیه دادم...

        

          خواندن این کتاب را هنگامی که غمی عمیق در حال کاویدن روحم بود، شروع کردم. درست تر این است که بگویم مِن شَرِ ماخَلَق به آن "پناه" بردم! و چه دلنشین بود رد قطرات زلال اشک، که هم‌زمان با خواندن غزل ها و رباعی ها، بر صورتم نقش می‌بست:)
اشعاری که مشخص بود از عمق جان 'سروده' شده اند و هدف‌شان، بازی با کلمات و اشباع کاذب روح مخاطب نبوده...
دوستش داشتم، دوستش بدارید ^^
        

          اشعار کوتاه و زیبایی داشت 
لذت بردم
        

          در زمستان ۱۴۰۰ محمدرضا معلمی ۲۵ ساله اولین (و در زمان نوشتن این سطور، تنها) مجموعه شعر خود را با عنوان ۱۳۷۵ منتشر کرد. 
این مجموعه شامل ۲۷ غزل و ۳۷ رباعی است. کتاب را با اشعار عاشقانه شروع می‌کنیم و کم کم، به اشعار آیینی و حتی اجتماعی و کمی سیاسی هم می‌رسیم. زبان اشعار زبان سنگینی نیست، هرچند در جای جای اشعار از کلمات فخیم اما نه ناآشنا استفاده شده است. ولی استفاده از این واژگان به هیچ وجه خوانش شعرها را سخت نکرده است. اشعار عاشقانه او اگر گاه کاملا در عالم زمینی به سر می‌برند اما جای جای همین اشعار، بیت‌هایی است که می‌توان با آن‌ها به عشقی فراتر از آنچه در زمین می‌توان دست یافت، اندیشید.
حال اشعار از نظر من، حال نور و امید است. زبان و واژگان انتخابی، در زمانه‌ی سیاه اندیشی ادبیات معاصر، سپید و روشن است‌. حتی زمانی که از فراق و دوری از معشوق سخن به میان می‌آید، واژه‌ها تاریک و تازیانه‌زن نیستند.
عاشقانه‌های معلمی به گونه‌ای است که من آن‌ها را در مجموعه‌ی عاشقانه‌های نجیب طبقه‌بندی می‌کنم.  در زمانه‌ای که به نام هنر و ادبیات، عشق اروتیک را به جای عشق حقیقی به مخاطب عرضه می‌کنند، این حیا و نجابت در انتخاب واژه‌ها و مفاهیم ستودنی است و بر آمده از قلمی پاک.
من شاعر نیستم و حتی مخاطب جدی و پیگیر اشعار معاصر هم نیستم، گهگاه مجموعه اشعار شاعری از شاعران معاصر توجه‌ام را جلب می کند. لذا در مورد وزن و قافیه و ... صاحب نظر و رای نیستم. حتی علمش را هم ندارم. اما به عنوان یک خواننده معمولی اشعار کهن و خواننده‌ی آماتور اشعار معاصر، این کتاب تا حد خوبی نظرم را جلب کرد. با بعضی اشعار بسیار همراه شدم و با بعضی اشعار نه، حتی یکی دو مورد در شیوه‌ی خوانش تردید کردم. با این همه کلیت مجموعه مرا از جهت وزن و آهنگ همراه کرد.
هرچند که دانشی در شیوه‌ی موسیقیایی شعر ندارم و صاحب نظر نیستم اما در مضامین اشعار و محتوای دقت بیشتری دارم. عموما محتوا و مضماین اشعار باب طبع من بود، چه عاشقانه‌ها چه اشعار آیینی و اجتماعی. اگرچه با بیشتر انذیشه‌های پشت اشعار آشنا و همراه بودم اما در میان آنها مفاهیم بدیع و تازه‌ای نیز برایم یافت شد که لذت خوانش را دو چندان می‌کرد.
این مجموعه‌ی شعر به همت نشر شهرستان ادب چاپ شده و در حال حاضر چاپ دوم آن در دسترس علاقه‌مندان به تهیه این مجموعه است.
        

          شعر هایش مثل خودش دل‌انگیز است.
        

          مدت هاست که بخاطر داستان نویسی کمتر سراغ شعر رفتم. تعریف‌های خیلی خوبی از این کتاب شنیدم و حقیقتا دلم خواست که بخوانمش. 
شعرهای این کتاب عطر زندگی را لابه لای صفحاتش داشت؛ سادگی توام با  احساسات لطیف.
به عنوان کتاب اول،  این شاعر جوان،  کتاب خیلی خوبی بود و من از خوندنش راضی بودم.
ابیات خوب زیاد داشت. من این بیتش رو من بیشتر از همه  دوست داشتم: 
چقدر روح بلندش تب پریدن داشت
 چقدر جسم ضعیفش وبال بالش بود