اولین یادداشت و امتیاز برای کتاب خرده ماه ها؛
ساده و روان نوشته شده ، صفحه هایش بوی ادویه می دهد. غذاهای چینی را با رنگ و لعاب فوق العاده ای توصیف می کند و تمام کتاب در وصف غذا ، خرده فرهنگ ها و تعلق خاطری ست که با غذا خوردن ایجاد می شود. 

دلم می خواهد  یک نفر _ با قلمی لذیذ و کاربلد _ کتاب مشابهی درباره قیمه و قرمه بنویسد. جوجه کباب ، فسنجان عزیز و همه مزه های آشنای ذائقه ایرانی!

پ،ن: توصیف و فضاسازی کتاب آنقدر قوی بود که من را فن غذاهای آسیایی نکرده اما به خوردن یک وعده نودل وادار  کرد :)))
باز هم زنده باد ماکارونی با ته دیگ سیب زمینی ‌، آش رشته و غیره! ...
        

          من هر چیزی در مورد غذا یا چین باشه دوست دارم
و این کتاب هر دو رو داشت😁
        

          اینکه تو درمورد غذا بخونی لذت‌بخشه.
کلا داستان‌های سفرنامه‌ای جذابیت منحصر به فرد خودشونو دارن.
ولی کاش عکس از غذاها هم بود، چون خب طبیعتا من با اینکه عاشق جذابیت  غذاهای آسیا شرقی هستم اما اینکه نمیدونستم اون غذاها چیه باعث میشد سخت بشه تصور کرد و هربار دست بر دامن گوگل بشم.
ترجمه و نشر مثل همیشه عالی :)
        

          با سلام و درود 
این کتاب دل نوشته هایی در مورد غذا است اما نه صرفا غذا!
اول دوست دارم از ترجمه خوب کتاب تشکر کنم ؛ از خانم صیفی کار عزیز که ترجمه روان و خوبی را انجام دادند و تک تک غذا ها را با تلفظ فارسی و انگلیسی مشخص کردند.
تنها علتی که من یک ستاره کمتر دادم، به خاطر تصویر و دقیقتر، نبودن تصویر و عکس ها از غذا هاست؛ البته این مشکل با سرچ حل می شود و سرچ برای من اذیت کننده نبود.😊😊
خب برگردیم به داستان 😉
این کتاب ما به هیچ وجه کتاب دستورالعمل آشپزی نیست؛ نینای عزیز که به شانگهای اومده در طول چهار فصل برای ما  یه غذا و دسر را میگه و همزمان احساس خودش را و خاطرات دوران کودکی اش را بیان می کند و سعی می کند میراث چینی_مالزیایی خود را حفظ کند. و از این نظر اگر کتاب دلتنگی در فروشگاه اچ مارت را خوانده باشید، احساسات نینا را درک می کنید و حتی خود نینا هم به کتاب اچ مارت و میشل اشاره داشت.🫠
من به شخصه خودم از کتاب لذت بردم؛ قلم نینا به شدت زیبا و توصیف های او سرشار از احساسات بود؛ طوریکه بوی ادویه ها، روغن چیلی و پیازچه را از پشت صفحات حس می کردم و انگار خودم در حال هورت کشیدن و آشپزی بودم! 🙂
من دانستنی های زیادی را از کتاب نینا فهمیدم؛ از جشنواره قایق اژدها تا قوم هوئی(مسلمانان چین) ؛ از دسر موزی تا گای لن !
برای من اگر بخوام در یک جمله کتاب بگم این جمله بهترینه:
نقشه راهنمای غذایی برای سفری به شانگهای!
یعنی الان یه پیش‌زمینه دارم که اگر روزی شانگهای در مقابل چشمان من قرار گرفت[بعید میدونم البته😅]، چی بخورم و کجا برم که اون غذای خاص را بخورم!
در انتها اگر به چین و غذای چینی علاقه دارید، این کتاب حس اون غذا را باهاتون در میان می گذارد.
ممنون از توجه تون 
پ.ن.: با کتاب و سرچ ها قطعا گرسنه می شوید😆😉پس موقع گرسنگی نخوانید.