از سری داستان های هنری چیناسکی ...
برای خواندن مجموعه آثار بوکوفسکی پیشنهادم شروع از ساندویچ ژامبون هست ... و بعد از اون و آشنایی با دوران کودکی چیناسکی میتونید بقیه داستان زندگی این دوستِ بسیار هوشیار و شاعر مسلک مون رو از بقیه آثارش مطالعه کنید ...
در هزارپیشه با چیناسکی همراه میشید که دنبال ماجراهای همیشگیش و البته دنبال یه مشت دلار برای ادامه زندگیشه ...
        

          داستان مربوط به کار و زندگی معمولی انسان‌‌هاست، اما به اندازه‌ای زیبا و هنرمندانه توصیف شده که نمی‌شه کتاب رو زمین گذاشت.
از طرف دیگر  آقای وازریک درساهاکیان در حق ترجمه این کتاب سنگ‌تموم گذاشته.
        

          بین چهار یا پنج(ستاره) گیر کردم و ده‌بس‌سی‌چل کردم. از اینکه چهار اومد ناراحت شدم و واقعا نمی‌تونستم این کار رو با چیناسکی عزیز بکنم.
هرچند که واقعا اهمیتی نداره.
        

          زندگی روزمره یک آدم معتاد الکل.
چارلز بوکوفسکی نویسنده این کتاب از آدما متنفر بود و تو خیلی از مصاحبه هایی که باهاش شد بارها به این موضوع اشاره می کرد ، در این کتاب چارلز بوکوفسکی با شخصیتی به اسم هنری چیناسکی که نماینده خودش در دنیای رمان های او هست دیدگاه خودش رو نسبت به آدم ها بیش از پیش آشکار میکند به گونه ای که در تک تک بند های این کتاب تنفر به آدم ها ، روسپی ها را حس میکنیم.
این رمان که هیچ شباهتی به رمان نداشت روزمرگی چیناسکی که دنبال شغل میگردد و زندگی عاشقانش رو با یک روسپی نشان میدهد ، تا اینجای کار ضعیف ترین کتابی بود که از این نویسنده خوندم و اگه بخوام خلاصه کتاب رو به یک دوست توضیح بدم با ناتوانی مواجه میشم چون جز روزمرگی یک انسان معتاد الکل کتاب داستان دیگه ای برای ارائه نداشت و فکر نکنم در آینده این کتاب رو باری دیگر بخونم.
        

          کتاب هزار بیشه بوکوفسکی را خواندم. ترجمه نیلوفر داد را تهیه کردم ولی حذفیاتش در حد یک چهارم کتاب بود.

کتاب از جاده لس آنجلس اثر جان فانته الهام گرفته بود...جوانی که دائما شغل عوض می کرد و نه خانه ای داشت و نه خانواده ای و دائما در پی خوشگذرانی بود


به پای جاده لس آنجلس نمی رسید. اما شخصیت خیلی باور پذیر بود و تو را با خودش همراه می کرد. و دائم در شرایط مختلف و خانه ها و کارهای مختلف می رفتی.
بوکوفسکی را دوست دارم از دو جهت یکی اینکه نثرش بی ریا است و صراحت لهجه ای دارد که من را یاد جلال آل احمد می اندازد و دوم اینکه به شدت انسان آمریکایی را خوب نشان می دهد، انسانی عیاش که کل هفته را سخت کار می کند تا به ویکند آخر هفته برسد...کل روز را کار می کند تا شب لبی تر کند و ....یک زندگی حیوانی....من اگر جای مسئولین فرهنگی باشم این کتاب را سانسور نمی کنم و اتفاقا به همه توصیه می کنم تا ببینند روح یک جوان آمریکایی را که خانواده برایش مهم نیست به پدر و مادرش بی احترامی می کنند، پدر و مادر برایشان بچه شان مهم نیست و اجاره اتاق را از او می گیرند. جوان دائم الخمر است و همواره به فکر عشرت.....این ایماژ یک جوان آمریکایی است و اگر فکر می کنید که نسبت تان با این جوان بسیار نزدیک است به همان نسبت به جوان آمریکایی نزدیک و از انسان ایرانی دور شده اید.