یادداشت امیرعباس شاهسواری

        کتاب هزار بیشه بوکوفسکی را خواندم. ترجمه نیلوفر داد را تهیه کردم ولی حذفیاتش در حد یک چهارم کتاب بود.

کتاب از جاده لس آنجلس اثر جان فانته الهام گرفته بود...جوانی که دائما شغل عوض می کرد و نه خانه ای داشت و نه خانواده ای و دائما در پی خوشگذرانی بود


به پای جاده لس آنجلس نمی رسید. اما شخصیت خیلی باور پذیر بود و تو را با خودش همراه می کرد. و دائم در شرایط مختلف و خانه ها و کارهای مختلف می رفتی.
بوکوفسکی را دوست دارم از دو جهت یکی اینکه نثرش بی ریا است و صراحت لهجه ای دارد که من را یاد جلال آل احمد می اندازد و دوم اینکه به شدت انسان آمریکایی را خوب نشان می دهد، انسانی عیاش که کل هفته را سخت کار می کند تا به ویکند آخر هفته برسد...کل روز را کار می کند تا شب لبی تر کند و ....یک زندگی حیوانی....من اگر جای مسئولین فرهنگی باشم این کتاب را سانسور نمی کنم و اتفاقا به همه توصیه می کنم تا ببینند روح یک جوان آمریکایی را که خانواده برایش مهم نیست به پدر و مادرش بی احترامی می کنند، پدر و مادر برایشان بچه شان مهم نیست و اجاره اتاق را از او می گیرند. جوان دائم الخمر است و همواره به فکر عشرت.....این ایماژ یک جوان آمریکایی است و اگر فکر می کنید که نسبت تان با این جوان بسیار نزدیک است به همان نسبت به جوان آمریکایی نزدیک و از انسان ایرانی دور شده اید.