داستان متفاوت و جذابی داشت و پیشنهاد میکنم به جای دیدن فیلمش ، حتما کتابشو بخونین چون کاملتر و خیلی جذاب تره.
        

          داستان قوی بود
        

          داستان خوبی داره خوشحالم که جلد دو داره هنوز نخوندم بعدا نظرمو کامل میگم 
        

          راجع این کتاب باید بگم که سوژه‌ی خیلی خوبی داشت. وحشتو خیلی خوب پرورونده بود. لامصب خیلی قبول اینکه دیگه نمیتونی به دنیای اون بیرون نگاه کنی چون دیوونه میشی و به طرز وحشتناکی خودکشی میکنی سخته(اسپویل نکردم. اینو همون اول داستان میگه!) من خیلی جاها با داستان ترسیدم ولی خیلی جاها هم به نظرم نچسب یا خام بود. مثلا شخصیت پردازیا! به جز شخصیت گری که برای من کاامل قابل تصور و تجسم و درک بود و تا حدودی شخصیت مالوری، بقیه آدما خیلی عجولانه توصیف شدن.
از شانن بگیر تا شریل و فیلیکس و دان! جولز شاید کمی به واسطه ی سگش ویکتور در اومده باشه نقشش ولی باقی خیلی سطحی ان و این اصلاً خوب نیست. اونم به عنوان هم خونه های مالوری که مدت زیادی با هم زندگی میکنن.
مثلاً دان اونجوری در نیومده بود که بعداً رفتارش در قبال گری رو بشه چندان درک کرد.
فصل‌هایی که به سفر روی دریاچه‌ی مالوری و بچه ها می چرداختن گاهاً خوب بودن مثل اونجایی که مرد روی  قایق بهشون نزدیک شد یه اونجایی که پر از پرنده بود ولی خیلی جاها هم بیخودی طولانی و اضافه بود. زیادی از حد به افکار مالوری و گفتگوی های درونیش می پرداخت که به نظرم رنگ و بوی خامی داشت.

پایانش چندان تمیز و ریزبینانه طرح نشده بود. خیلی سرسری... ریک  و کنستانس و ... همه کم عمق. البته احتمالاً در جلد دوم این برطرف شده دیگه!

پ.ن 1: لامصب یه جاهایی حس واکینگ دد طور داشت.
پ.ن 2: ذهننم رو اونقد درگیر کرده که چند بار خوابشو دیدم. توی خواب جدیدمم مالوری بود البته با داستان کاملاً متفاوت که مالوری تنها آدم زنده ی روی زمین بود.
        

          اولین کتاب اخرالزمانی بود که خوندم و واقعا من رو به این ژانر علاقه مند کرد 
فضا سازی و شخصیت پردازی کتاب عالیه و وحشت رو خیلی خوب  در هر پاراگراف حس میکنی 
        

          به نسبت فیلمش ، من کتابش رو بیشتر پسندیدم جزییات بیشتری داخلش بود و روند داستان کاملا متفاوت بود ولی خب ضعف هایی نیز داشت ، امکان گم کردن خط داستانی داخلش وجود داشت
        

          عالی بود
واقعا هرچی از خوب بودنش بگم کم گفتم
اگه ژانر اخرالزمانی رو دوست دارید بخونیدش خیلیی جالب بود داستانش و از اون کتابایی بود که تا نصف شب بیدار موندم که تمومش کنم
بهش ۴/۵ ستاره دادم چون منتظرم جلد دومو بخونم بعد کامل نظرمو بگم اما واقعا عالی بود این کتاب
        

          اینقدر خوب بود که حدود ساعت ۱۴ شروعش کردم و الان ساعت ۲۲ تمومش کردم! (البته بینش خرده کارهایی هم کردم!)
اما در مورد کتاب، کتابی با ایده ای بکر، کشش و جذابیت عالی، القای خوب حس وحشت و قلمی فوق العاده گیرا و روان (شخصیت اصلی یک زنه و نویسنده مرد! اما بسیار خوب حالات و احساساتش رو شرح داده) و ترجمه خوب ( آقای ابراهیمی) و چاپ و ویرایش و طرح جلد خوب بود.
خلاصه توصیه اش می کنم :)
        

          حقیقتش زیاد از کتاب خوشم نیومد و پشیمانم از خریدش
و دلایلش بیشتر مربوط به سلیقه است تا منطق
        

          بر خلاف توجهی که تو فضای مجازی بهش شد ب نظرم اونقدر اثر بی نظیری نبود
        

          این اثر سترگ، کابوسی روشنگر است که بر پهنهٔ روح آدمی می‌خزد؛ روایتی که چون شبی یخ‌زده در نیمهٔ تابستان، وجود خواننده را به لرزه می‌اندازد. نویسندهٔ این کتاب ، با قلمی آغشته به ظلمت و نور، ژرف‌ترین هراس‌های بشری را به تصویر می‌کشد.
هر سطرش چونان پنجه‌ای یخ‌زده بر ستون فقرات ذهن می‌خراشد و هر صحنه‌اش دریچه‌ای است به تاریک‌ترین لایه‌های ناخودآگاه. این کتاب، آینه‌ای سیاه است که هیولاهای نهفته در اعماق روان آدمی را بی‌پرده می‌سازد.
چه آفرینش ترسناکی! چه خلقتی دهشت‌انگیز! این اثر نه داستان که زلزله‌ای است در بنیان‌های امنِ ذهن بشر. درود بر این استاد وحشتِ متعالی که هراس را به والاترین شکل هنری بدل ساخته است!
 این شکارچی سایه‌ها که با تور واژگانش، تاریک‌ترین حقایق وجود را به دام انداخته. اثری که نه خوانده، که تجربه می‌شود؛ نه روایت، که زخمی است همیشه گشوده بر پیکرهٔ انسانیت!
        

          فکر می کنید بدبخت ترین آدم دنیایید؟ 
پس باید این کتاب رو بخونید. 
... 
این کتاب واقعا خوب بود، اگر بخواین ژانر ترسناک رو شروع کنید، انتخاب خوبیه. 
واقعا توی کتاب غرق شده بودم، چندین روز با مالوری و بقیه زندگی کردم، حتی یکبار خوابشو دیدم🤡
بعضی جاهاش واقعا وحشتناک بود. اینجوری که به خودم التماس می کردم که اینا رو تصور نکن، 
توی این کتاب، تخیلتون دشمنتون می شه
من از کتاب هایی که مربوط به حال و گذشته ن بدم میاد و زیاد باهاشون میونه خوبی ندارم، اما این کتاب جوری حال رو به گذشته گره زده بود که اصلا گیج نمی شدی و بلکه می فهمیدی.
ولی یه جاهاییش توی ذهن گُنک می مونه. بعضی جاها واقعا گیم می شدم. توی مکالمه ها مشخص نبود کی داره حرف میزنه. 
شخصیت پردازی ش هن واقعا ضعیف بود. 


❌❌❌ اسپویل❌❌❌


 
یه سوال ممکنه تو ذهنمون ایجاد بشه بعد خوندن کابوک 
 اینکه گری چطور نمی مرد و دیوونه نمی شد؟؟؟

        

          خیلی قشنگ بود، قلم نویسنده، هیجان، شخصیت پردازی و درکل نویسنده سعی کرده بود که کتاب با کمترین‌ نقص به دست خواننده برسه
        

          داستان درباره حمله یه سری موجود ناشناخته اس، موجوداتی که با دیدنشون دچار جنون میشین و بلافاصله به فکر خودکشی میفتین. تنها راه مقابله هم بستن چشم هاست تا اونارو نبینین. حالا مالوری و دو کودکش بعد از چندسال دست و پنجه نرم کردن با تاریکی به دنبال راه فرارن. 

داستان جذابی بود اما مدل من نبود، شایدم پایان بندی کتاب اونجوری بود که کتاب رو از دسته مورد علاقه های من خارج کرد.
ترجمه کتاب هم خوب بود.

خطر اسپویل:
از این دست حمله های موجودات عجیب و حیوانهای جهش یافته و ... زیاد توی فیلم های هالیوودی دیدیم. آخر همه اونا یه حس پوچی بزرگ  سراغم میاد. در مورد این کتاب هم اینجوری بود، اینکه گونه انسان به راحتی منقرض بشن یا تعداد انگشت شماری ازشون بمونن برام غیر قابل درکه، تمام  طول کتابم دلم میخواست تهش یه جوری انسان ها یه راه حلی برای این قضیه پیدا کنن. البته تازه متوجه شده ام که کتاب جلد دومی هم داره، شاید در اون جلد اتفاقات دیگه ای رقم بخوره.