خوانش داستان های این کتاب قطعا خالی از لطف نیست و
ارزش مطالعه دارد.
        

          خب هیچ صحبتی در این باره ندارم چون مشخصا چنین کتابایی فقط جهت سرگرمیه نه پیام خاصی داره نه نتیجه‌گیری فقط هوش جذاب نویسنده رو می‌رسونه. و آگاتا کریستی هم که کارشو خوب بلده. همین دیگه.
        

          خخخففففنننن
        

          "تحقیقات پوآرو" مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه هستند که از زبان هستینگز روایت می‌شوند.
هستینگز علاوه‌بر روایت‌گری، گاه خودش به تنهایی برای حل پرونده‌ها اقدام می‌کند. جایی از کتاب، بازرس جَپ تکه‌ای به هستینگز می‌اندازد که پربیراه نیست؛ "حضور تو بدون پوآرو در صحنهٔ جرم مثل گاری بدون اسب هست."
داستان‌های این مجموعه، کِشش و جذّابیت زیادی ندارند. گاه دلایلی که برای حل پرونده ارائه می‌شود، چندان منطقی نیست؛ انگار پوآرو با نبوغِ خداگونه همه چیز را حل می‌کند.
گاه نویسنده ویژگی‌های پوآرو را در قالب کنش و دیالوگ توصیف می‌کند که جالب است:" غیرقابل‌تحمل است. هر مرغ، تخمِ متفاوتی می‌گذارد. با این وضع مگر می‌شود میز صبحانه را مرتب چید؟ حداقل می‌توانند در فروشگاه‌ها، آن‌هایی را که یک اندازه‌اند یکجا بچینند."
        

          اوایل کتاب روند خیلی خوبی داشت و جذاب بود اما اواسط کتاب انگار یکم داستان ها روند جنایی و معمایی خودشون رو از دست دادن و در اواخر دوباره اوج گرفتن.
به طور کلی کتاب های آگاتا کریستی جذابیت و محبوبیت خاص خودش رو داره و به نظر من ارزشش رو داره بخونین اگر به این ژانر علاقه مند هستین.