کتاب واقعا زیبایی بود و هنرمندانه با قلمی روان نگارش شده بود
جذابیت بالایی داشت 
خیلی دوسش داشتم  
        

          دار زن اولین دلیل انتخاب کتاب برای خوندنش اسمش بود.. دوست داشتم بدونم دار زن یعنی چی و چرا اسم کتاب شده دار زن  و الان که کتاب رو تموم کردم پاسخ هر دو سوالم رو گرفتم و چقدر خوب که اسم کتاب دار زن هست.
متن کتاب خیلی روان و بی تکلف هست، داستان های مربوط به هر بخش خوب پرداخته شده و قلم نویسنده خیلی خوب تونسته با استفاده از لهجه زیبایِ روای حس رو منتقل کند.
کتاب بیانگر فعالیت‌های دوران پیش از انقلاب در روستاها و اختناق موجود دوران پهلوی، مجاهدت‌های ایام دفاع مقدس تا رنج‌های اسارت در زندان‌های کومله و دموکرات است که صادقانه روایت شده.
چند صفحه پایانی خیلی خیلی خوب بود اما یکهو تمام شد.
الحمدلله که خواندن این کتاب روزیم شد تا با یکی از دلاوران سرزمینم آشنا بشم.
جلد کتاب زیباست اما ای کاش به جای استفاده از ترکیب کلمه دار زن و شاخه درخت زیتون از درخت یا شاخه درخت بلوط استفاده می شد که مرتبط با شخصیت اصلی داستان بود هم از بابت کاری که شخصیت اصلی انجام می داد و هم از بابت سختی و استحکام بالایی که درخت بلوط دارد و استعاره از شخصیت وجودی آقای اقلیدی‌ست.
نکته مهم برای دوستانی که کتاب رو تموم کردند؛
آقای اقلیدی با دختر داییشون ازدواج کردند :)
        

          خیلی کتاب خوبی بود قلم روانی هم داشت 
قصه مظلومیت مردم ایران و ظلم کومله 
من چون از اقوام هم ۶ ماه این اسارت رو کشیده بود برام خیلی ملموس بود تازه ایشون دکتر بود و اینجور بهشون اذیت و شکنجه می‌کردند 
        

          #یادداشت_کتاب 
#دارزن
دار در زبان کردی به معنای درخت است. حالا دارزن یعنی چه و چه ربطی به اصغر قصه‌ی ما دارد؟ خودتان باید بخوانید تا بفهمید!

اصغر اقلیدی پسری نوجوان است که در یکی از روستاهای استان فارس زندگی می‌کند. کتاب دارزن بخشی از زندگینامه این جوان شجاع است.

بخش‌های ابتدایی کتاب، از زندگی او در روستا در زمان شاه می‌گوید. نویسنده کتاب، به زیبایی توانسته هر خاطره را به داستانی کوتاه تبدیل کند و با صحنه‌پردازی قوی، تک تک احساس‌ها و افکار اصغر و اتفاقاتی که برای او افتاده را در ذهن خواننده ماندگار کند.

در ادامه‌ی کتاب اصغر بزرگ‌تر می‌شود و به جبهه می‌رود. بخش دوم کتاب خاطرات او از اسارت هفت ماهه در زندان کموله، دموکرات و مجاهدین خلق است. این خاطرات آنقدر خاص و تلخ است که نویسنده بدون پرداخت زیاد، آن‌ها را بیان کرده، که در همین حد هم واقعا خواندنش سخت و سنگین است.

به مناسبت به درک واصل شدن یکی از سرکرده‌های منافقان در روز گذشته (مریم رجوی)، این کتاب می‌تواند بخش کوچکی از جنایت‌های آن‌ها را به جامعه نشان دهد، همان‌هایی که مثل یهودیان، پایه مظلومیتشان شایعات است و نشان وحشی‌گری‌هایشان واقعیت‌های عینی! 

        

          از نظر ساختاری و نوشتاری خیلی ضعف داشت
کارکتر هایی رو وارد داستان می‌کرد یهو و تو اصلا نمیتونستی در لحظه بفهمی این کیه و چجوری اومده
انگار مثلا طرف فکر بکنه تو همه کارکتر ها رو میشناسی و یه داستان رو بگه در حال که تو هیچ شناختی نداری😂

فقط یه نکته اش خیلی جالبه که با خوندم بخش پایانی هر چی بیشتر پی میبری که کومله و دموکرات چقدرررر آزار میدن مردم رو و هر ظلمی در حق مردم میکنند🤦‍♀
        

          دارزن روایت زندگی اصغر اقلیدی است ابتدا زندگی او در کنار خانواده و بعد اعزام به جبهه و اسارت با گروهک های کومله و سختی هایی که در این دوران می کشد.بعد از پایان کتاب  گریه کردم که ما این انقلاب رو چه طوری به دست اوردیم اما امروز چقدر راحت اجازه ورودد دشمن به خانه هایمان را داده ایم امروز هم مثل دیروز ما در جنگ هستیم اما نه جنگ نظامی و رو در رو بلکه جنگ فرهنگی .در این جنگ دشمن موزیانه همراه با برنامه های دقیق به داخل خانه ها نفوذ می کند و زبان،سنت ها و نوع پوشش ما رو تغییر می دهد.امروز بیگانگان با کمک خیانتکاران داخلی دارند سنتها ،پوشش و فرهنگ اصیل مان را تغییر می دهند .قدرت یک کشور در قدرت مردمان آن ،اصالتسشان و سنت های اصیلشان است .امروز نیازمند انسان سازی هستیم و باید از خودمان شروع کنیم انسانی متفکر،آگاه،فرهیخته بسازیم نه انسانی که فقط تقلید کور کورانه داشته باشد ما این انقلاب رو راحت به دست نیاوردیم پس وظیفه داریم که پای انقلابمان بایستیم