*فیض بوک!* 
مجموعه شعرهایی سیاسی و اجتماعی در قالب طنز که شاعر و طنزپرداز معروف کشورمان، آقای ناصر فیض زحمتش را کشیده است. اکثر اشعار این کتاب حول مسائل اجتماعی و گاف‌های سیاسی دوره دوم دولت آقای احمدی‌نژاد می‌گذرد و شاعر تندی نقدهایش را با شیرینی اشعار طنزش تعدیل کرده است.
اگر از خواندن شعر زیر خنده بر لبانتان آمد، کل کتاب را بخوانید.
مگه طوری می‌شه یک هفته مربٌا نخورین؟
خب می‌خوردین که می‌خوردین! دیگه حالا نخورین

وقتی مرغا گم می‌شن، تخم‌شونم گیر نمی‌یاد
پس نگردین، می‌بینین نمی‎شه پیدا، نخورین! 

می‌خوام اول بهتون بگم که تا آخر عمر
خوردنی‌ها رو چه شکلی بخورین یا نخورین

بعدشم یه جور باید با هم بریم تا ته شعر
ببینیم، چیزی مگه درست می‌شه با «نخورین»!

می‌زنن موجا به ساحل، همه رو خیس می‌کنن
عزیزم! کالباس خشکو لب دریا نخورین!

چن تا ظرف از این یه بار مصرفا همراتون باشه
تو سفرها غذا رو، روی مقوا نخورین!

همه‌تون ویلا دارین، اون تو یه کاریش بکنین
غذای تو خونه رو بیرون ویلا نخورین!

هفته هفت روزه، می‌شه چهار روزشو روزه گرفت  
یعنی امروز اگه خوردین، دیگه فردا نخورین

چی می‌شه اون سه روزم شکم چرونی نکنین
شک ندارم که می‌شه، یه هفته حتی نخورین!

ساندویچو باید از پهنا بهش گازبزنن
پس ما هم دیگه اونو از درازا نخورین!

میز و صندلی گذاشتن که شما راحت باشین
یعنی هر چیزی رو تو هر جا سر پا نخورین

اونا چیزی نخورن وقتی همه‌ش این‌جا میان
شما هم وقتی همه‌ش مهمونین اون‌جا، نخورین!

یک نصفه شبه، نه پسته! نه میوه! نه غذا!
هشت صبحم بشه، چیزی نیارن، جا نخورین!

حالا شد ساعت نه، در و شد و چیزی اومد
اونا خوردن مال‌شونه، شما اما نخورین!

خب اینم یه جوری غیبت میشه، فرقی نداره
هر چی خواستین بخورین، پشت سر ما نخورین!

این جماعت گروی نه، همیشه هشتشون
چیزی خوردین، بخورین اما فرادا نخورین!

همه حرف من این دو جمله آخرمه
یکی «بی ما نخورین» و یکی «تنها نخورین»!

شما مردم! روحتون خیلی لطیفه مثل تمبر
مشتری خیلی دارین، به شرطی که تا نخورین
        

          شعرها خوب هستند و لابه‌لای آنها بیت‌های بامزه‌ای پیدا می‌شود. مثل این‌ها:

یکی «هامون» یکی «قیصر» پسندد
یکی «همسر» یکی «مادر» پسندد

من از فیلمی که باشه مال این‌ور
پسندم آن‌چه را اون‌ور پسندد!

---

تا خیال هرچه مجنون در وطن راحت شود
می‌شود ارزان جوانان! لیلی پرورده زود

---

عزیز کارگر! از چین که می‌آیی، محبت کن
برای آخر شعرم، بیاور آخر چینی
        

          به نام او

ناصر فیض یکی از محبوبترین شاعران و طنزپردازان در نزد من است. به نظرم هوش و استعداد او در این زمینه مثال‌زدنی‌ست و گمان نکنم همتایی داشته باشد. شعرهای زیادی از او خوانده‌ام و در خاطر دارم. در بازخوانی اثارش «فیض‌بوک» را از بقیه آنها ضعیف‌تر دیدم. البته یک دلیل روشن دارد چون بیشتر اشعار برای چاپ در روزنامه سروده شده با این حال شعر خوب در این دفتر چندتایی به چشم می‌خورد که به‌خاطر سپردنی است.
        

          بعضي از شعراش خيلي وزن مناسبي نداشتن و يا از لحاظ محتوا شبيه هم بودن ولي خيلي شعرهاي خوب هم توش بود. در كل كتاب خوبيه
        

          مگه میشه ناصر فیض باشه و نخندید؟! به نقل از خودِ آقا ناصر اشعار این کتاب برای روزنامه گفته میشده و برای همین زیاد از نظم و طنزِ زیادی برخوردار نیست..اما باز لبخند رضایتی رو به لباتون میاره که همینشم عالیه..مخصوصا اشعار قزویات سه‌گانه:))))
بی‌صبرانه منتظرم کتابِ املت دسته‌دارِ آقا ناصر رو بخونم و با اشعارشون بخندم و بخندونم..
        

          کتاب خوبی بود.البته من به شخصه چون از محتوای کتاب خبر نداشتم خواندمش.شعر های کتاب در مورد سیاست و وضع مالی مردم و...هست.
وقتی میخواستم که بخوانمش فکر میکردم مثل برنامه ی بلا به دور شعر ها‌ش آدم رو به خنده وا میداره که دیدم اینطور نیست.
        

          خوب بود، به خوندنش می‌ارزید و طنزهای ارزشمندی داشت.