سریالشم دیدم و واقعا خوب بود
میترسیدم موزیکاش به اندازه ای که تو کتاب ازش تعریف میشد خوب نباشند و روی نظرم نسبت به کتاب تاثیر بذارند؛ ولی کلا موزیکا متفاوت بودند و چندتاشون فقط تایتل مشترک داشتند.
زیبا بود. روایت متفاوتی از عشق ترکیب شده با راک، دوستی، خشم، آرامش، آشوب...
        

          Great audiobook
        

          5/5

وقتی داستان مجبورت میکنه بری گوگل و سرچ کنی Daisy Jones/ The Six و دنبال اهنگ Honeycomb باشی که دانلودش کنی و موقع خوندن کتاب بهش گوش بدی و به این واسطه بفهمی این بند و این افراد ساخته ذهن نویسنده هستن، اون موقع ست که واقعا به مهارت نویسنده تو خلق شخصیتا و یه داستان کاملا باورپذیر اعتقاد پیدا میکنی.

سبک متفاوت داستان گویی که از طریق مصاحبه بود رو به شدت دوست داشتم، انگار وسط یه مکالمه با افراد بند بودی و همه چیز رو از دهن خودشون می‌شنیدی.

اما از طرف دیگه همین روش باعث شد یه سری قسمتای داستان اون تاثیری که باید رو روی من نذارن و سریع ازشون رد بشم.

آقا چرا بیلی انقدر شخصیت خودخواه و خودرایی بود!!!!! دیگه هم گروهی هاش خیلی باهاش کنار میومدن، اگه من بودم جدا بعید میدونم به اندازه بقیه دووم میاوردم، ایکاش یکم روی شرایط گراهام و کَرِن هم مانور داده میشد البته متوجه هستم که خب اونا شخصیتای مکمل بودن ولی ...

فکر کنم از این به بعد تمام کتابای نوشته این نویسنده رو بخونم، خیلی خوب و واقعی و متفاوت مینویسه.
        

          دیزی جونز از اون دسته شخصیتایی بود که هم می تونسای درکش کنی و هم می تونستی بخاطر تمام خطاهایی که در حق خودش کرد چشم دیدنشو نداشتی باشی.
اما با تمام فراز و نشیبای شخصیتیش، با تمام مشکلات و اعتیاد و بی اهمیت بودنش به مسائل مختلف یه جایی چشماتو باز میکنی و میبینی که برات مهمه خوشحال باشه. یه جا به خودت میای و میبینی تو صفحات وب دنبال عکسای قدیمیش، دنبال عکس گروه و حتی آهنگاشون می گردی، و میخوای بدونی هر کدوم در چه حالن، اصلا زنده ن هنوز؟
من واقعا داستانو دوست داشتم، و اینو از کسی می شنوید که کلا بیوگرافی دوست نداره.
        

          کتاب راجب ستاره های راک دیزی ، بیلی و بقیه اعضای گروه شش است. نویسنده از زمان شکل گیری گروه ۶ و بعد همراه شدن دیزی به گروه به تک تک اتفاقات اون دوره پرداخته و در نهایت با توجه به گذر زمان به شغل کنونی آنها اشاره کرده است .
روند داستان قشنگ بود و به شخصه اواخر کتاب خیلیییی بابت اتفاقات بین دیزی و بیلی ، کارن و گراهام حرص خوردم .
اینو هم اضافه کنم که احساسات بین بیلی ، دیزی و کاملیا یکم برام درک نشده بود. کتاب پایان احساسی داشت که باعث شد در مجموع بهش امیتاز ۴ بدم.
پ.ن: داستان براساس واقعیت در واسط دهه شصت _۱۹۶۶_ بود‌.