کتابی آرام با داستانی ملایم بود که به خواننده اجازه مرخصی های طولانی مدت رو میداد. هر وقت که سراغ کتاب می اومدی باز همون روند قبلی آرام خودش رو دنبال میکرد و کم کم احساساتت رو با خودش به سمت پایان اوراق کتاب میبرد. در یک کلام زیبا بود.
        

          امتیاز: دو از پنج
رده‌بندی: راهنمایی
کودک و نوجوان
آفریقا
**************
داستان خوب و تاثیرگزاری بود و تونسته بود غافل‌گیریش رو تا زمان خوبی قایم کنه.
فقط اون تیکه پروپاگاندای آمریکاییش تو ذوقم می‌زد. به حدی که حس می‌کردم کتاب اساسا برای اون نوشته شده نه برای نشون دادن رنج و مظلومیت سودان.
        

          جنگ:) 
چیزی که باعث شد پسر بچه ای آواره بشه، 
و دختر بچه ای فقط برای اب تمیز و مدرسه،تا خود خدا خوشحال بشه

داستان بر اساس واقعیته و این خیلی جذابه!
پایانش هم جالب و نسبتا غیر منتظره بود... 
        

          کتابی خیلی احساسی و قشنگ
قلمی روان که به راحتی میتونین با کتاب ارتباط برقرار کنین و جای شخصیت همه اتفاق ها رو تجربه کنید 
        

          در داستان احساسات به خوبی درک میشد و پایان خیلی خوبی ساخته شد.
        

          یک کتاب کوچک اما عمیق. پر از احساس‌های مختلف؛
امید و غم، مرگ و زندگی و...
حتی تصور اینکه تو این دنیا جایی وجود داره که بچه‌هاش 
به‌خاطر آب آوردن نمی‌تونن درس بخونن دردناکه 
چه برسه چنین جایی واقعا وجود داشته باشه و این موضوع 
فقط یکی از هزاران مشکل عجیب‌غریب و غیرقابل تصورشون باشه.
خوندن این کتاب که صد صفحه هم نمیشه چیزهایی زیادی 
رو به ما یادآوری می‌کنه. خواندنش رو علاوه بر نوجوان‌ها 
به همه توصیه می‌کنم‌ به قول سلوا: اگر زمانی زندگی چهره‌ی سخت 
و زشتش را نشانتان داد، صبور باشید. با پشتکار و پیگیری و نه یا جا زدن،
از پس آن برمی‌آیید. فرار از مشکلات، بسیار کمتر از امید و مقاومت، خوش‌حالی
در پی خواهد داشت.
        

          یه ماجرای واقعی نرم و آروم مثل شن‌های داغ صحرای بزرگ که از دور زیبا و شگفت‌انگیز به نظر میان، اما حتی از دور هم مشخصه که از نزدیک ممکنه از پا درت بیارن.
        

          یک داستان دیگه برای بیان زشتی های جنگ، و زیبایی های امید و مقاومت!
        

          داستان غمناکی بود و آنجایی که هر دو شخصیت داستان به هم رسيدن   جذاب بود 
        

          زیاد درباره این کتاب شنیدم و سعی میکنم تهیه اش کنم و به همین دلیل تا فعلا دو ستاره میدم
        

          کتابی که متن فوق العاده روون و ساده ای داره جوری که به نظرم بچه های کوچیک تر هم میتونن بخوننش
ولی داستان جالب و ناراحت کننده پیش میره و واقعیتی رو به تصویر میشکه که خیلیا ازش بی خبرن 
داستان کتاب رو لو نمیدم 
ولی به نظرم با توجه به قطر کم و متن روونی که داره باید بخونینش
        

          انتظارات من رو برآورده نکرد
ولی کتاب قشنگی بود و پیشنهاد میشه چون ارزش یکبار خوندن رو داره
        

          جالب و خوب🫠
اینکه براساس واقعیت بود جذاب بود🐰
        

          کتاب هایی که از حقیقت سرچشمه می‌گیرند ..همیشه قشنگ تر اند 
جنگ و آوارگی قشنگ نشون داده شده بود 
        

          کتاب پیشنهادی نوجوانان برای فهرست مرحله اول روباه شنی - تابستان ۱۴۰۴
        

          کتاب خیلی قشنگی بود.همزمان دوتا زندگی رو روایت میکرد..
قلم خیلی ساده و مناسب برای نوجوان و اینکه من به شخصه دوستش داشتم :))
        

          کتاب «یک پیاده‌روی طولانی تا آب» روایتی است که از دل واقعیت بیرون آمده و درست به همین دلیل استخوان‌سوز و تکان‌دهنده است. وقتی ورق می‌زنی، با کلماتی روبه‌رو می‌شوی که ساده‌اند، اما در پشت آن سادگی، عمقی از رنج و تلخی پنهان شده که باورش دشوار است. اینکه یک کودک بتواند در برابر طوفان‌هایی از گرسنگی، جنگ، آوارگی، بی‌خانمانی و بی‌مهری آدم‌های بزرگ‌تر زنده بماند، چیزی فراتر از توان تصور است. آنچه در این داستان می‌خوانیم نه تخیل نویسنده، که انعکاس حقیقتی است که در جغرافیای سیاه جنگ و زیاده‌خواهی بشر اتفاق افتاده و همچنان اتفاق می‌افتد.

این کتاب نه فقط قصه‌ای درباره زنده‌ماندن یک انسان، که آینه‌ای است روبه‌روی بشریت؛ بشریتی که در عطش قدرت و جاه‌طلبی، کودکان را به قربانیان بی‌گناه تبدیل می‌کند. در هر صفحه، می‌توان ردپای حماقت انسان را دید؛ حماقتی که با اسلحه و نفرت، دنیای کودکان را می‌سوزاند و آینده‌شان را می‌بلعد. کودکانی که باید در دنیایی سرشار از عشق و امنیت رشد کنند، ناگهان خود را در میانه جهنمی می‌یابند که بزرگ‌ترها ساخته‌اند. و این همان‌جاست که پرسش بزرگ سر برمی‌آورد: چه چیزی جز بی‌خردی و حرص بی‌پایان انسان می‌تواند چنین دوزخی را خلق کند؟

خواندن این کتاب تجربه‌ای ساده نیست. واژه‌ها بار سنگین اندوهی را بر دوش خواننده می‌گذارند که رها شدن از آن آسان نیست. احساس خشم، اندوه و همدلی در هم می‌آمیزند و تو را وامی‌دارند لحظه‌ای مکث کنی، نفس بکشی و به این فکر بیفتی که چگونه ممکن است دنیایی چنین بی‌رحم باشد. این کتاب نه فقط روایتی از گذشته، که هشداری برای امروز است؛ یادآوریِ این حقیقت که هر جنگ، هر ظلم و هر ناعدالتی، بیش از همه قلب کودکان را هدف می‌گیرد.

«یک پیاده‌روی طولانی تا آب» دعوتی است برای بیدار شدن، برای دیدن زشتی‌های خودساخته بشر، و شاید برای اندیشیدن به اینکه اگر نمی‌توانیم جلوی همه رنج‌ها را بگیریم، دست‌کم می‌توانیم سهمی در نیافزودن بر این رنج داشته باشیم. این کتاب یادآوری می‌کند که رنج یک کودک، محکومیتی است بر پیشانی تمام انسان‌ها.
        

          چقدر چهره جنگ سخت و دردناکِ
اینکه تو اون مناطق هنوز که هنوزِ جنگ و درگیری وجود داره، بیشتر قلب آدم رو آزار میده...
حسرتِ یه آبِ تمیز...
حسرتِ لقمه‌ای برای نجات از گرسنگی...
تلاش برای بقایِ خودت و بی‌توجهی به دیگران ....
...
روایت، واقعی و کوتاه بود، اما درد و رنج عمیقی رو بوجود آورد.

اما آخر داستان، ناجی از آمریکا باشه، خنده‌دار بود!