ترجمه ی روون یکی از پوهن های مثبتیه که هر کتابی نمیتونه داشته باشه 😎
من این کتاب رو توی برهه ی زمانی عجیبی از زندگیم خوندم، زمانی که عجیب بدردم خورد! فکر کن برای اخرین بار توی زندگیت تصمیم گرفتی بری بیرون و شبش هم که برگشتی خودتو بکشی! ولی شانسی میری توی یه کتاب فروشی و شانسی یه کتاب برمیداری و باز هم کاملا شانسی  میبینی اولین جمله ش در مورد همین مسئله ی خودکشیه! ((وقتی میخوای خودتو بکشی حرف زدن خیلی سخته. )) راستش همین جمله ی کوتاه باعث شد من کتابو بخرم و تموم مسیر برگشت تو فکر این بودم کی برسم کنج اتاقم و کتابو شروع کنم😍❤️✌️
        

          خب داستان پسری بود که خودش‌و کم می‌بینه، توانایی‌هاشو نمی‌بینه و دچار افسردگی می‌شه. و عمده‌ی داستان، روند و راهیه که برای غلبه در پیش می‌گیره. من درگیر افسردگی نبوده‌ام( حداقل تا جایی که خودم خبردارم!) ولی روزهایی که نشه و نخوایم و نتونیم و کلافه‌شیم و "آینده چیه؟"، "راهم درسته؟"، "اگه آخرش نتیجه‌ای که می‌خوام نشه چی؟"، "اگه طبق برنامه‌هام پیش نره؟ معلومه!فاجعه! دیگه همه چی تمومه." ، "من یه بازنده‌م." رو همه داریم تو مقاطع مختلف تو زندگی و این چیزیه که باعث شد این داستان و تموم قسمت‌هاش اعم از نشدن‌ها و ول‌کردن‌ها، خود‌کوچک‌بینی‌ها و تصمیمات بدگرفتن‌ها، سعی‌ها برای جبران، دست‌وپا زدن بین خواستن و نخواستن و... برام قابل لمس و درک باشه و بیشترین امتیاز رو بهش بدم.
        

          صد صفحه اول فوق‌العاده نابودکننده بود، یعنی از اون چیزایی که بخونی و دچار بریک‌دون بشی و حالت از خودت و زندگی‌ت بهم بخوره.
شاید هم فقط برای من این‌طور بود. 
اما خب بقیه‌ش بهتر بود، یه کم دوز امید رفت بالا، یه کم خوشایندتر شد.

_"آره. زمان فقط یه مفهوم ساخته‌ی فرده."
"واقعا؟اینو از کجا شنیدی؟"
"از خودم درآوردم."
"مطمئن نیستم درست باشه. ما همه‌مون تو زمان زندگی می‌کنیم. زمان به ما حکومت می‌کنه."
"من از زمانم جوری که می‌خوام استفاده می‌کنم، پس دارم بهش حکومت می‌کنم."

_بعضی وقتا فکر می‌کنم افسردگی یه روش کنار اومدن با دنیاست. مثلا بعضی از آدما مست می‌کنن، بعضیا مواد می‌کشن، بعضیا هم افسرده می‌شن، چون کلی مشکل اون بیرون هست که باید باهاش دست‌وپنجه نرم کرد.

_ای‌کاش دنیا هم این‌جوری بود که بیدار می‌شدم و غذایی رو که می‌خوام بخورم علامت می‌زدم و اونو در طول روز برام می‌آوردن. فکر می‌کنم این‌جوریه، فقط باید بابت هرچی که می‌خواین بخورین پول بدین، پس شاید چیزی که من می‌خوام کمونیسمه، اما فکر می‌کنم عمیق‌تر از کمونیسم باشه. من تقاضای سادگی، خلوص و راحتی در انتخاب و عدم هر گونه فشاری رو دارم. من چیزی می‌خوام که هیچ سیاستمداری قرار نیست فراهم کنه، چیزی که احتمالا فقط تو پیش‌دبستانی بهتون داده می‌شه. من پیش‌دبستانی می‌خوام.
        

          از اینکه این کتاب رو مشابه چلنجردیپ میدونن ناراحتم
به جز چند صفحه ی اول بقیه ساختار نوشتار حداقل در این ترجمش به هیچ عنوان حس و حال چلنجردیپ رو نداشت 
نمیدونم چون انتظار داشتم اون روند چند صفحه اول ادامه داشته باشه انقدر خوندن کتاب برام کند پیش رفت یا جدا روند کندی داشت
طوری که من از صفحه سی  و خورده ای به بعد داشتم خودمو میکشتم تا تمومش کنم.
        

          این داستان یک جورهایی بامزه است کتاب خیلی خوبیه. در مورد یک پسر که سخت تلاش می‌کنه و به یک مدرسه‌ی خوب میره اما بعد از اون فکر به آینده و فشار و استرس ناشی از اون فکرها و تکالیف زیاد باعث اضطراب و افسردگی‌ش میشه تا اینکه حتی به فکر خودکشی ‌میفته. داستان خیلی روان و ساده‌ست و به نظرم همه‌ی پدر مادرها باید این کتاب رو بخونن.ه

پ.ن ۱ : یک فیلم از روی این کتاب ساخته شده که توصیه میکنم حتما ببینید، خیلی زیباست.ه

پ.ن ۲ : نویسنده‌ی این کتاب در سال ۲۰۱۳ خودش رو از بلندی به پایین انداخت و به عمر خودش پایان داد، خیلی ناراحت شدم از این بابت که خودش نتونست با افسردگی کنار بیاد.ه

پ.ن ۳ : بشر راه زندگی رو گم کرده...ه