امتیاز3.5
کتاب ماشین تحریر عجیب، حقیقتا کتابی عجیبی است  با مطالعه آن انگار در اتاقی هستید که تایپیستی پشت یک ماشین تحریر  داغ داغ صفحات تایپ شده اش را برای خواندن تحویل شما می دهد ... طنز بامزه کتاب بیشتر شبیه داستان های باورنکردنی دوستانی است که در گعده و دورهمی های خود روایت های عجیب از زمان های حال، گذشته و آینده را در حالت سرخوشی برای یکدیگر تعریف می کنند. کتاب مجموعه ای از روایت ها و داستانهای کوتاه است که در جایی از آنها ماشین تحریرها هم دخیل و تبدیل به یکی از کاراکترهای داستان ها می شوند.
        

          سوال من اینه
 الان که چی؟! هدف از نوشتن این کتاب چی بود؟!
 یک مشت داستان چرت و پرت.
من هیچ کتابی رو (هر چقدر هم بد باشه) نصفه ول نمی‌کنم ولی ببین دیگه این چقدر آشغال بود که وسطش ولش کردم.
تا نصفش رو خوندم و بقیه‌ش رو اسکیم کردم که ببینم شاید امیدی بهش باشه و دیدم نه.
حتی یک ستاره هم براش زیاده.
        

          کتاب شامل هفده فصل هست که داستان های مجزایی داره که گاهی به هم ربط پیدا میکنن. در هر فصل به یک ماشین چاپ اشاره میشه که گاهی نقشش پررنگ میشه و گاهی کم رنگ.
اگه مثل من از داستان های کوتاه لذت میبرین این کتاب میتونه سرگرمتون کنه . من که لذت بردم🙃
        

          بهتره سراغ کتاب های دیگ برید نظر من اینه 🙂
        

          چون تام هنکس رو دوست دارم خوندمش. بعضی داستان هاش جالب بود ولی بعضیاش نه.
        

          کتاب بشدت عجیبی بود ، راستش چیزی ازش نفهمیدم 
و هیچ نتیجه و پیامدی نداشت و اصلا نمیفهمیدم  داره چی میشه و  یه خورده گیج شدم وقتی که داشتم میخوندمش 
در کل خوندنش هیچ فایده ای نداره بنظرم و شوق خوندن رو در آدم کم میکنه پیشنهاد نمیکنم 
        

          صاف و ساده وقتی میخونی صدای دکمه های ماشین تایپ توی گوشته
        

          نرم، ساده، بی پیچیدگی، خطی
یه دریاچه ی آروم بدون هیچ تلاطم، این تصویر من از این مجموعه داسته، میتونه برای بعضی جذاب باشه، میتونه برای بعضی کسل کننده باشه
و اما ربطش به اسم کتاب، در‌ همه ی داستانها یه ماشین تحریر قدیمی از اون گوشه و کنارها رد میشه
        

          تام هنکس که صاحب کلکسیونی از ٢٠٠ ماشین‌تحریر است و اکثر آن‌ها هنوز کار می‌کنند، نسخه‌ی اولیه‌ی این کتاب را با همان ماشین‌تحریر‌ها نوشته است. این کتاب که شامل ١٧ داستان کوتاه با موضوعات مختلف است. صفحه ی قبل از شروع هر داستان به عکس از یکی از این ماشین‌های تحریر و نام و مدل آن اختصاص داده شده و در طول داستان هم به نوعی این ماشین تحریر وارد داستان شده و به آن اشاره می‌شود. از بین تمام داستان‌ها، من ۶ داستان را دوست داشتم اما از آن‌جایی که علاقه‌ی زیادی به ماشین تحریر دارم، این کتاب برایم خاص و ماندگار بود. کتاب از ٣ نشر وال، نون و افق منتشر شده که من نشر وال با ترجمه آرش طهماسبی را خواندم و دارای کمترین مقدار سانسور و حذفیات بود.
        

          هی مرد تو رو چه به داستان نویسی!
تو همون فارست باش، محبوب دوست داشتنی من با قلبی بزرگ. تو دکتر لانگدون باش مرد رازها و علامت ها.تو گمشده ای باش با یک توپ و یک بسته پستی. تو کاپیتان میلر باش، سخت و محکم. اصلا مذاکره ی میزهای سیاست باش. اصلا هرچه میخواهی باش ، کاپیتان هواپیما یا پلیس یا یک مسافر بی وطن. حتی کودکی با رویای بزرگ شدن، ولی هیچ موقع نویسنده نباش! این ردا برای تو نیست.