امتیاز3.5
کتاب ماشین تحریر عجیب، حقیقتا کتابی عجیبی است  با مطالعه آن انگار در اتاقی هستید که تایپیستی پشت یک ماشین تحریر  داغ داغ صفحات تایپ شده اش را برای خواندن تحویل شما می دهد ... طنز بامزه کتاب بیشتر شبیه داستان های باورنکردنی دوستانی است که در گعده و دورهمی های خود روایت های عجیب از زمان های حال، گذشته و آینده را در حالت سرخوشی برای یکدیگر تعریف می کنند. کتاب مجموعه ای از روایت ها و داستانهای کوتاه است که در جایی از آنها ماشین تحریرها هم دخیل و تبدیل به یکی از کاراکترهای داستان ها می شوند.
        

          سوال من اینه
 الان که چی؟! هدف از نوشتن این کتاب چی بود؟!
 یک مشت داستان چرت و پرت.
من هیچ کتابی رو (هر چقدر هم بد باشه) نصفه ول نمی‌کنم ولی ببین دیگه این چقدر آشغال بود که وسطش ولش کردم.
تا نصفش رو خوندم و بقیه‌ش رو اسکیم کردم که ببینم شاید امیدی بهش باشه و دیدم نه.
حتی یک ستاره هم براش زیاده.
        

          نسخه الکترونیکش رو از فیدیبو خریدم، ولی جذبم نکرد! نسخه صوتیش که اومد تو فیدیبو‌پلاس گفتم بذار صوتی گوش کنم، شاید خوشم بیاد. چهار تا داستان اولش رو گوش دادم و دیدم خیر! فایده نداره، ارتباط نمی‌گیرم باهاش 
و نصفه رهاش کردم
چهار داستان اولی که من خوندم، کشش داستانی خاصی نداشت، گمونم کتاب بخاطر بازیگر بودن نویسنده‌اش معروف شده یا ترجمه فارسیش اونقدر خوب نیست یا کلا سبک داستان‌هاش مورد پسند ذائقه ایرانی نیست! نمی‌دونم. چون امتیازهای گودریدزشو نگاه کردم، اکثر هم‌وطن‌ها امتیاز کمی بهش دادن
خلاصه اینکه رفت تو قفسه‌ی ناتمام و دوست‌نداشتنی‌ها
        

          این کتاب مجموعه داستان‌هایی‌ست که به صورت مستقیم و غیرمستقیم ،با ماشین تحریر پیوند خورده  . 
من از خوندن این داستان‌ها لذت بردم و به نظرم به نسبت کتاب خوبی بود .‌
        

          کتاب شامل هفده فصل هست که داستان های مجزایی داره که گاهی به هم ربط پیدا میکنن. در هر فصل به یک ماشین چاپ اشاره میشه که گاهی نقشش پررنگ میشه و گاهی کم رنگ.
اگه مثل من از داستان های کوتاه لذت میبرین این کتاب میتونه سرگرمتون کنه . من که لذت بردم🙃
        

          بهتره سراغ کتاب های دیگ برید نظر من اینه 🙂
        

          چون تام هنکس رو دوست دارم خوندمش. بعضی داستان هاش جالب بود ولی بعضیاش نه.
        

          گرم و شیرین
        

          کتاب بشدت عجیبی بود ، راستش چیزی ازش نفهمیدم 
و هیچ نتیجه و پیامدی نداشت و اصلا نمیفهمیدم  داره چی میشه و  یه خورده گیج شدم وقتی که داشتم میخوندمش 
در کل خوندنش هیچ فایده ای نداره بنظرم و شوق خوندن رو در آدم کم میکنه پیشنهاد نمیکنم 
        

          صاف و ساده وقتی میخونی صدای دکمه های ماشین تایپ توی گوشته
        

          نرم، ساده، بی پیچیدگی، خطی
یه دریاچه ی آروم بدون هیچ تلاطم، این تصویر من از این مجموعه داسته، میتونه برای بعضی جذاب باشه، میتونه برای بعضی کسل کننده باشه
و اما ربطش به اسم کتاب، در‌ همه ی داستانها یه ماشین تحریر قدیمی از اون گوشه و کنارها رد میشه
        

          تام هنکس که صاحب کلکسیونی از ٢٠٠ ماشین‌تحریر است و اکثر آن‌ها هنوز کار می‌کنند، نسخه‌ی اولیه‌ی این کتاب را با همان ماشین‌تحریر‌ها نوشته است. این کتاب که شامل ١٧ داستان کوتاه با موضوعات مختلف است. صفحه ی قبل از شروع هر داستان به عکس از یکی از این ماشین‌های تحریر و نام و مدل آن اختصاص داده شده و در طول داستان هم به نوعی این ماشین تحریر وارد داستان شده و به آن اشاره می‌شود. از بین تمام داستان‌ها، من ۶ داستان را دوست داشتم اما از آن‌جایی که علاقه‌ی زیادی به ماشین تحریر دارم، این کتاب برایم خاص و ماندگار بود. کتاب از ٣ نشر وال، نون و افق منتشر شده که من نشر وال با ترجمه آرش طهماسبی را خواندم و دارای کمترین مقدار سانسور و حذفیات بود.
        

          هی مرد تو رو چه به داستان نویسی!
تو همون فارست باش، محبوب دوست داشتنی من با قلبی بزرگ. تو دکتر لانگدون باش مرد رازها و علامت ها.تو گمشده ای باش با یک توپ و یک بسته پستی. تو کاپیتان میلر باش، سخت و محکم. اصلا مذاکره ی میزهای سیاست باش. اصلا هرچه میخواهی باش ، کاپیتان هواپیما یا پلیس یا یک مسافر بی وطن. حتی کودکی با رویای بزرگ شدن، ولی هیچ موقع نویسنده نباش! این ردا برای تو نیست.
        

          مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه با موضوعات مختلف از سفر به ماه و رابطه عاشقانه و دوستی و حتی ستون‌هایی از روزنامه و... که تنها نکته مشترک همشون، اینه که ماشین تحریر توشون نقش داره.
با انتظار خیلی بالایی سراغ کتاب رفتم، هم بخاطر نویسنده و هم اینکه ماشین‌های تحریر همیشه واسم جذاب بودن و دوست داشتم یکی داشته باشم، و هم اینکه کلی تعریفش رو شنیده بودم. اما خب باید بگم که جز چندتایی از داستان‌ها، بقیه من رو راضی نکردن و خیلی معمولی بودن.