مدت ها پیش فهمیده بودم اینکه کسی قول همه چیزهایی را که در زندگی میخواستی به تو بدهد، چقدر خطرناک است.
        

          این جلد هم اندازه جلده قبل عالی بوددد.با یه عالمه پلات توئیست های خیلی خفننن.و خیلی خوشحال شدم که  تهش خوب بود اما خوب ازونجایی که جلد های دیگه هم داره ترجیح میدادم با یه پلات توئیست دیگه تموم شه 
        

          این داستان، پر از لحظه‌های تاریک و پرنور است، از جنگ‌ها و نفرین‌هایی که بر سرزمین سایه افکنده‌اند،
اما در عمق همه‌ی این زخم‌ها و ویرانی‌ها، عشقی نهفته که نه آرام است، نه ساده؛ عشقی ویرانگر اما قدرتمند.

اوریا و رین، دو قطب متضاد در قلب این طوفان‌اند،
عشقی که قرار بود نابودشان کند، اما آن‌ها را به هم پیوند زد،
و از میان دود و خاکستر، شعله‌ای زنده نگه داشت.

اما غم نبود وینسنت، همیشه سنگینی می‌کند،
خاطراتش آن‌قدر زنده‌اند که سیل اشک‌هایم را جاری می‌کنند.
از لحظه‌ای که در غار روحش بود و آن خاطره سخت که قرار بود دخترش را بکشد،
اما به جای آن، عاشقش شد... عشقی تلخ و زیبا که هنوز در دل داستان جاری‌ست.

این کتاب نه فقط قصه‌ی عشق و خیانت است،
بلکه حکایت اتحاد و نیرویی‌ست که در دل تاریکی‌ها شکل می‌گیرد،
اتحادی که قدرتمندتر از هر نفرین است.
        

          کتاب قشنگیه توی جلد اول شاید توجه زیادی جلب نکنه ولی در ادامه یک داستان ب شدت زیبا داره! و اینکه اصلا دوست نداشتم تموم بشه و بینظیررررره و دلم برای فضای داستان و تک تک کارکتر ها تنگ میشه!
        

          «بلاخره برگشت»
        

          《بلاخره برگشت.》
قلم نویسنده عالیه و دقیقا خوب میتونی صحنه های داستان رو تصور کنی.عاشق پایانش شدم و نویسنده به خوبی پایانش رو نوشته و الکی موضوع هارو سر هم بندی نکرده .اوریا یه جاهایی اشتباه میکرد ولی بلاخره به اشتباهش پی برد و حقیقت رو فهمید.عشق بین اوریا و رین دوست داشتنی تر از همه چیز بود.توی این جلد اتفاقای زیادی افتاد ولی قلم نویسنده اون قدری خوب بود که خواننده کتاب رو گیج نکنه.اصلا روند داستان کند یا زود نمی‌گذشت و از این بابت خوشحالم. رین یه شخصیتی داشت که میتونستم به خوبی درکش کنم. اگه از جلد اول زیاد خوشتون نیومده این جلد رو هم بخونین چون مطمئنم عاشقش میشین.نقاط ضعفی هم نداشت و اگه هم بود نویسنده در ادامه اصلاح کرده بود.وقتی فکر میکنم که وقت خداحافظی با این مجموعه هست خیلی ناراحت میشمممم.رین و اوریا همیشه توی قلبم میمونن.خوندن این مجموعه رو به فانتزی خون ها پیشنهاد میکنم.
        

          به نام او...)

خاکستر و پادشاه نفرین شده؛ دومین جلد از دوگانۀ کریسا برودبنت

اول از همه باید بگم این یادداشت رو کسی نوشته که به شدت از ژانر فانتزی-عاشقانه (رومنتزی) خوشش میاد؛ پس اگر شما از این ژانر خوشتون نیاد، احتمال اینکه حتی از این کتاب هم خوش‌تون نیاد زیاده.

اولین چیزی که برام خیلی برجسته بود، ریتم و کشش داستان بود. کتاب اصلاً کند پیش نمی‌رفت و هیچ‌جا حس نکردم حوصله‌ام سر بره. توصیفاتش هم به اندازه بودن؛ نه اون‌قدر زیاد که خسته‌کننده بشه و نه اون‌قدر کم که فضا خالی به نظر بیاد. یه نکتۀ جانبی هم اینه که برخلاف تجربه‌ای که با بعضی کتاب‌های نشر ایران‌بان داشتم (مثل شش کلاغ که فونتش اذیتم می‌کرد)، توی این مجموعه اصلاً اون مشکل رو حس نکردم؛ شاید به این دلیل که به خاطر کشش زیاد و جذابیت داستان، اصلاً فرصت نکردم به فونت فکر کنم.

دومین نکته‌ای که خیلی به چشمم اومد، شخصیت‌پردازی بود. هرچند توی جلد قبل هم کامل بود، ولی به خاطر اتفاقات پایانی اون جلد، طبیعی بود که کاراکترها تغییر کنن و رشد یا پسرفت داشته باشن. با این حال، باز هم تونستم با تک‌تک شخصیت‌ها—even کاراکترهای فرعی—ارتباط بگیرم. توی این جلد اوریاخیلی پخته‌تر شد و همین باعث شد تصمیم‌ها و عملکردش قوی‌تر به نظر بیاد. 

یکی از نکات مثبت این بود که کتاب  کاراکتر منفی واقعی، خاکستری واقعی و مثبت واقعی داشت. منظورم از «واقعی» اینه که نویسنده از شخصیت‌های منفی هیولا نساخته بود و شخصیت‌های خاکستری هم واقعاً خاکستری بودن و در نهایت جایگاه خودشون رو مشخص کردن.
.(این موضوع که نویسنده از منفی‌ترین کاراکتر هم هیولا نساخته، نشون‌دهندۀ چندصدا بودن کتابه!)

یکی از مهم‌ترین عناصر توی کتاب‌های فانتزی، فضاسازیه. اینکه نویسنده چقدر بتونه یک دنیا خلق کنه و به جزئیات توجه داشته باشه، خیلی مهمه (و در عین حال سخت). کریسا برودبنت تا حد زیادی تونسته بود این کارو بکنه و در ساخت یک جهان جدید موفق بوده. دنیایی که ساخته تاریک، بی‌رحم و خشنه؛ جایی که پادشاه‌ها برای حفظ قدرت حتی به بچه‌ها و وارث‌هاشون هم رحم نمی‌کنن... (کاری که وینسنت در گذشته انجام داده بود، نشون می‌ده حق داشتن).

در چنین دنیایی، هر غفلت یا اشتباه می‌تونه هزینه‌های سنگین داشته باشه؛ از خیانت و مرگ گرفته تا از دست دادن چیزی که بهش اهمیت داری. دلسوزی و مهربونی، و از همه مهم‌تر عشق، در این دنیا ضعف محسوب می‌شن. همین باعث می‌شه هر رابطه و هر احساسی پر از ریسک و تنش باشه و دوست داشتن در این دنیا، به یک خطر واقعی تبدیل بشه. (شباهت زیادی به زندگی خودمون نداره؟)

حالا نوبت بررسی رابطهٔ رین و اوریا، یا همون رومنس داستانه. از اونجایی که من شدیداً روی واقعی یا فیک بودن روابط عاشقانه حساس شدم، خیلی به این رابطه فکر کردم تا بتونم نظر درستی بدم. راستش اتفاقی که برای رین و اوریا افتاد، تقریباً شبیه چیزی بود که برای پیدن و کای تو کتاب ناتوان افتاد (البته بلانسبت رین و اوریا!).

برخلاف رابطه‌های عجولانه و غیرواقعی، اینجا ما با یک عشق واقعی طرفیم. یعنی رین و اوریا با وجود اختلاف‌ها و مشکلاتی که دارن، ناگهانی همدیگه رو نمی‌بوسن یا رابطه‌شون پیش نمی‌ره؛ همه چیز با شخصیت‌ها و روند داستان منطقی و طبیعی شکل می‌گیره. همین واقع‌گرایی باعث می‌شه که رابطه‌شون خاص و ملموس باشه. احساسی که بین اون‌ها شکل گرفته واقعی و قابل لمس بود...

پ.ن: دوباره هم بهم ثابت شد که سلیقهٔ خانم رفیعی در انتخاب کتاب برای ترجمه فوق‌العاده‌ست! همچنین، به بهترین شکل ممکن ترجمه می‌کنن! دمتون گرم خانم رفیعی 🤍✨
        

           نمیدونم چجوری باید شروع کنم... وقتی دارم درمورد یکی از نویسنده های مورد علاقم مینویسم یکم سخت میشه... همونقدر روون بود که میخواستم و فضا سازی خیلی بهتر شده بود هیچ نقصی نداشت... اعتراف میکنم بارها با اوریا کوچه های تاریک خاندان شب رو قدم زدم و همراه رین بالهایم را باز کردم و بر فراز شهر پرواز کردم... شخصیت پردازی غافلگیرم کرد حتی برای شخصیت های فرعی، میتوانستم فقدان اوریا و تلخی پیچیده در سینه رین رو حس کنم... میتونستم بازوهایم را دور میشه حلقه کنم و از او در برابر بی رحمی آدم ها محافظت کنم،هرچند چیدن تکه های شکسته اش سخت خواهد بود... میتونم بگم جسارت ویل بارها برایم مانند چای گرمی در سرمای نفرت و خشم پیچیده در کتاب بود...(راستش وقتی اسمشو دیدم یه ساعت داشتم از ذوق میمردم...) و حقیقتا شخصیت شجاع لیلث دوباره و دوباره من رو شوکه کرد هرچند اینبار خیلی کم بهش پرداخته شده بود و تمرکز روی کاپل اصلیه ولی هنوزم میگم کاشکی چیزی بیشتر از یه نیم براشون نوشته میشد... باید اعتراف کنم متأسفانه حتی سپتیموس رو هم درک میکنم...با وجود بوی منزجر کننده خون روی دستانش اما میدونم انتظارات دیگران چه سنگینی ای روی شانه هایم دارد... میدونم ممکنه این ترس و درد مرا تبدیل به چنان شخصی کند که حتی خودم نیز نمیشناسمش...پس با تمام اینها درکش میکنم... بارها از وینسنت خشمگین شدم از جنونش برای قدرت، از بی رحمی اش در ریختن خون... ولی در نهایت هرکسی ضعفی دارد حتی بی رحم ترین قلبها هم از سنگ ساخته نشدند... 
ارزشش رو داره؟ بله درصورتی که قلمش رو دوست داشته باشین و اگه به فانتزی علاقه دارید پیشنهاد خوبیه ولی نه خیلی قوی اتفاقا خوندنش اصلا سخت نیست... راستش تموم شدنش حسی داشت مانند جدا شدن از تخت صبح قبل از مدرسه... همان حس دلتنگی اون گرما و نرمی... ولی رضایت خاصی هم از تموم شدنش دارم... به هرحال هنوزم درک نمیکنم چرا این نویسنده اینقدر از زجر دادن خواننده لذت میبره؟ دقیقا اواخر کتابهاش همه اون تراژدیا شروع میشه و من با تمام اون تلخی ها شیفته قلمشم... شیفته نوعی که احساسات شخصیت هارو از روی ظاهر بیان میکنه... همان روشی که برق سرد نا امیدی، و شکنندگی ذره های باقی مونده امید رو بیان میکنه... و حالا این کتاب رو بستم با رضایت از اتمامش و امید به جلدهای بعدی... 
آهنگهای پیشنهادی: 
Young and Beautiful 
(بخدا این آهنگ برای این کتاب ساخته شده) 
See you again 
Bring me back to life 
        

          حقیقتا بعد جلد اول با اون پایان شوکه کنندش و خیانت هایی که اتفاق افتاد برای شروع این کتاب خیلی دودل بودم . میترسیدم جلد دوم نتونه به اندازه کافی برام لذت بخش باشه و ناامیدم کنه. (بهرحال هیچ جوری نمیتونستم با حماقت بزرگی که کارکتراش کرده بودن کنار بیام)
اما برخلاف تصوراتم همه چیز به  قدری بینظیر پیش رفت که هنوز هم به خاطرش شوکه ام . واقعا از روند این کتاب لذت بردم.
حقیقتا نویسنده برای بخشیدن عجله ای نکرده بود و شخصیت ها هم قصد نداشتن خودشون رو بی گناه جلوه بدن و این نکته بینظیرش بودم. به جز این قضیه روند داستان و اتفاقاتش ،به خصوص آخرای داستان، اونقدر کشش بالایی داشت و ماجرا غیرقابل پیش بینی ای شده بود که نمیشد زمین بزاریش .
در کل واقعا ازش لذت بردم و بی نهایت از کتاب اول بیشتر دوسش داشتم.
        

          من؟
و من عاشقانه این کتاب رو به خاطر پیوند عمیق و قشنگی که داشت  تحسین میکنم 
شاید عجیب باشه که بین این کتاب و شخصیت های اوریا و رین  و خودم هم یک پیوند کوریاتیس احساس میکنم 
پس شاید اگر شما هم اندازه ی من احساساتی هستید دوستش داشته باشید