رمان بیگانه ظاهر بسیار ساده ای داشت  اما یک اضطراب درتمام داستان وجود داشت  حتی در لحظاتی که همه چیز عادی میگذشت .
        

          هر آنکس که این کتاب را خوانده باید کتاب سقوط را بخواند.
شخصیت های مشابه و کامل با جزئیات متفاوت
        

          این  کتاب فوق العاده است... چون کامو فوق العادس 
        

          مثل همه اثار کامو خاص و دوست داشتنی
        

          زندگی صحنه یکتای هنرمندی ماست, هرکسی نغمه خود خواند  و از صحنه رود, صحنه پیوسته به جاست.
به نظرم آثار هر هنرمندی انعکاس زندگی روزمره او در آثارشان هست . من متن داستان رو زندگی نویسنده دیدم. آثار هنرمندان در هر قالبی آشنایی خوبی از فرهنگ‌های مختلف بدست میدهد و البته ارزش فرهنگ خودی رو برای انسان روشنتر می سازد.
        

          **نقد رمان "بیگانه":**

رمان "بیگانه" به عنوان یکی از نمونه‌های بارز ادبیات اگزیستانسیالیستی شناخته می‌شود. کامو در این رمان، مفهوم "بیگانگی" و "پوچی" را مورد بررسی قرار می‌دهد. مورسو، شخصیت اصلی، نمایانگر فردی است که از زندگی بیگانه شده و معنایی در آن نمی‌بیند. او از جامعه، ارزش‌ها و احساسات مرسوم جداست و این جدایی او را به سوی جنایتی بی‌منطق و در نهایت به مرگ سوق می‌دهد.

رمان  دارای نکات ریز و ظریفی است که به درک عمیق‌تری از مضمون‌ها و پیام‌های آن کمک می‌کند. در اینجا به برخی از این نکات اشاره می‌کنم:

1. **زبان و سبک نگارش**: زبان ساده و بی‌پیرایه‌ای که کامو برای روایت داستان انتخاب کرده، با شخصیت اصلی، مورسو، و دیدگاه او نسبت به زندگی همخوانی دارد. این سادگی در زبان به‌وضوح بی‌تفاوتی مورسو را نسبت به جهان اطرافش نشان می‌دهد.

2. **بی‌تفاوتی و عدم احساسات**: مورسو تقریباً در تمام طول رمان هیچ واکنش احساسی شدیدی نشان نمی‌دهد، حتی در مواجهه با مرگ مادرش. این عدم همدلی و بی‌تفاوتی او یکی از ویژگی‌های بارز شخصیت اوست که موجب می‌شود او به‌عنوان "بیگانه" از جامعه شناخته شود.

3. **خورشید و نور**: در رمان، خورشید و نور به عنوان نمادهایی از واقعیت‌های سنگین و غیرقابل‌تحمل زندگی مورسو عمل می‌کنند. در صحنه قتل، مورسو به شدت تحت تأثیر گرما و نور خورشید قرار می‌گیرد، که این نمادهای فشار روانی و اضطراب او هستند. این عناصر در نهایت به‌عنوان توجیهی برای عمل قتل او معرفی می‌شوند.

4. **مراسم خاکسپاری مادر**: رفتار مورسو در مراسم خاکسپاری مادرش، از جمله نخوابیدن شب قبل از مراسم و عدم ابراز احساسات، مورد توجه زیادی قرار می‌گیرد. این رفتار او، علاوه بر اینکه نشان‌دهنده بیگانگی اوست، در دادگاه به عنوان نشانه‌ای از بی‌رحمی و بی‌احساسی او مورد استفاده قرار می‌گیرد.

5. **دادگاه و محکمه**: دادگاه بیشتر از اینکه به جنایت مورسو بپردازد، به بررسی شخصیت او و رفتارهای او می‌پردازد. این نکته نشان می‌دهد که جامعه بیش از خود جرم، به انطباق فرد با ارزش‌های اجتماعی اهمیت می‌دهد. محاکمه مورسو بیشتر به خاطر عدم تطابق او با انتظارات جامعه است تا خود عمل قتل.

6. **فلسفه پوچی**: کامو از طریق شخصیت مورسو فلسفه "پوچی" را بیان می‌کند. زندگی مورسو بی‌معنا و بدون هدف است و او در مقابل پوچی و بی‌معنایی زندگی مقاومتی نشان نمی‌دهد. این نکته یکی از پایه‌های اصلی فلسفه اگزیستانسیالیسم کامو است.

7. **انتخاب نهایی مورسو**: در پایان رمان، مورسو با قبول پوچی زندگی و مرگ، به یک نوع آرامش می‌رسد. او مرگ را می‌پذیرد و حتی از آن استقبال می‌کند، زیرا این پایان بی‌معنایی است که او در طول زندگی با آن روبه‌رو بوده است. این نکته نشان‌دهنده پذیرش نهایی مورسو از سرنوشت و بی‌معنایی زندگی است.

8. **نقد اجتماع و مذهب**: در رمان، کامو نقدی بر جامعه و مذهب نیز دارد. مورسو با مذهب هم بیگانه است و در مواجهه با کشیشی که سعی در توبه دادن او دارد، واکنش شدیدی نشان می‌دهد. این نشان‌دهنده عدم پذیرش ارزش‌های سنتی توسط مورسو است و نقدی است بر تحمیل این ارزش‌ها از سوی جامعه.

این نکات ریز نشان‌دهنده عمق و چندلایگی رمان "بیگانه" هستند و درک آن‌ها می‌تواند به تحلیل دقیق‌تری از این اثر کمک کند.


یکی از نکات مهم رمان، انتقاد از ارزش‌های اجتماعی و اخلاقی رایج است. مورسو به دلیل تفاوتش با دیگران و عدم پایبندی به این ارزش‌ها مجازات می‌شود، نه به خاطر جنایتی که مرتکب شده است. این نشان‌دهنده آن است که جامعه بیشتر به ظاهر و رفتارهای سطحی اهمیت می‌دهد تا به واقعیت و حقیقت.

رمان همچنین به مفهوم "پوچی" در زندگی انسان می‌پردازد. مورسو زندگی را بی‌معنی و پوچ می‌بیند و این احساس بی‌معنایی، او را به نقطه‌ای می‌رساند که حتی مرگ نیز برایش اهمیت ندارد.

**نقد شخصیت‌های "بیگانه":**

1. **مورسو**: مورسو شخصیت اصلی رمان است که نماد "بیگانگی" و "پوچی" در زندگی است. او از احساسات معمولی مانند غم، عشق و همدردی بیگانه است. رفتارهای او اغلب بی‌تفاوت و غیرقابل پیش‌بینی است. نقد اصلی که بر مورسو وارد است، عدم توانایی او در هم‌دردی با دیگران و جدا شدن از ارزش‌های انسانی است.

2. **ماری**: ماری زنی است که به مورسو علاقه‌مند است و تلاش می‌کند تا او را به دنیای عشق و احساسات بازگرداند. با این حال، رابطه او با مورسو سطحی و بدون عمق است و ماری نیز در نهایت نمی‌تواند تاثیری عمیق بر زندگی مورسو داشته باشد.

3. **ریمون**: ریمون شخصیتی ضدقهرمان است که مورسو را به سمت جنایت سوق می‌دهد. او نمایانگر جنبه‌های تاریک و خشونت‌آمیز زندگی است و رابطه او با مورسو بیشتر بر پایه منافع شخصی است تا دوستی واقعی.

**نقد کلی:**

رمان "بیگانه" از نظر ادبی و فلسفی اثری قابل توجه است که به بررسی مفاهیم اساسی مانند پوچی، بیگانگی و معنای زندگی می‌پردازد. اما از سوی دیگر، برخی از منتقدان معتقدند که این رمان ممکن است به دلیل نگرش بدبینانه‌اش به زندگی و جامعه، باعث ایجاد احساس یأس و ناامیدی در خوانندگان شود. با این حال، "بیگانه" به عنوان یک اثر کلاسیک همچنان موضوع بررسی و تحلیل‌های بسیاری است و جایگاه خود را در ادبیات جهان حفظ کرده است.
        

          کلا توی اندیشه اگزیستانسیالیسم، آلبر کامو یکی از تند ترین و رک ترین نویسنده هاست و برخلاف نویسنده های الهی اگزیستانسیالیسم که سعی دارن در قالب خدامحوری مفاهیم این اندیشه نسبتا فردی رو ارائه کنن، نگاه آلبر کامو به ارزشهای دینی و کلا پدیده هایی که تو زندگی بهشون بها می دیم و هرازگاهی تا حد خودکشی براشون تلاش میکنیم خیلی منفیه... این اندیشه رو تا حدی در این اثر یعنی بیگانه میشه به راحتی مشاهده کرد.