کمال‌گرایی سم است. ذره ذره روح آدم را می‌خورد؛ کانّه زالو که خون را! کمال‌گرایی تو را می‌اندازد توی بن‌بست بی‌عملی و دست روی دست گذاشتن. از فرط عقب عقب آمدن برای پریدن از روی جو، کل پروژۀ پریدن دود می‌شود می‌رود روی هوا. برای من چیز تازه‌ای نداشت به سبب خواندن اثر خوب  و خلاصۀ دیگری پیش از این اما دستینۀ خوبی‌ست کاربردی و عملی برای کسانی که به این سرطان دچارند و نشسته‌اند به ویرانی و بی‌عملی و خودخوری خویش!
        

          تا حد زیادی سوالاتم رو راجع به این که اصلا چرا کمال‌گرا نباشم، به جاش چه کاری می‌تونم بکنم و این‌که زندگی بدون کمال‌گرایی چه شکلی می‌تونه باشه، جواب داد. اما این که چطور کمال‌گرایی رو از بین ببرم یا ازش فاصله بگیرم زیاد موضوع این کتاب نبود و تمرین به خصوصی راجع بهش نداشت؛ بیشتر شامل راهکارهای کلی، مثال هایی از آدم های کمال‌گرا و توصیف اونها می‌شد. اون قسمتش که راجع به جایگزینی قواعد با ارزش ها بود برام جالب بود و در مجموع خوندنش رو برای کسانی که کمال‌گرا هستند و این رو یه مشکل نمی‌دونند، توصیه می‌کنم.
        

          کمال گرای مضطرب!!!
من حتی بین خوندن صفحات کتاب هم اضطراب داشتم. بارها و بارها وسط صفحه ، کتاب رو بستم و به لیست کارهای  روزانه ام سر زدم. گاهی وسط خوندن کتاب از خودم سوال کردم، واقعا کار واجب تری نداری؟!
این کتاب  برای من مفید بود چون حالت های آدم کمال‌گرا رو کاملا درست و دقیق توصیف کرده بود . حالت هایی که حتی فکر هم نمی کردم به دنبال کمال‌گرایی من اتفاق می افته. 
اما در مورد راهکار! راهکارهاش رو تمرین نکردم ولی به نظرم  انجام شدنی و قانع کننده نبود...!