نیمه ابتدایی کتاب به‌خاطر متن ادبی ترجمه برام -با وجود این‌که شرلوک هلمز رو دوست دارم،- خیلی خوندنش سخت بود و مورچه‌ای جلو می‌رفتم و حتی به‌عنوان یه کتاب معمایی و جنایی که ازش انتظار اون هیجان دنبال کردن سرنخ‌ها و وصل کردنشون به هم رو داشتم خیلی جاها خوابم می‌برد!
وقتی بالاخره به نیمه دوم رسیدم با خوندن خط اول فکر کردم کتاب اشتباهی رو برداشتم و حتی چندین صفحه رو پشت هم ورق زدم تا نشونی از شرلوک هلمز یا حتی دکتر واتسن پیدا کنم ولی خبری نبود. به ناچار ادامه دادم تا کم کم دستم اومد منظور بخش دوم چیه و اون‌جا بود که با تموم سادگی نوشته، موقع دنبال کردن هر خط قلبم توی دهنم بود و نمی‌دونستم سرنوشت کاراکترها چی میشه. همون‌قدر که دوست داشتم جوابش رو بدونم، جرئت خوندن کلمات بعدی رو نداشتم و توی یه کشمکش واقعی اون صفحات رو جلو بردم.. به‌نظرم داستان خیلی دیالوگ جالب‌انگیز و قابل بازگو کردن داشت و توجه آدم رو به خودش جلب می‌کرد.. 
در کل.. مطمئنا از خوندنش پشیمون نیستم ولی برای شروع مجموعه‌ داستان‌های شرلوک، باید با سطح توقع پایین‌تری سراغش می‌رفتم.
        

          به نام خدا 
کتاب شامل دو بخش میشه. بخش اول آشنایی شرلوک با دکتر هست و قتلی که اتفاق می‌افته و در بخش دوم به روایت داستانی می‌پردازه که ابتدا ممکنه با خودتون بگین چرا داره اینجا روایت میشه که در پایان متوجه ارتباط این بخش و بخش اول کتاب خواهید شد.
مدلی که شرلوک مسائل رو حل می‌کنه دوست دارم. جالبه کتابش ولی  بخش دوم بیشتر هیجان منو برانگیخت تا بخش اول 😅