واقعا لذت بردم از توضیحات و توصیفات دقیق کتاب ولی یک ضعف داشت،
احساس می کردم در مقایسه با سایر قسمت های کتاب حسی که ماه می داد رو درست به تصویر نکشیده بود.
و خواننده آن حس خوبی که او را وادار به رفتن به سوی بدبختی به خاطر ماه می کرد رو درک نمی کرد.
        

          خیلی خوبه که کتابای Young Adult‌ دارن در ایران کم‌کم ترجمه می‌شن و جا می‌افتن.
موضوعات و دغدغه‌های این رده‌ی سنی خیلی متفاوته با مشکلات بزرگسالان و نوجوانان. مثلاً موضوع این کتاب اعتیاد بین بچه‌های دبیرستانیه و خب به‌نظر من اعتیاد این گروه سنی خیلی موضوع متفاوتیه با اعتیاد در بزرگسالی. روند منطقی داستان کمی به‌نظرم مشکل داشت. اما کتاب کوچک عزیز و دوست‌داشتنی‌ای بود. بارها برای لورل با موهای طلایی جادویی‌ش اشک ریختم و باهاش همدردی کردم. کاش داستان‌های عمیق‌تر و بهتر هم در این باره و تمام مشکلات مربوط به این گروه سنی نوشته و ترجمه و منتشر بشن.
        

          کتاب زیر نور ماه شیشه‌ای / یک مرثیه خیلی داستان‌محور نیست. یعنی مثل خیلی از رمان‌ها که یه اتفاقی می‌افته و شخصیتا تغییر می‌کنن و مسیر مشخصی دارن، نیست. بیشتر شبیه یه دفتر یادداشت احساسیه. انگار داری توی ذهن یه دختر نوجوان قدم می‌زنی که داره با یه سری درد و حسِ گنگ کنار میاد، ولی اسم اون حس‌ها رو نمی‌دونه.

اسم کتاب؟ خیلی شاعرانه‌ست. "زیر نور ماه شیشه‌ای" حس یه نوری که واقعی نیست، یا حداقل کامل نیست رو می‌ده. یه نوری که از پشت شیشه می‌تابه، کمرنگ و فیلترشده. به نظرم این خیلی به حال و هوای داستان می‌خوره، چون همه‌چی توش یه جورایی نصفه‌نیمه‌ست. معلوم نیست دقیقاً چی شده یا چی داره می‌شه، فقط می‌دونی یه چیزی خوب نیست.
"یک مرثیه" هم یعنی یه جور سوگواری. حالا نه حتماً برای مرگ، شاید برای از دست دادن یه رابطه، یه حس، یا حتی یه تیکه‌ای از خود آدم.

روایتش چطوریه؟ داستان خط زمانی مشخص نداره. انگار یه سری تیکه‌ی خاطره‌ان، یا فکرایی که وسط روز یه‌هو میان تو ذهن آدم. اتفاقا به ترتیب نیستن. شاید یه لحظه راوی داره از امروز حرف می‌زنه، بعد یه‌هو می‌ره توی یه خاطره. همین باعث می‌شه کتاب یه‌جورایی پازل‌طور باشه. باید کم‌کم بچینی تا بفهمی چی شده، یا حداقل حسش رو درک کنی.

قشنگیاش چیه؟

اول از همه سبک نوشتنش. خیلی ساده و لطیفه، ولی در عین حال خیلی حس داره. از اون جمله‌هاست که ممکنه یه خط بیشتر نباشن ولی تا چند دقیقه باهات بمونن.

دوم اینکه حرفاش واقعی‌ان. خیلی از چیزایی که نوجوانا تجربه می‌کنن رو نشون می‌ده، بدون اینکه بخواد شعار بده یا قضاوت کنه.

ضعفش؟

چون خیلی غیرمستقیم حرف می‌زنه، ممکنه بعضیا حوصله‌شون سر بره یا گیج بشن. یه جایی آدم دلش می‌خواد بدونن دقیقاً چی شده، ولی کتاب اینو نمی‌ده.

داستانی که توش یه تغییری ببینی یا نقطه اوجی داشته باشه، نداره. یعنی از اول تا آخر، لحن و حال تقریباً ثابته. باید بیشتر با "حال‌و‌هوا" ارتباط بگیری تا "داستان".

در کل؟
یه کتاب خاصه، مخصوصاً برای وقتی که خودت یه چیزی ته دلت سنگینی می‌کنه ولی نمی‌دونی چیه. این کتاب بهت نمی‌گه باید چیکار کنی، ولی حس می‌کنی یکی تو دنیا هست که دقیقاً می‌فهمه چی میگذره تو دلت.
        

          کتاب دربارۀ اعتیاد است. موضوعی که خیلی از ما سعی می‌کنیم از بچه‌ها (و نوجوان‌ها) دور کنیم. کتاب از وسط ماجرا شروع می‌شود. یعنی جایی که شخصیت اصلی درگیر اعتیاد است. 
یکی از ویژگی‌های مهم کتاب فرم داستانی آن است. یعنی ما مدام بین حال و گذشته در نوسان هستیم و داستان خیلی خطی گفته نمی‌شود و حتی موضوعات در صفحات جلوتر برای ما روشن می‌شوند. یکی دیگر از ویژگی‌های کتاب واقعی بودن موضوع «اعتیاد» است. یعنی شخصیت‌ها یک مشت آدم بدبخت نیستند که در «دام» اعتیاد بیفتند. اتفاقاً خیلی شبیه ما هستند و انگار هر کدام از ما خیلی راحت می‌توانیم درگیر اعتیاد شویم.
کتاب برای کسانی که تازگی کتاب‌خواندن را شروع کردند شاید کمی سخت باشد اما در نهایت قابل درک‌ بودن شخصیت‌ها باعث می‌شود خیلی راحت با آن‌ها و کتاب ارتباط برقرار کنیم.
        

          چقدر عمیق و عجیب و درگیر کننده!
در مورد اعتیاد یک نوجوان هست اما خیلی عمیق و دقیق احساساتش نسبت به اتفاقات رو نشون داده ...
        

          اعتیاد در نوجوان، از زمینه‌های ساخته شده توسط خانواده، طبیعت و جامعه گرفته تا دلیل درونی، از شروع مصرف تا ترک اعتیاد، از روند رشد پیش‌رونده‌ی پیچک اندوه در دل نوجوان و خانواده تا طراوت خوشایند اما لرزان ذهن بعد از ترک اعتیاد.
این داستانی برای درک خوشی فراوان ناشی از مصرف مواد مخدر و چرایی لزوم ترک این لذت است. زندگی را باید زندگی کرد. زندگی با دوپینگ‌کردن قابل‌تحمل‌تر اما غیرواقعی است و آدم را به درجازدن وامی‌دارد.
        

          کتابی که به خاطر حجم کمش 
توی یه روز بین خط عوض کردنای اتوبوس بی ارتی مترو خوندم 
موضوع اعتیاد به ویژه در نوجوانان بسیار موضوع مهمی هستش و این کتاب با قلمی خوب تونسته تا حدی به آسیب ها و عوارض و سرگذشت های اون اشاره کنه