یک‌تجربه خوب برای داستان خوانی به سبک روسی! عموما قصه خوانی را دوست دارم. داستان های واقعی ، یا الهام گرفته از واقعیت و داستان هایی که در عین‌ سادگی جذابیت کافی برای دنبال کردن داشته باشند ؛ دختر سروان و داستان های دیگر از همین‌جنس اند. 

نقاط اوج و فرود داستان ها عموما از نظم آرامی پیروی می کنند . جمله های نویسنده چندان با چاشنی خیال سر و کار ندارند و بنظر بسیار تجربه شده و‌ آزموده شده می آید.‌ شخصیت های خوب و بد با تمام اشتباهات و انتخاب ها به خوبی با هم آمیخته شده اند و درون مایه داستان ها خیلی تلخ یا خیلی شیرین نیستند و از جنس زندگی اند،  دختر سروان  را می شود با یک‌ استکان چای و مقداری خوراکی خواند ، هرچند سهم بیشترش را لا به لای شلوغی یک‌مسیر طولانی مترو خواندم !

ماجرای داستان ها در روسیه با حکومت پادشاهی در روزهای شورش های انقلابی مشروطه طلبی ، سرکوب شورش ها و ... می گذرد. حاوی اطلاعاتی از طبقه بندی اجتماعی جامعه روسیه ، نیروهای نظامی  و سبک زندگی جامعه روس است.اطلاعاتی که جسته گریخته اما ملموس بیان شده اند. 

پ،ن: پوشکین شاعر و نویسنده افسانه ای و محبوب روس ها به حساب می آید . شخصیتی که سال ها بخاطر قلم روان و واقع گرا و دیدگاه های وطن دوستانه مورد استقبال قرار گرفته و الهام بخش نویسنده های بعد از خود بوده است. این کتاب اما به اندازه نام پر آوازه پوشکین ، یک شاهکار نیست ولی یک تجربه دل نشین و خواندنی ست که حتما به امتحان کردنش می ارزد.
        

          دختر سروان و داستان های دیگر، دربردارنده یک داستان بلند و چند داستان کوتاه از پوشکینه. همه داستان ها یک تم عاشقانه داشتن و خیلی ساده و روون بودن. توصیفات خیلی زیاد نبود و از سخنرانی هم خبری نبود. فقط داستان گویی سر راست و دلپذیر.
سبک داستان گویی پوشکین من رو یاد خونده هام از جمالزاده می انداخت مخصوصا قصه های کوتاه برای بچه های ریش دار. 
        

          اولین کتابی که از پوشکین خوندم، در واقع گوش دادم :)
قبل از نوشتن این مرور رفتم پیشگفتار کتاب رو از روی نسخهٔ الکترونیکی خوندم (این قسمت تو نسخهٔ صوتی خونده نشده) و تصویری که این پیشگفتار از پوشکین می‌داد به نظرم واقعا فراتر از اصل کتاب بود. در واقع اون‌طوری که فهمیدم گویا یه بخش قابل توجهی از آثار پوشکین به نظمه و نمی‌دونم شاید اصل قوتش تو این موارد باشه 🤔

به هر حال، من داستان‌های این کتاب رو در مجموع دوست داشتم، ولی خب به نظرم ساده و بی‌پیچیدگی بودن. 

این کتاب در واقع شامل چهار داستان کوتاهه، دختر سروان، بوران، تابوت‌ساز و متصدی چاپارخانه.
طولانی‌ترین داستان هم همین دختر سروانه که به نظرم قشنگ‌ترین هم بود و به نسبت، پیچش‌های داستانی خوبی داشت. ولی خب، بازم برای من در حد تعریف پیشگفتار کتاب نبود. البته این برام جالب بود که گویا این داستان بر مبنای یه ماجرای واقعی تاریخی نوشته شده (هر چند که برخلاف چیزی که تو پیشگفتار میگه من احساس نکردم اینجا پوشکین در طرفداری از دهقانان و بر ضد نجیب‌زادگان و دستگاه حکومت حرفی زده باشه 🤔).

داستان بوران واقعا عجیب بود، طوری که قشنگ بعد از تموم شدنش یه لحظه صوت رو متوقف کردم و گفتم:
What the 😶
😅
نمی‌دونم آخه چطور می‌شه که این‌طور بشه 😅 
انگار حداقل نیاز به یه مقدار توضیح بیشتر داشت!

داستان تابوت‌ساز نکتهٔ خاصی نداشت و خوب بود. 
داستان متصدی چاپارخانه هم خوب بود، با یه پایان تلخ و شیرین. 

در کل همون‌طور که گفتم این کتاب یه مطالعهٔ ساده و سرراسته و فکر می‌کنم برای وقت‌هایی که آدم حوصلهٔ کتاب‌های پیچیده یا اعصاب‌خردکن رو نداره گزینهٔ خوبی باشه.