مارسلین و پدرش همراه هم در جنگ جهانی دوم اسیر می‌شوند و به اردوگاه‌های کار اجباری فرستاده می‌شوند اما پدر دیگر روزهای پس از جنگ را نمی‌بیند.
مارسلین لوریدان ایونس در این کتاب با پدرش دردِ دل می‌کند و از خاطرات جنگ و سال‌های پس از جنگ با او می‌گوید.
        

          "و تو برنگشتی" دردناک ترین تجربه ی دختر بچه ای یهودی در تبعید به آشویتس به همراه پدرش است.
تصویری که جدا از نمایش جنگ و تجاوز ، اضطراب جدایی و درد نبود مفهوم "پدر" را _حتی به شکلی رنجور و فروپاشیده _ بازنمایی می کند.
این کتاب دیالوگی‌ست یک طرفه با پدری که دیگر برنگشت و مرور خاطراتی کابوس‌وار از دوران اسارت و حتی پس از اسارت. برای دردمندان و تحلیل رفتگان در جنگ دیگر آزادی معنایی ندارد.
تمام زندگی مارسلیل کوچک و خانواده‌اش در دیگر بازنگشتن چیزی نمادین پس از ویرانی و جنگ خلاصه و نابود شد. چیزی به نام "پدر".
[تو باید بر می گشتی. همیشه فکر کرده ام که بیشتر به صلاح خانواده بود که تو برگردی نه من. آنها به شوهر احتیاج داشتند، به پدر، نه خواهر.]
        

          و تو برنگشتی روایت تلخ دتری است که پدرش را در اردوگاه‌های آشویتس از دست می‌دهد و در واقع مخاطبش اوست...
یهودیان فرانسوی که به اردوگاه آشویتس_بیر کنائو تبعید شدند و فکر اینکه آیا برگشت بعضی از آن‌ها ارزش زندگی بعد از تبعید و اسارت را دارد؟